Kamienica przy ul. Żeglarskiej 13 w Toruniu

Pierwotnie budynek pełnił funkcję zarówno mieszkalną, jak i magazynową. Na parterze znajdowała się przestronna, wysoka sień, natomiast na niższych piętrach ulokowane były pomieszczenia mieszkalne, a na wyższych - magazyny.

W XVII wieku kamienica przeszła istotne zmiany, kiedy to dodano kamienne przedziały okienne, inspirowane przebudową Ratusza Staromiejskiego, która miała miejsce w 1603 roku. Pod koniec XIX i na początku XX wieku budynek został przekształcony w wielomieszkaniową kamienicę czynszową. Zmieniono wtedy szczyt frontowy i tylny, a fasadę pokryto tynkiem, także wnętrze podzielono ścianami działowymi.

Remonty przeprowadzone w latach 1992–1994 dostosowały kamienicę do współczesnych trendów architektonicznych, przywracając jej szklany szczyt. W 1994 roku budynek zdobył tytuł Obiektu Roku w kategorii rewaloryzacji i adaptacji zabytków. Dziś w kamienicy mieści się siedziba Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń.

Mimo wielu zmian, w dolnych kondygnacjach zachowały się niemal w całości oryginalne formy fasady. W trakcie remontu w latach 90. odbudowano wyspecjalizowane szczyty, co przyczyniło się do przywrócenia pierwotnej średniowiecznej kubatury. Wnętrze wciąż odzwierciedla typowy układ z przestronną sienią, z zachowanymi pozostałościami polichromii z XIV i XVII wieku. Oprócz tego, zachowały się także nowożytne stropy, boczne izdebki oraz kominki, a także średniowieczne wnęki umywalkowe.

Obiekt ten widnieje także w gminnej ewidencji zabytków pod nr 345, co podkreśla jego znaczenie w kontekście ochrony dziedzictwa kulturowego Torunia.