Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu

Szkoły

Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu, znany wcześniej jako Szkoła Średnia dla Chłopców i w języku niemieckim jako Knaben Mittelschule, jest imponującym przykładem architektury neogotyckiej. Zlokalizowany przy placu św. Katarzyny 8 w Toruniu, został oddany do użytku w roku 1901.

Od 1978 roku budynek pełni funkcję siedziby Centrum Kształcenia Ustawicznego, co czyni go ważnym punktem na edukacyjnej mapie miasta. Obiekt ten jest także chroniony jako zabytek, a jego status jest potwierdzony w gminnej ewidencji zabytków, gdzie figuruje pod numerem 2113.

Historia

Przygotowania do budowy nowej szkoły w Toruniu rozpoczęły się pod koniec XIX wieku. Wcześniej istniała jedynie szkoła dla chłopców przy ul. Jęczmiennej w Nowym Mieście, która nie spełniała wymogów ówczesnych norm edukacyjnych. W końcu XIX wieku nastąpiły zmiany w przepisach policyjno-budowlanych, co umożliwiło przystąpienie do prac budowlanych na przedmieściach miasta. Nowa instytucja edukacyjna powstała na Przedmieściu św. Katarzyny, na niezabudowanej działce znajdującej się u zbiegu ulic Moltkestrasse (obecnie Dąbrowskiego) i Katharinenstrasse (plac św. Katarzyny).

Budowniczym odpowiedzialnym za projekt szkoły był Otto Schulz, jaki opracował koncepcję architektoniczną w kształcie litery „H”. Obiekt miał liczyć dwa piętra, a na każdym z nich znajdować miało po osiem klas. Na parterze zaplanowano również pomieszczenia dla rektora, bibliotekę oraz pracownię fizyczną z laboratorium. Na pierwszym piętrze powstałyby sala konferencyjna oraz pracownie rysunkowe i kartograficzne, a na ostatnim piętrze umiejscowiono aulę. Projekt otrzymał akceptację w kwietniu 1899 roku, jednak wymuszono na Schulzu uproszczenia w zakresie dekoracji budynku.

W 1901 roku do nowego gmachu przeniesiono szkołę średnią dla chłopców z ulicy Jęczmiennej, chociaż wykończenie budynku wciąż trwało. W gmachu przy ul. Jęczmiennej pozostała szkoła podstawowa oraz szkoła żeńska. Po I wojnie światowej szkoła średnia zyskała status koedukacyjnej. Od 1922 roku w budynku działała Dokształcająca Szkoła Zawodowa. W 1924 roku szkoła została podzielona na Publiczną Szkołę Wydziałową Męską oraz Publiczną Szkołę Wydziałową Żeńską, które połączono w 1933 roku.

W trakcie II wojny światowej budynek pełnił różnorodne funkcje, w tym Niemieckiej Szkoły Średniej oraz szkoły powszechnej, a od lutego 1942 roku także szpitala wojskowego. Po wojnie, w lutym 1945 roku, obiekt został zajęty przez wojska sowieckie, jednak w październiku tego samego roku miasto ponownie przejęło budynek. Najróżniejsze instytucje edukacyjne miały tu swoją siedzibę, między innymi Szkoła Powszechna dla Dorosłych nr 1, Liceum Wieczorowe dla Pracujących im. Stefana Żeromskiego oraz Szkoła Przysposobienia Rolniczego. W dniu 1 sierpnia 1978 roku w obiekcie zainaugurowało działalność Centrum Kształcenia Ustawicznego.

Przypisy

  1. W skrócie o nas. cku.torun.pl. [dostęp 11.02.2024 r.]
  2. Historia szkoły. cku.torun.pl. [dostęp 11.02.2024 r.]
  3. Gmina Miasta Toruń: Gminny Program Opieki nad Zabytkami Miasta Torunia na lata 2022–2025. 2021 r., s. 122.
  4. Kucharzewska 2004, s. 285.
  5. Kucharzewska 2004, s. 284.
  6. Kucharzewska 2004, s. 282.
  7. Kucharzewska 2004, s. 280.
  8. Kucharzewska 2004, s. 279.

Oceń: Budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu

★★★★★
Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:6