Jacek Szmidt

---

Życiorys

Rodzina

Jacek Szmidt przyszedł na świat w Toruniu, jako najmłodszy potomek Marii z Klimek (1914–1987) oraz Lucjana (1912–2003) Szmidtów. Jego rodzice pełnili rozmaite role zawodowe, ojciec był adwokatem, podczas gdy matka przed wybuchem II wojny światowej zatrudniona była w przedszkolu, aby później zająć się wychowaniem potomstwa. Jacek miał trzy siostry: Małgorzatę (ur. 1942), Joannę (ur. 1945) oraz Elżbietę (ur. 1947).

31 sierpnia 1974 roku Jacek sformalizował związek małżeński z Haliną, córką Stanisława Korczaka. Wspólne życie rozpoczęli na studiach, co przyczyniło się do rozwoju ich bliskiej relacji. Para doczekała się dwóch córek: Agnieszki (ur. 1976) oraz Dominiki (ur. 1979).

Początki kariery

W Toruniu miał okazję uczęszczać do szkoły podstawowej oraz średniej, a później zdecydował się kontynuować naukę na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. W młodzieńczych latach jego pasje obejmowały sporty motorowe, gimnastykę artystyczną oraz żeglarstwo. Już w 1972 roku Jacek zdołał zakwalifikować się na żeglarskie mistrzostwa świata w klasie Hornet, jednak z powodu braku funduszy ze strony macierzystego AZS Toruń, musiał zrezygnować z udziału. W konsekwencji zaniechał dalszej rywalizacji w żeglarstwie sportowym.

W drugim roku studiów podjął decyzję o ich przerwaniu, a następnie rozpoczął pracę w toruńskim warsztacie. Szybko wstąpił do Automobilklubu Toruńskiego, gdzie początkowo zajmował się organizacją wyścigów. W 1975 roku uzyskał licencję kierowcy rajdowego oraz wyścigowego, co stanowiło początek jego kariery w motorsporcie.

Starty w WSMP

W 1976 roku rozpoczął swoją przygodę wyścigową, jako jeden z pierwszych kierowców testujących nowego Promota Polonię I. W swoim debiutanckim sezonie ukończył dwa wyścigi w Szczecinie i Toruniu, zajmując dziewiątą i siódma lokatę oraz kończąc rok na dziesiątej pozycji. Po reaktywacji Formuły Polonia w 1978 roku, Jacek zaczął rywalizację w tej klasie. Wygrał rundę w Kielcach oraz dwukrotnie znajdował się na trzecim miejscu, co umożliwiło mu zdobycie mistrzostwa w tej serii. W 1979 roku, po raz pierwszy, znalazł się w reprezentacji Polski na Puchar Pokoju i Przyjaźni, a swoje najlepsze wyniki osiągnął na torze Most, gdzie sklasyfikowano go na jedenastej pozycji w klasyfikacji kierowców.

Mimo iż osiągnął trzy podium w kraju, tytuł w Formule Polonia umknął mu na rzecz Andrzeja Szulca. Rok później, w 1980 roku, dzięki Polskiego Związku Motorowego, Jacek zyskał nowoczesnego MTX 1-03, co skłoniło go do powrotu do rywalizacji w Formule Easter. W tym sezonie, wskutek problemów zdrowotnych Marcina Biernackiego, Jacek wygrał trzy wyścigi, co pozwoliło mu na zajęcie trzeciego miejsca w klasyfikacji ogólnej. Po jego ósme miejsce zajął w Pucharze Pokoju i Przyjaźni w tym sezonie.

Początek sezonu 1981 przyniósł mu kolejne trzy podium, w tym drugie miejsce w deszczowym wyścigu w Poznaniu. Choć nie ukończył dwóch pozostałych zawodów, zakończył tę edycję na szóstym miejscu. W Pucharze Pokoju i Przyjaźni przybyła mu regulaminowa jazda umożliwiła zajęcia trzeciej lokaty. Sezon 1982 zakończył się dla niego na jedenastym miejscu w Pucharze Pokoju i Przyjaźni. W mistrzostwach Polski, niestety, nie ukończył żadnego wyścigu, w którym brał udział.

