Kazimierz Osmański


Kazimierz Osmański to postać, która zdecydowanie zasługuje na uwagę w polskim sporcie. Urodził się 3 marca 1913 roku w Toruniu, gdzie również spędził swoje życie, aż do śmierci, która miała miejsce 10 maja 2004 roku.

Był to człowiek niezwykle utalentowany, który z powodzeniem odnajdował się w różnych dziedzinach sportowych, przede wszystkim jako trener hokejowy. Osmański zyskał uznanie w Polsce za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój hokeja na lodzie. Jego pasja do sportu oraz umiejętności trenerskie przyczyniły się do sukcesów wielu zawodników, którzy przeszli przez jego ręce.

Kariera sportowa

Kazimierz Osmański był sportowcem o niezwykłych umiejętnościach, który odniósł znakomite osiągnięcia szczególnie w hokeju na lodzie. Jego technika i umiejętność jazdy na łyżwach wyróżniały go na tle innych zawodników. Przez całe swoje życie sportowe był związany z klubami z Torunia.

Karierę rozpoczął w TKS Toruń, a następnie reprezentował barwy klubów, które kontynuowały tradycję TKS-u, czyli Gryfu Toruń oraz Pomorzanina Toruń. W ciągu swojej kariery zostawił trwały ślad jako reprezentant kraju w hokeju na lodzie.

Jednak jego talent nie ograniczał się tylko do hokeja. Kazimierz uprawiał również tenis stołowy, gdzie osiągnął 4. miejsce w drużynowym konkursie podczas mistrzostw świata w 1938 roku w Londynie oraz zdobył tytuł mistrza Pomorza. Dodatkowo, jego wszechstronność uwidaczniała się w piłce nożnej, siatkówce, koszykówce, lekkoatletyce (skokach i rzutach) oraz hokeju na trawie.

W trakcie swojej znakomitej kariery sportowej, często był nazywany pseudonimem Osa, co stało się jego znakiem rozpoznawczym w środowisku sportowym.

Kariera trenerska

Kazimierz Osmański, po zakończeniu swojej kariery sportowej, zdecydował się na nową ścieżkę zawodową, poświęcając się karierze trenerskiej w hokeju na lodzie. W latach 1946–1958, a także w 1963 roku, pełnił rolę trenera w klubie Pomorzanin Toruń. W sezonie 1949/1950 udało mu się zdobyć z zespołem brązowy medal mistrzostw Polski, co było niewątpliwie znaczącym osiągnięciem w jego karierze.

W międzyczasie, Kazimierz Osmański współpracował z Witalisem Ludwiczakiem, prowadząc seniorską reprezentację Polski na mistrzostwach świata w 1955 roku, które odbyły się w RFN. Podczas tych zawodów Biało-czerwoni zajęli 7. miejsce. Osmański nie tylko prowadził drużynę narodową, ale w latach 1947–1956 miał również zaszczyt być trenerem reprezentacji Polski U-19.

Działacz sportowy

Kazimierz Osmański angażował się aktywnie w działania sportowe, dzięki czemu znacząco wpłynął na rozwój hokeja na lodzie w Polsce. Jego zaangażowanie miało kluczowe znaczenie w czasie II wojny światowej, gdyż zdołał zachować tę dyscyplinę sportu pomimo trudnych warunków. W 1945 roku był nie tylko inicjatorem, ale także pełnił rolę prezesa Kujawsko-Pomorskiego Okręgowego Związku Hokeja na Lodzie w latach 1968–1975.

Osmański był również przewodniczącym sekcji hokeja na lodzie w Wojewódzkiej Federacji Sportu, a jego wizja ugruntowania infrastruktury lodowej w regionie zaowocowała powstaniem sztucznego lodowiska w Toruniu, znanego jako Tor-Tor. Współpraca z innymi członkami społeczności sportowej, przyczyniła się do sukcesów hokeja na lodzie w tamtym okresie.

W latach 1949–1960 zasiadał w Wydziale Szkolenia PZHL, a jego wieloletnia działalność na rzecz kultury fizycznej w Toruniu została doceniona poprzez powołanie na przewodniczącego Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki. Ponadto był prezesem klubu sportowego Pomorzanina Toruń, co potwierdza jego zaangażowanie w rozwój sportu w regionie.

Odznaczenia

W uznaniu za zaangażowanie oraz wysiłek w rozwój sportu, Kazimierz Osmański został wyróżniony szeregiem prestiżowych nagród, medali oraz odznaczeń. Jego osiągnięcia w dziedzinie kultury fizycznej zostały docenione na wielu płaszczyznach, co podkreśla jego znaczącą rolę w tej dziedzinie.

  • odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1953),
  • złota odznaka PZHL (1964),
  • medal „100-lecia Sportu Polskiego” (1967),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972),
  • medal „Za zasługi dla PZHL” (1984),
  • honorowa odznaka PZŁF,
  • honorowa odznaka PZPN,
  • honorowa odznaka PZTS,
  • honorowa odznaka PZPS,
  • honorowa odznaka PZKosz,
  • honorowa odznaka PZPC,
  • honorowa odznaka PZKol,
  • honorowa odznaka PZLA,
  • honorowa odznaka PZS,
  • honorowa odznaka TKKF.

Życie prywatne

W życiu osobistym Kazimierza Osmańskiego najważniejsze były jego relacje rodzinne. Był żonaty. Jedną z jego córek, Grażynę Kostrzewińską, urodzoną w 1950 roku, wyróżniały osiągnięcia w łyżwiarstwie figurowym. Grażyna Kostrzewińska miała zaszczyt reprezentować Polskę podczas Igrzysk Olimpijskich w Sapporo w 1972 roku. Kazimierz Osmański zmarł 10 maja 2004 roku w Toruniu.

Upamiętnienie

W dniu 27 listopada 2010 roku w Toruniu miało miejsce istotne wydarzenie, kiedy to ulica łącząca ul. Bema z Stadionem Miejskim im. Grzegorza Duneckiego zyskała nową, zaszczytną nazwę. Uhonorowano w ten sposób Kazimierza Osmańskiego, co stanowi ważny element pamięci o jego osiągnięciach.

Przypisy

  1. a b c Kazimierz Osmański – Hokej.torun.com.pl
  2. Men's Teams: 1926-39 (ang.)
  3. Alfabet 85-lecia
  4. Nazwy dla ulic i rond w Toruniu
  5. Trenerzy
  6. a b Pamięci Kazimierza Osmańskiego

Oceń: Kazimierz Osmański

Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:6