Kazimierz Osmański to postać, która zdecydowanie zasługuje na uwagę w polskim sporcie. Urodził się 3 marca 1913 roku w Toruniu, gdzie również spędził swoje życie, aż do śmierci, która miała miejsce 10 maja 2004 roku.
Był to człowiek niezwykle utalentowany, który z powodzeniem odnajdował się w różnych dziedzinach sportowych, przede wszystkim jako trener hokejowy. Osmański zyskał uznanie w Polsce za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój hokeja na lodzie. Jego pasja do sportu oraz umiejętności trenerskie przyczyniły się do sukcesów wielu zawodników, którzy przeszli przez jego ręce.
Kariera sportowa
Kazimierz Osmański był sportowcem o niezwykłych umiejętnościach, który odniósł znakomite osiągnięcia szczególnie w hokeju na lodzie. Jego technika i umiejętność jazdy na łyżwach wyróżniały go na tle innych zawodników. Przez całe swoje życie sportowe był związany z klubami z Torunia.
Karierę rozpoczął w TKS Toruń, a następnie reprezentował barwy klubów, które kontynuowały tradycję TKS-u, czyli Gryfu Toruń oraz Pomorzanina Toruń. W ciągu swojej kariery zostawił trwały ślad jako reprezentant kraju w hokeju na lodzie.
Jednak jego talent nie ograniczał się tylko do hokeja. Kazimierz uprawiał również tenis stołowy, gdzie osiągnął 4. miejsce w drużynowym konkursie podczas mistrzostw świata w 1938 roku w Londynie oraz zdobył tytuł mistrza Pomorza. Dodatkowo, jego wszechstronność uwidaczniała się w piłce nożnej, siatkówce, koszykówce, lekkoatletyce (skokach i rzutach) oraz hokeju na trawie.
W trakcie swojej znakomitej kariery sportowej, często był nazywany pseudonimem Osa, co stało się jego znakiem rozpoznawczym w środowisku sportowym.
Kariera trenerska
Kazimierz Osmański, po zakończeniu swojej kariery sportowej, zdecydował się na nową ścieżkę zawodową, poświęcając się karierze trenerskiej w hokeju na lodzie. W latach 1946–1958, a także w 1963 roku, pełnił rolę trenera w klubie Pomorzanin Toruń. W sezonie 1949/1950 udało mu się zdobyć z zespołem brązowy medal mistrzostw Polski, co było niewątpliwie znaczącym osiągnięciem w jego karierze.
W międzyczasie, Kazimierz Osmański współpracował z Witalisem Ludwiczakiem, prowadząc seniorską reprezentację Polski na mistrzostwach świata w 1955 roku, które odbyły się w RFN. Podczas tych zawodów Biało-czerwoni zajęli 7. miejsce. Osmański nie tylko prowadził drużynę narodową, ale w latach 1947–1956 miał również zaszczyt być trenerem reprezentacji Polski U-19.
Działacz sportowy
Kazimierz Osmański angażował się aktywnie w działania sportowe, dzięki czemu znacząco wpłynął na rozwój hokeja na lodzie w Polsce. Jego zaangażowanie miało kluczowe znaczenie w czasie II wojny światowej, gdyż zdołał zachować tę dyscyplinę sportu pomimo trudnych warunków. W 1945 roku był nie tylko inicjatorem, ale także pełnił rolę prezesa Kujawsko-Pomorskiego Okręgowego Związku Hokeja na Lodzie w latach 1968–1975.
Osmański był również przewodniczącym sekcji hokeja na lodzie w Wojewódzkiej Federacji Sportu, a jego wizja ugruntowania infrastruktury lodowej w regionie zaowocowała powstaniem sztucznego lodowiska w Toruniu, znanego jako Tor-Tor. Współpraca z innymi członkami społeczności sportowej, przyczyniła się do sukcesów hokeja na lodzie w tamtym okresie.
W latach 1949–1960 zasiadał w Wydziale Szkolenia PZHL, a jego wieloletnia działalność na rzecz kultury fizycznej w Toruniu została doceniona poprzez powołanie na przewodniczącego Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki. Ponadto był prezesem klubu sportowego Pomorzanina Toruń, co potwierdza jego zaangażowanie w rozwój sportu w regionie.
Odznaczenia
W uznaniu za zaangażowanie oraz wysiłek w rozwój sportu, Kazimierz Osmański został wyróżniony szeregiem prestiżowych nagród, medali oraz odznaczeń. Jego osiągnięcia w dziedzinie kultury fizycznej zostały docenione na wielu płaszczyznach, co podkreśla jego znaczącą rolę w tej dziedzinie.
- odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1953),
- złota odznaka PZHL (1964),
- medal „100-lecia Sportu Polskiego” (1967),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972),
- medal „Za zasługi dla PZHL” (1984),
- honorowa odznaka PZŁF,
- honorowa odznaka PZPN,
- honorowa odznaka PZTS,
- honorowa odznaka PZPS,
- honorowa odznaka PZKosz,
- honorowa odznaka PZPC,
- honorowa odznaka PZKol,
- honorowa odznaka PZLA,
- honorowa odznaka PZS,
- honorowa odznaka TKKF.
Życie prywatne
W życiu osobistym Kazimierza Osmańskiego najważniejsze były jego relacje rodzinne. Był żonaty. Jedną z jego córek, Grażynę Kostrzewińską, urodzoną w 1950 roku, wyróżniały osiągnięcia w łyżwiarstwie figurowym. Grażyna Kostrzewińska miała zaszczyt reprezentować Polskę podczas Igrzysk Olimpijskich w Sapporo w 1972 roku. Kazimierz Osmański zmarł 10 maja 2004 roku w Toruniu.
Upamiętnienie
W dniu 27 listopada 2010 roku w Toruniu miało miejsce istotne wydarzenie, kiedy to ulica łącząca ul. Bema z Stadionem Miejskim im. Grzegorza Duneckiego zyskała nową, zaszczytną nazwę. Uhonorowano w ten sposób Kazimierza Osmańskiego, co stanowi ważny element pamięci o jego osiągnięciach.
Przypisy
- a b c Kazimierz Osmański – Hokej.torun.com.pl
- Men's Teams: 1926-39 (ang.)
- Alfabet 85-lecia
- Nazwy dla ulic i rond w Toruniu
- Trenerzy
- a b Pamięci Kazimierza Osmańskiego
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Jarosław Dołęga | Jacek Szmidt | Łukasz Owsian | Arkadiusz Marmurowicz | Piotr Parzyszek | Paweł Lipowski | Krzysztof Wilangowski | Kazimierz Neumann | Mariusz Luncik | Elżbieta Kurtz | Radosław Glonek | Sławomir Derdziński | Jan Wiencek | Piotr Bojańczyk | Michał Polanowski | Bartosz Kończalski | Agata Kryger | Adam Borchardt | Jakub Gimiński | Paweł Borkowski (wioślarz)Oceń: Kazimierz Osmański