W 1983 roku w Poznaniu, podczas pierwszej eliminacji, zdobył pole position, a wyścig zakończył na pierwszej pozycji, wyprzedzając mistrza Andrzeja Hołowieja. Druga eliminacja w Kielcach dała mu drugie miejsce. Kolejne dwa wyścigi zakończył na drugiej lokacie, a ostatecznie sezon zamknął na siódmej pozycji. Tej samej liczbie punktów, co jedenasta pozycja w Pucharze Pokoju i Przyjaźni, której to najlepszym wynikiem było szóste miejsce na torze Czajka.

Rok 1984 przyniósł nowe wyzwania z nowym MTX 1-06, a Jacek szybko znalazł się na czołowej lokacie podczas zawodów. Startując z pole position w Poznaniu, zakończył wyścig na trzecim miejscu, mimo że musiał zmierzyć się z rywalizacją wieloma innymi utalentowanymi kierowcami jak Józef Kiełbania i Jerzy Mazur. Po wielu trudach, takich jak awarie sprzętu, ostatecznie zamknął sezon na jedenastym miejscu w wyścigach Pucharu Pokoju i Przyjaźni.

W latach 1985–1986 Jacek przeżywał trudności, osiągając zaledwie jedno podium związanego z kłopotami zdrowotnymi oraz źle pracującymi silnikami. Po uczestnictwie w wyścigu Formuły Easter towarzyszącemu Grand Prix Węgier 1986, zajął dziesiąte miejsce, pomimo awarii hamulców. W tym czasie miał okazję poznać legendy sportu motorowego, takie jak Frank Williams, Nigel Mansell, czy Ayrton Senna.

Ostatnie lata kariery rozpoczął w 1987 roku, wprowadzając intensywne treningi fizyczne. W czasie swoich wysiłków osiągnął pole position i po wielu zmaganiach zdołał wywalczyć drugie miejsce w zawodach na torze kielcach. W Poznaniu II, pomimo wielu przeszkód, ostatecznie zakończył na trzeciej pozycji. Wygrana w Toruniu 5 września zakończyła się na krótkim prowadzeniu, ale udało mu się rozwiązać problemy ze sprzętem, co przyniosło mu zasłużone zwycięstwo. 1988 był rokiem transformacji z brakiem czołowych rywali, co skutkowało słabszymi wynikami. W końcu zajął jedenaste miejsce na koniec roku.

Rok 1989 przyniósł nowe możliwości, jako Szmidt zadebiutował w Formule Mondial, czy odnosząc sukcesy w Formule Easter, wszedł na podium, zdobywając wicemistrzostwo Polski. Następnie w 1990 roku zdobył wicemistrzostwo w Formule Easter, pomimo trudności transportowych. Rozpoczął 1991 rok ze znaczącymi wynikami, zdobywając swoje pierwsze mistrzostwo.

W 1993 roku zmienił barwy i skupił się na Formule Mondial, ale niestety wyniki nie były zadowalające. Po rozczarowującym sezonie, Szmidt zakończył własną karierę sportową w 1996 roku z bardzo bogatym dorobkiem, uczestnicząc w niemal dwustu wyścigach.

Działalność pozasportowa

Po zainicjowaniu związku z Haliną Korczak, Jacek zainwestował w dwa gospodarstwa sadownicze, które znajdowały się w Długołęce oraz Dąbkowicach. Drugie z nich przeszło w ich ręce po ślubie, a rodzina powiększała jego powierzchnię z dziesięciu do czterdziestu hektarów. Działalność w Związku Sadowników Polskich doprowadziła do powołania go na wiceprezesa w 2004 roku. Jacek Szmidt był także jednym z zaplecza IPO, pierwszej grupy sadowniczej w Polsce, która wprowadzała zasady wydajnej produkcji zdrowej żywności.

