Elżbieta Kurtz

---

Kariera sportowa

Przed rozpoczęciem II wojny światowej Elżbieta Kurtz trenowała lekkoatletykę w Pomorzaninie Toruń. Po wojnie skupiła się na siatkówce, zdobywając z toruńskim zespołem dwa brązowe medale mistrzostw Polski w latach 1946 i 1947. W 1947 roku przeniosła się do Gdańska, gdzie początkowo grała w Gedanii, w drużynie prowadzonej przez jej męża, Edmunda Kurtza. W 1949 roku wyróżniła się, zdobywając wicemistrzostwo Polski z zespołem Grom Gdynia.

Od 1950 roku powróciła do Gedanii, gdzie w 1953 i 1954 roku zdobyła mistrzostwo Polski, a w 1952 roku wicemistrzostwo. Zakończyła karierę zawodniczą w 1960 roku. W reprezentacji Polski zadebiutowała podczas historycznego spotkania tej drużyny, które miało miejsce 14 lutego 1948 roku, przeciwko Czechosłowacji. Kurtz miała okazję wystąpić trzykrotnie na mistrzostwach Europy, przywożąc do kraju brązowy medal w 1949 roku oraz dwa wicemistrzostwa Europy zdobyte w latach 1950 i 1951.

W 1952 roku zespół Elżbiety zdobył wicemistrzostwo świata. Ostatni raz miała przyjemność zagrać w biało-czerwonych barwach 22 maja 1955 roku, występując w towarzyskim meczu przeciwko francuskiej centrali związkowej FSGT. Łącznie reprezentacja Polski przewinęła się przez jej karierę, a Kurtz zagrała 54 razy w narodowych barwach.

---

Oceń: Elżbieta Kurtz

---