Julie Wolfthorn

---

Życiorys

Julie Wolfthorn, urodzona 8 stycznia 1864 roku w Thorn, była znaną artystką, która w późniejszych latach dodała do swojego nazwiska miejsce pochodzenia, stając się Julie Wolfthorn. Była najmłodsza z pięciorga dzieci. Jej rodzice odeszli zbyt wcześnie, co sprawiło, że niewiele informacji przetrwało na temat jej wczesnych lat życia. Warto jednak zaznaczyć, że przyszła na świat w rodzinie o głęboko zakorzenionych tradycjach artystycznych – jej brat Georg Wolf osiągnął sukces jako rzeźbiarz, a siostra Louise Wolf zyskała uznanie jako tłumaczka literatur ludowej.

W połowie lat 90. XIX wieku Julie, wspólnie z Louise, postanowiły osiedlić się w Berlinie, gdzie zamieszkały raz na zawsze. W stolicy Niemiec Wolfthorn zyskała dostęp do artystycznych środowisk, które obejmowały wpływowe postacie, takie jak Käthe Kollwitz oraz Dora Hitz. Swoją społeczność wzbogaciła o przyjaźnie z członkami berlińskiej cyganerii artystycznej. W jej towarzystwie znajdowali się m.in. Stanisław Przybyszewski, Dagny Juel Przybyszewska (którą sportretowała), a także poeta Richard Dehmel i jego żona, Ida Auerbach, również uwieczniona na płótnie przez Wolfthorn. Warto dodać, że obie postaci były ważnymi osobistościami ze świata sztuki, a ich związki przyjacielskie w znacznym stopniu przyczyniły się do twórczości artystki.

Na uwagę zasługuje także grono artystycznych przyjaźni Julie, które obejmowało nie tylko aktorki, takie jak Tilla Durieux, Maria Orska czy Carola Neher, ale także pisarzy: Bjørnstjerne Bjørnsona oraz Gerharta Hauptmanna. Na początku XX wieku Wolfthorn postanowiła związać się na dłużej z berlińską dzielnicą Tiergarten, gdzie zamieszkiwała przez przeszło czterdzieści lat w tym samym lokalu. Jej podróże do Francji, Holandii i Włoch były zaledwie chwilowymi epizodami w jej życiu artystycznym.

Malarstwo Julie Wolfthorn wyewoluowało z impresjonizmu w kierunku secesji. Tworzyła nie tylko portrety, lecz także pejzaże, grafiki i ilustracje, a nawet projektowała pocztówki. Jej prace były regularnie recenzowane w niemieckich czasopismach artystycznych, co świadczy o uznaniu, jakie zdobyła w swoim zawodzie. Poświęciła również wiele wysiłku na działalność społeczną w organizacjach żydowskich. Ta aktywność miała tragiczny finał: w październiku 1942 roku, razem z siostrą Louise, została deportowana do obozu Theresienstadt. Tam zmarła 29 grudnia 1944 roku, pozostawiając po sobie niezwykle bogaty dorobek artystyczny oraz wspomnienia o życiu w trudnych czasach.

Literatura

W literaturze dotyczącej historii sztuki Torunia znajdują się ważne analizy dotyczące wielokulturowego charakteru tego miasta. Przykładem takiego opracowania jest praca autorstwa Sławomira Majocha.

W swoim eseju, zatytułowanym „Zamalowany obraz wielokulturowego miasta. Wprowadzenie do problematyki (nie)obecności artystów czasów pruskich w historii sztuki Torunia”, autor podejmuje kwestię wpływu, jaki na koncepcję artystyczną miały różnorodne kultury współistniejące w Toruniu.

Publikacja ta znajduje się w zbiorze redagowanym przez K. Kluczwajd oraz M. Pszczółkowskiego, noszącym tytuł „Plastyka toruńska 1793-1920: zapomniane oblicze wielokulturowego miasta”. Książka ukazała się w Toruniu w 2017 roku, a artykuł Majocha jest zamieszczony na stronach 12-31.

---

Oceń: Julie Wolfthorn

---