Współpracował z Witoldem Zatońskim w promocji zdrowego stylu życia, między innymi organizując programy akcji zwalczania palenia. Dodatkowo związany był z Alojzym Balcerzakiem prowadzącym galerię artystyczną, a swoją pasję do motoryzacji postanowił połączyć z renowacją starych samochodów. W 2012 roku, wspólnie z Lechem Jamińskim przywrócił do życia Promota Polonię I dla Longina Bielaka.

Śmierć

Jacek Szmidt zmarł 12 sierpnia 2016 roku w Dąbkowicach, po długiej walce z chorobą nowotworową. Jego ostatnie pożegnanie odbyło się 17 sierpnia, kiedy to po mszy odprawionej przez księdza Tadeusza Durszlewicz, został uroczyście pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim w Trębkach, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii motorsportu oraz sadownictwa.

Styl jazdy

Styl jazdy Jacka Szmidta charakteryzował się ambicją i niezwykłą determinacją, jak wskazuje Kutnowski słownik biograficzny. Jednak sam zawodnik wielokrotnie podkreślał, że ważnym elementem osiągania sukcesów jest „świadoma jazda”, którą uzyskuje się poprzez gromadzenie doświadczeń.

Szmidt nie był zwolennikiem agresywnego, spektakularnego stylu prowadzenia pojazdu podczas wyścigów, co uzasadniał koniecznością minimalizowania ryzyka, które mogłoby wpłynąć na wynik rywalizacji.

Odznaczenia

Jacek Szmidt jest osobą, która może poszczycić się wieloma wyróżnieniami, przyznawanymi za jego znaczący wkład w różne dziedziny.

• srebrny Krzyż Zasługi,
• złota Honorowa Odznaka Fundacji „Promocja Zdrowia”,
• odznaka honorowa „Zasłużony dla Rolnictwa”,
• odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Wyniki

Wyniki sportowe Jacka Szmidta są imponujące i pokazują jego osiągnięcia na torze wyścigowym. Poniżej znajdują się szczegóły jego rezultatów w różnych zawodach, które odzwierciedlają jego konkurencyjność oraz umiejętności.

Objaśnienie oznaczeń w tabelach wyników Otwórz szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Opis
Złoty	Zwycięzca lub mistrz
Srebrny	Drugie miejsce lub wicemistrz
Brązowy	Trzecie miejsce lub II wicemistrz
Zielony	Ukończenie, punktowanie (w klasyfikacji generalnej, jeśli zdobył przynajmniej jeden punkt przez sezon, z wyjątkiem trzech powyższych)
Niebieski	Ukończenie, brak punktów (w klasyfikacji generalnej, jeśli nie zdobył przynajmniej jednego punktu przez sezon)
Czerwony	Nie zakwalifikowany (NZ)
	Nie prekwalifikowany (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, jeśli nie sklasyfikowano go w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie uczestniczył w treningach (NT/DNP)
	Nie zgłoszony (–)
Wytłuszczenie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończono, lecz wynik został zaliczony z powodu przejechania ponad 90% dystansu wyścigu.
*	Trwający sezon
_	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Zestawienie systemów punktacji w Formule 1

Puchar Pokoju i Przyjaźni

Rok	Model Samochodu	Typ Silnika	Wyniki w eliminacjach							Punkty	Miejsce
1979	_	_	_	_	_	_	_	_	_	126	11
	Promot Polonia I	Polski Fiat	19	13	9	13	–	_	_
1980	_	_	_	_	_	_	_	_	_	131	8
	MTX 1-03	Łada	16	13	9	10	–	_	_
1981	_	_	_	_	_	_	_	_	_	138	3
	MTX 1-03	Łada	12	8	–	14	8	_	_
1982	_	_	_	_	_	_	_	_	_	123	11
	MTX 1-03	Łada	11	22	14	10	–	_	_
1983	_	_	_	_	_	_	_	_	_	104	11
	MTX 1-03	Łada	6	–	11	14	–	_	_
1984	_	_	_	_	_	_	_	_	_	93	18
	MTX 1-06	Łada	16	11	–	15	–	–	_
1985	_	_	_	_	_	_	_	_	_	?	35
	MTX 1-06	Łada	–	NU	–	16	–	_	_
1986	_	_	_	_	_	_	_	_	_	0	NS
	MTX 1-06	Łada	–	–	NU	–	–	–	–
1987	_	_	_	_	_	_	_	_	_	19	45
	MTX 1-06	Łada	26	–	–	–	_	_	_
1988	_	_	_	_	_	_	_	_	_	?	?
	MTX 1-06	Łada	NU	–	–	13	_	_	_
1989	_	_	_	_	_	_	_	_	_	31	28
	MTX 1-06	Łada	NU	–	14	–	_	_	_

