Archiwum Wojskowe w Toruniu

---

Historia

W dniu 1 października 1947 roku Ministerstwo Obrony Narodowej podjęło decyzję o utworzeniu okręgów wojskowych komórek archiwalnych. Ich głównym celem było zabezpieczenie dokumentacji z okresu 1943–1945 oraz odciążenie jednostek wojskowych od zbierania i gromadzenia dokumentów powstałych po zakończeniu II wojny światowej.

W 1950 roku powstało Archiwum Pomorskiego Okręgu Wojskowego, które miało swoją pierwszą siedzibę w Bydgoszczy. Ponadto, w 1957 roku archiwum zostało przeniesione do Torunia, co pozwoliło na centralizację zadań archiwalnych w regionie. Od jego utworzenia do 1990 roku instytucja ta podporządkowana była Sztabowi Pomorskiego Okręgu Wojskowego.

Po restrukturyzacji w 1990 roku Archiwum zaczęło funkcjonować jako Filia Nr 3 Centralnego Archiwum Wojskowego. W okresie 2000–2009 podlegało Dowódcy Wojsk Lądowych, a następnie zostało przyłączone do Dyrekcji Centralnego Archiwum Wojskowego.

W 2003 roku siedziba Archiwum została wpisana do rejestru zabytków, co potwierdza jej znaczenie historyczne oraz architektoniczne. W ten sposób instytucja ta zyskała status, który podkreśla jej rolę w zachowywaniu polskiej historii wojskowej.

Zadania

Głównym celem Sekcji Nadzoru Archiwalnego jest dbanie o ciągły rozwój i wzbogacenie zasobów archiwalnych. To istotny proces, który umożliwia efektywne zarządzanie dokumentacją i informacjami zgromadzonymi w archiwum.

Instytucja ta ma na celu obejmowanie swoim zasięgiem Jednostki oraz Instytucje Wojskowe z różnych regionów Polski. Funkcjonuje w siedmiu województwach, w tym: mazowieckim, kujawsko-pomorskim, podlaskim, pomorskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim oraz zachodniopomorskim.

---

Oceń: Archiwum Wojskowe w Toruniu

---