Willa Tempskiego

W historii tej willi kluczową rolę odegrał jej pierwszy właściciel, adwokat oraz notariusz Stanisław Tempski. Po II wojnie światowej, obiekt przeszedł w ręce państwowe. W okresie między 1955 a 1970 rokiem, willa pełniła funkcje domu dziecka, a w latach 1970–1975 działało w niej przedszkole. Od siedemnastego roku 1975, w obrębie budynku ulokowano Urząd Stanu Cywilnego.

Willa została usytuowana na skraju skarpy wiślanej, która opada w kierunku południowym. Charakteryzuje się ona tzw. stylowym dworkowym, a jej nieodłącznym elementem jest portyk, wsparty na quasi-doryckich kolumnach. Od strony ogrodu, budynek wzbogacony jest o półkolisty ryzalit, który zwieńczony jest szczytem, co nadaje mu dodatkowego uroku.

Willa Tempskiego figuruje w gminnej ewidencji zabytków pod numerem 820, co potwierdza jej znaczenie historyczne oraz architektoniczne w obrębie Torunia.