Elżbieta Łabuńska

Po przeprowadzce do stolicy, Łabuńska związała się z założonym przez Eugeniusza Poredę Teatrem Powszechnym, gdzie przez długi okres miała okazję rozwijać swoje umiejętności. Jednak losy II wojny światowej rzuciły cień na jej karierę, gdy została aresztowana i uwięziona w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Po wojnie, w 1945 roku, po wyzwoleniu, trafiła do Łodzi, gdzie występowała w Teatrze Wojska Polskiego.

W kolejnych latach przeniosła się do Teatru Kameralnego Domu Żołnierza, gdzie spędziła dwa sezony, a w 1947 roku zagrała w filmie "Ostatni etap", w którym sportretowała więźniarkę. W 1949 roku Eugeniusz Poreda zaprosił ją do występu gościnnego w Teatrze Powszechnym. Po roku zdecydowała się osiedlić w Warszawie, dołączając do zespołu Teatru Nowej Warszawy, gdzie występowała do 1955 roku. Następnie przez dwa sezony występowała w Teatrze Młodej Warszawy i kontynuowała karierę w Teatrze Klasycznym aż do przejścia na emeryturę w 1970 roku.

Pomimo zakończenia aktywnej działalności scenicznej, Elżbieta Łabuńska pozostała aktywna zawodowo i związała się z Polskim Radiem, gdzie prowadziła audycje, w tym programy w języku niemieckim dla cudzoziemców. Jej talent oraz wkład w polską kulturę pozostają niezatarte w pamięci wielu pokoleń.

Obecnie Elżbieta Łabuńska spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie, w kwaterze T-XXI-15-2-9. Jej życie i kariera są doskonałą ilustracją nieustannego dążenia do sztuki oraz poświęcenia dla teatru.