Kamienice przy ul. Wielkie Garbary 7 w Toruniu


Kamienice usytuowane przy ulicy Wielkie Garbary 7 w Toruniu stanowią unikalny zespół architektoniczny, składający się z trzech współczesnych budynków. Zlokalizowane w malowniczej dzielnicy Nowe Miasto tego pięknego miasta, te kamienice wyróżniają się swoją historyczną oraz estetyczną wartością.

Warto również zaznaczyć, że obiekt ten został wpisany do rejestru zabytków, co podkreśla jego znaczenie w kontekście dziedzictwa kulturowego Torunia.

Historia

Kamienice przy ul. Wielkie Garbary 7 w Toruniu mają bogatą i interesującą historię, sięgającą czasów średniowiecza. Buddyte na działkach garbarskich, pełniły niegdyś rolę domów rzemieślniczych, co świadczy o ich ważności w lokalnym życiu społecznym.

Środkową kamienicę zbudowano w XV wieku, podczas gdy południowo-wschodnia powstała w XVI wieku, a północno-zachodnia pojawiła się w XVII wieku. Wszystkie trzy obiekty były ze sobą związane, co nadawało im wyjątkowy charakter.

Północno-zachodnia kamienica, choć początkowo gotycka, przeszła w XVII wieku dużą modernizację. Warto wspomnieć, że *od XVII i XVIII wieku* usługi świadczone w tej kamienicy obejmowały działalność szpitala św. Katarzyny. W połowie XVIII wieku do tego szpitala dodano również jednostkę pod nazwą szpital św. Marii Magdaleny. Również w 1831 roku frontowa część budynku została poddana przebudowie, co zaowocowało klasycystyczną fasadą, którą możemy podziwiać do dziś.

Natomiast szpital św. Piotra i Pawła został przeniesiony do środkowej oraz południowo-wschodniej kamienicy w XVII wieku. W XIX stuleciu wnętrze środkowej kamienicy przebudowano, tworząc szereg mniejszych pomieszczeń. Poza tym, w okresie międzywojennym część tylną zaadoptowano na kaplicę oraz dobudowano prezbiterium.

W latach 1797–1806 budynki były wykorzystywane jako więzienie, a podczas wojen napoleońskich zespół kamienic doznał znacznych zniszczeń. Po krótkim remoncie wznawiano działalność szpitali, przekształconych w 1838 roku w Neustaedtischer Buergerhospital, nowomiejski szpital mieszczański.

Z okazji 400. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika w 1873 roku w kamienicach odbyło się uroczyste polskie zgromadzenie naukowe, co świadczy o ich znaczeniu w kontekście kulturowym. Po budowie nowego szpitala przy ul. Przedzamcze, od 1904 roku kamienice stały się mieszkaniami dla personelu szpitala. W roku 1936 odkryto w nich pozostałości gotyckie, natomiast w 1982 roku rozpoczęto gruntowny remont tych wyjątkowych budynków.

Wyremontowane kamienice miały służyć jako hotel dla pielęgniarek. W 1992 roku zespół kamienic został przejęty przez Pomorski Bank Kredytowy S.A., a obecnie użytkowany jest przez Bank Pekao S.A. w Warszawie, Oddział I w Toruniu. Dzieje tych obiektów stanowią fascinującą część lokalnego dziedzictwa historycznego, którego wartość wciąż rośnie.

Architektura

W skład tego ciekawego zespołu architektonicznego wchodzą trzy kamienice, które wyróżniają się unikalną konstrukcją opartą na prostokątnych rzutach. Zostały one wykonane z cegły, starannie wzniesione na solidnych kamiennych fundamentach i użyto do ich budowy wapiennej zaprawy.

Kamienica północno-zachodnia reprezentuje styl barokowy. Jest podpiwniczona oraz ma dwie kondygnacje. Wejście do budynku jest zrealizowane poprzez zamknięte łuki koszowe, znajdujące się w południowo-zachodnim narożu oraz główne wejście, które usytuowane jest w osi elewacji północnej. Fasada tej kamienicy jest klasycystyczna, o trzech osiach, na której dostrzegamy ozdobne gzymsy i płytki cokół. Pomieszczenia rozmieszczono w trzech traktach, a dwuspadowy dach z trójkątnym szczytem zlokalizowanym od strony południowo-zachodniej oraz naczółkiem od północno-wschodniej uzupełniają jej wygląd.

Budynek środkowy ma charakter gotycki. Podobnie jak poprzedni, jest podpiwniczony i również ma dwie kondygnacje, z pomieszczeniami zorganizowanymi w dwóch traktach. Jego dolna fasada z kolei ma cztery osie i zdobiona jest profilowanymi łukami blend oraz portalem, podczas gdy w górnej części mamy do czynienia z trzema osiami. Wejście do tego budynku ma drzwi, które pochodzą z epoki renesansu. Dwuspadowy dach z naczółkami datowany jest na przełom XV i XVI wieku, co nadaje mu szczególnego charakteru.

Ostatnia kamienica południowo-wschodnia, będąca przybudówką do obiektu środkowego, to budowla renesansowa. Posiada ona piwnicę, dwie kondygnacje i rozplanowana jest w dwóch traktach, a jej fasada ma dwie osie. Dodatkowo wyróżnia ją fryz, który dzieli poszczególne kondygnacje. Tak jak w poprzednich budynkach, dach jest dwuspadowy, a jego trójkątny szczyt znajduje się od strony południowo-zachodniej, z naczółkiem od północnego wschodu. Interesującym elementem tego obiektu są sklepienia kolebkowe, które zachowały się w piwnicy, świadcząc o bogatej historii tego miejsca.


Oceń: Kamienice przy ul. Wielkie Garbary 7 w Toruniu

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:14