Budynek Urzędu Miasta Torunia

Architektura budynku została zaplanowana na rzucie litery „T”, co czyni go charakterystycznym w kontekście miejskiego krajobrazu. Został ulokowany na działce w połowie drogi między urzędem starostwa a lokalizacją ewangelickiej gminy św. Jerzego, gdzie, z kolei, wzniesiono kościół św. Szczepana.

W pierwotnych założeniach, w piwnicach miały się znajdować pomieszczenia gospodarcze oraz techniczne, takie jak: kuchnia, pralnia, łazienka i kotłownia z magazynami węgla. Na parterze ulokowane były gabinety dla policjantów, pomieszczenia dla strażników, magazyny oraz kuchnia z miejscem do wydawania posiłków. W wyższych kondygnacjach zaplanowano cele dla więźniów, sanitariaty, a także izolatkę.

W dniu 5 sierpnia 1902 roku uzyskano pozwolenie na budowę, a do prac zaangażowano więźniów. W toku budowy, podczas wykonywania fundamentów, napotkano przeszkodę w postaci wody, która wymagała odebrania przed dalszymi pracami budowlanymi. Budynek miał być w stanie surowym gotowy do użytku w roku 1903, a ostatecznie oddano go do użytku na początku maja 1904 roku.

W wyniku zmian politycznych, od 1945 roku w obiekcie działał posterunek Milicji Obywatelskiej, a później, do 2004 roku Policji. Po zrealizowaniu remontu generalnego, władze miasta przejęły budynek.

W ramach toruńskich obchodów 35. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego, w dniu 13 grudnia 2016 roku, na elewacji budynku odsłonięto tablicę upamiętniającą działaczy opozycji antykomunistycznej, którzy byli tu przetrzymywani. To wydarzenie ukazuje znaczenie tego miejsca w historii miasta.