Bogdan Stanisław Paprocki, urodzony 23 września 1919 roku w Toruniu, to postać, która zapisała się na stałe w historii polskiej muzyki operowej. Jako tenor, Paprocki wyróżniał się nie tylko swoimi umiejętnościami wokalnymi, ale także charyzmą sceniczną. Jego niezwykła kariera trwała przez wiele lat, a on sam stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych śpiewaków w Polsce.
Po długim i owocnym życiu, Bogdan Paprocki zmarł 3 września 2010 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie nie tylko niezatarte ślady w świecie opery, ale także wspomnienia dla wszystkich, którzy mieli przyjemność słuchać go na scenie.
Życiorys
Bogdan Paprocki urodził się w dużej rodzinie nauczycielskiej, w której miał aż dwanaścioro rodzeństwa. W trakcie nauki w lubelskim gimnazjum, angażował się w chór szkolny oraz występy w kościele. Jego talent muzyczny rozwijał się także w kwartecie rewelersów, działającym przy Podchorążówce Rezerwy Piechoty w Zamościu.
W 1939 roku został zmobilizowany i, jako podchorąży, brał udział w obronie przeprawy przez most na Bugu w Dorohusku, wspierając 9. Pułk Piechoty z Chełma Lubelskiego. Po kapitulacji aktywnie uczestniczył w ruchu oporu w Lublinie. Jego muzyczne umiejętności zaczęły się rozwijać w 1943 roku, kiedy to rozpoczął naukę śpiewu pod czujnym okiem Ignacego Dygasa.
9 lipca 1944 roku odbył swój pierwszy publiczny koncert, co otworzyło przed nim nowe możliwości. Kontynuował studia wokalne, a jego kariera nabrała tempa, gdy stał się solistą Reprezentacyjnego Zespołu Wojska Polskiego. Już w 1946 roku zadebiutował zawodowo w Operze Śląskiej w Bytomiu, wcielając się w postać Alfreda w operze „La Traviata” autorstwa Giuseppe Verdiego.
W 1948 roku Paprocki przystąpił do PZPR, a jego twórczość obejmowała wiele znanych ról, w tym Jontka w operze „Halka” oraz Stefana w „Strasznym dworze”. Artysta zasłynął również jako wybitny interpretator pieśni i arii Stanisława Moniuszki. Jego repertuar był niezwykle różnorodny, obejmując utwory takich twórców, jak: Gioacchino Rossini, Gaetano Donizetti, Charles Gounod, Georges Bizet, Giacomo Puccini, Jacques Offenbach oraz wielu innych.
Zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku mieści się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, gdzie został pochowany 10 września 2010 roku (kwatera A10-5-26).
Ordery i odznaczenia
Bogdan Paprocki został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego znaczący wkład w rozwój Polski. Poniżej przedstawiamy listę jego nagród:
- Order Sztandaru Pracy I klasy, przyznany w 1975 roku,
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1997 roku,
- Order Sztandaru Pracy II klasy, przyznany w 1964 roku,
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1959 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, którym obdarzono go 19 lipca 1955 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 15 lipca 1954 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał 22 lipca 1952 roku,
- Medal 30-lecia Polski Ludowej,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 28 lutego 1955 roku,
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, nadana w 1989 roku,
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”, przyznana w 1969 roku.
Nagrody i wyróżnienia
Bogdan Paprocki, znany i ceniony w świecie muzyki, został uhonorowany licznymi nagrodami i wyróżnieniami, które odzwierciedlają jego wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki oraz ogólnego wkładu w kulturę. Przykłady jego znaczących nagród obejmują:
- wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki (1955),
- Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1973),
- Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury – Nagrodę Specjalną za całokształt pracy muzycznej (2009),
- Śląską Nagrodę im. Juliusza Ligonia (2009),
- Medal miasta Bytomia (2009),
- Opera Medal przyznawany przez Komitet Harriet Cohen International Music Award (1960, Wielka Brytania).
Te wyróżnienia potwierdzają jego znaczący wpływ i obecność na scenie muzycznej, a także uznanie dla jego pracy przez różnorodne instytucje kulturowe.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 05.07.2024 r.]
- Zbigniew Adrjański: Kalejdoskop estradowy: leksykon polskiej rozrywki 1944–1989, artyści, twórcy, osobistości. Dom Wydawniczy Bellona, 2002 r., s. 340. ISBN 978-83-11-09191-7.
- program teatralny do opery Straszny dwór Stanisława Moniuszki – Teatr Wielki w Poznaniu, premiera 09.02.2007 r., red. Michał J. Stankiewicz.
- a b Pogrzeb wielkiego śpiewaka, Bogdana Paprockiego. polskieradio.pl. [dostęp 10.09.2010 r.]
- Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984 r., s. 717. ISBN 83-223-2073-6.
- Dziennik Polski, rok XXIX, nr 172 (9145), s. 2.
- Dziennik Polski, rok XV, nr 172 (4793), s. 9.
- M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1296 „za zasługi w pracy zawodowej”.
- M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28.02.1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22.07.1955 r. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 05.07.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Zbigniew Belina-Brzozowski | Lech Bądkowski | Piotr Czerwiński (kontrabasista) | Grzegorz Kopcewicz | Agnieszka Tyszka | Marek Grausz | Ryszard Skibiński | Regina Smendzianka | Marek Kossakowski (aktor) | Katarzyna Żak | Janusz Połom | Paweł Lipnicki | Leszek Maruta | Małpa (raper) | DJ Ike | Michał Cała | Julie Wolfthorn | Tomasz Kamiński (skrzypek) | Karolina Ostrożna | 27.FuckdemonsOceń: Bogdan Paprocki