Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Toruniu

Historia tego edyfikatu sięga najstarszych zapisów z 1321 roku, co sugeruje, że kościół mógł być wzniesiony w początkowych latach XIV wieku na fundamentach wcześniejszej budowli. Z biegiem lat świątynia przeszła przez wiele zmian, w tym znaczące zniszczenia podczas reformacji, po czym została poddana renowacji w 1587 roku. W 1698 roku do budowli dodano wieżę, co znacząco wpłynęło na jej zewnętrzny wygląd.

Wydarzeniem, które miało tragiczne konsekwencje dla kościoła, był pożar w dniu 17 listopada 1966 roku, który zniszczył znaczną część budynku. Na szczęście ocalały niektóre elementy, takie jak zakrystia oraz gotycka figura św. Wojciecha, datowana na koniec XIV wieku. W wyniku ogromnego wysiłku społeczności kościół został odbudowany w 1972 roku, co umożliwiło mu powrót do pełni funkcji sakralnych.

Architektura świątyni jest ceglana, halowa i orientowana, co jest charakterystyczne dla tego okresu budownictwa. Jednakże, pożar zniszczył wiele barokowych elementów wyposażenia z XVIII wieku. W kościele podziwiać można figury św. Hieronima oraz Augustyna, które pochodzą z kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu.

Warto zaznaczyć, że w dniu 28 stycznia 1930 roku kościół uzyskał status zabytku, został wpisany do rejestru pod nr A/376, co potwierdza jego historyczne i kulturowe znaczenie dla Torunia oraz okolic.