Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu

Historia tej przychodni sięga czasów, gdy mieściła się tutaj Ubezpieczalnia Społeczna (Miejska Kasa Chorych) przy ul. 3 Maja. Budynek został zaprojektowany przez Kazimierza Ulatowskiego na zlecenie Toruńskiej Kasy Chorych. Jego kształt przypomina literę „U”, co wpływa na przestrzenne zagospodarowanie wnętrza.

Warto zwrócić uwagę na niezwykłą supraportę umieszczoną nad portalem wejściowym, która zawiera płaskorzeźbę autorstwa Ignacego Zelka. To dzieło sztuki przedstawia motyw pojenia osób spragnionych, co istotnie akcentuje przesłanie instytucji zdrowotnych. Wnętrze przychodni zdobione jest elementami w stylu art déco, co nadaje jej charakterystyczny klimat.

Całkowity koszt budowy wyniósł 1 milion złotych, a otwarcie gmachu miało miejsce 6 lutego 1931 roku. W momencie oddania obiektu do użytku, przychodnia oferowała różnorodne usługi, m.in. zakład elektroleczniczy, ambulatoria, urządzenia do hydroterapii oraz stację leczniczą dla pacjentów z chorobą gruźliczą.

Po zakończeniu II wojny światowej, Miejska Przychodnia Specjalistyczna stała się częścią Przychodni obwodowej, a później weszła w struktury Zespołu Opieki Zdrowotnej im. Kopernika. Od marca 1994 roku funkcjonuje w ramach Szpitala Miejskiego, posiadając przychodnię specjalistyczną. W 1996 roku obiekt przeszedł rozbudowę, co dostosowało go do współczesnych standardów.

Nie można też zapomnieć, że budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków pod numerem 2098, co podkreśla jego historyczne i architektoniczne znaczenie dla miasta Torunia.