Adam Borchardt

---

Kariera sportowa

Adam Borchardt swoją przygodę z szachami rozpoczął w wieku 12 lat, inspirując się grą swoich starszych braci. Już w roku 1936 postanowił dołączyć do pierwszego klubu szachowego, co zapoczątkowało jego aktywność w tej szlachetnej dyscyplinie.

W wieku 15 lat zadebiutował w swoim pierwszym turnieju szachowym, co było istotnym krokiem w jego karierze. Na przestrzeni lat był częścią wielu toruńskich klubów, takich jak Marymont, Budowlani, Pomorzanin, Kolejarz, Zryw, Elektryk, Grunwald oraz TKS Szachista. Bez wątpienia ważną częścią jego zawodowego życia była również współpraca z bydgoską Caissą oraz grudziądzkim Stomilem.

Osiągnięcia

Adam Borchardt to postać o bogatym dorobku osiągnięć w świecie szachów. Jego kariera nabrała tempa przed wybuchem II wojny światowej, kiedy to odnosząc sukcesy w finale mistrzostw Torunia oraz triumfując w turnieju o Puchar Prezydenta Torunia, zyskał reputację zdolnego gracza.

W 1945 roku zdobył po raz pierwszy tytuł mistrza Torunia, a jego sukcesy w tym zakresie nie ograniczały się tylko do tego jednego tytułu – od 1946 do 1974 roku jeszcze dziewięciokrotnie sięgał po ten zaszczytny tytuł.

W latach 1956–1977 czterokrotnie reprezentował Polskę w finałach indywidualnych mistrzostw kraju, a jego największym osiągnięciem w tej rywalizacji było zajęcie VI miejsca w 1956 roku w Częstochowie. W tym turnieju udało mu się pokonać Kazimierza Platera, który był trzykrotnym mistrzem Polski.

Dzięki swojej ciężkiej pracy, Borchardt zdobył liczne medale, w tym 7 złotych, podczas mistrzostw Pomorza oraz województw bydgoskiego i toruńskiego.

Rok 1957 był przełomowy, gdyż został powołany do kadry Polskiego Związku Szachowego i brał udział w meczu z drużyną NRD, gdzie wystąpił w pięciu partiach, zdobywając 3 punkty.

Jego nazwisko po raz pierwszy znalazło się na liście rankingowej FIDE w 1987 roku. Co więcej, mimo podeszłego wieku, pozostał aktywnym zawodnikiem szachowym, uczestnicząc w turniejach aż do 2006 roku.

---

Oceń: Adam Borchardt

---