Polska Formuła 3

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w eliminacjach							Punkty	Miejsce
1995	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	25	9
	Automobilklub Toruński	Estonia 25	Fiat	5	8	–	–	–	6	8

Polska Formuła Mondial

Rok	Zespół	Samochód	Typ Silnika	Wyniki w eliminacjach						Punkty	Miejsce
1989	_	_	_	_	_	_	_	_	_	0	NS
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	NU	NU	–	–	–	_
1990	_	_	_	_	_	_	_	_	_	20	12
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	–	–	–	–	–	7
1993	_	_	_	_	_	_	_	_	_	22	14
	Rafineria Gdańska	MTX 1-06	Łada	11	8	8	–	–	–
		Estonia 25	Fiat	–	–	–	NW	15	NU
1994	_	_	_	_	_	_	_	_	_	6	14
	Automobilklub Toruński	Estonia 25	Fiat	–	–	–	–	6	NW

Polska Formuła Easter

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w eliminacjach						Punkty	Miejsce
1976	_	_	_	_	_	_	_	_	_	74	10
	Automobilklub Toruński	Promot Polonia I	Polski Fiat	9	?	7	_	_	_
1977	_	_	_	_	_	_	_	_	_	?	?
	Automobilklub Toruński	Promot Polonia I	Polski Fiat	?	9	?	?	_	_
1980	_	_	_	_	_	_	_	_	_	176	3
	Automobilklub Toruński	MTX 1-03	Łada	3	6	4	4	2	2
1981	_	_	_	_	_	_	_	_	_	132	6
	Automobilklub Toruński	MTX 1-03	Łada	3	2	3	NU	NU	_
1982	_	_	_	_	_	_	_	_	_	?	?
	Automobilklub Toruński	MTX 1-03	Łada	?	?	NU	NU	_	_
1983	_	_	_	_	_	_	_	_	_	142	7
	Automobilklub Toruński	MTX 1-03	Łada	1	NU	2	2	NU	_
1984	_	_	_	_	_	_	_	_	_	173	3
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	1	2	3	NU	11	_
1985	_	_	_	_	_	_	_	_	_	111	11
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	3	NU	NU	6	17	_
1986	_	_	_	_	_	_	_	_	_	156	5
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	10	5	6	8	5	_
1987	_	_	_	_	_	_	_	_	_	189	2
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	2	3	1	1	5	_
1988	_	_	_	_	_	_	_	_	_	87	11
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	NW	4	2	NU	NW	_
1989	_	_	_	_	_	_	_	_	_	77	2
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	1	4	3	12	2	_
1990	_	_	_	_	_	_	_	_	_	92	2
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	6	3	8	NW	1	2
1991	_	_	_	_	_	_	_	_	_	108	1
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	3	NW	1	1	1	10
1992	_	_	_	_	_	_	_	_	_	74	2
	Automobilklub Toruński	MTX 1-06	Łada	2	1	12	?	1	NU

Formuła Polonia

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w eliminacjach					Punkty	Miejsce
1978	_	_	_	_	_	_	_	_	?	1
	Automobilklub Toruński	Promot Polonia I	Polski Fiat	3	1	?	?	3
1979	_	_	_	_	_	_	_	_	?	2
	Automobilklub Toruński	Promot Polonia I	Polski Fiat	3	3	?	?	2

---

Oceń: Jacek Szmidt

---