Antoni Mazurkiewicz, urodzony 21 czerwca 1877 roku w Toruniu, to postać o szczególnym znaczeniu w historii Kościoła katolickiego. Zmarł 6 lipca 1963 roku w New Haven, pozostawiając po sobie trwały ślad w misjonarskiej działalności.
Był on nie tylko prezbiterem, ale również misjonarzem św. Wincentego a Paulo. Jako pionier, objął stanowisko pierwszego proboszczaparafii św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy, gdzie znacząco wpłynął na rozwój wspólnoty lokalnej.
W swej posłudze był również superioremdomu Księży Misjonarzy w Bydgoszczy, sprawując nadzór nad działalnością misjonarską oraz duszpasterską w tym regionie.
Życiorys
Antoni Mazurkiewicz przyszedł na świat 21 czerwca 1877 roku w Toruniu, jako syn Antoniego i Anny Sobeskiej. Jego duchowa droga rozpoczęła się 1 stycznia 1898 roku, kiedy to wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych, 5 lipca 1903 roku, przyjął święcenia kapłańskie.
Na początku swojej misji pastoralnej pracował w Krakowie, a następnie zaangażował się w działalność wśród Polaków w Rumunii i Stanach Zjednoczonych. W latach 1908-1921 pełnił funkcję proboszcza w parafii św. Stanisława w New Haven, znajdującym się w stanie Connecticut. W 1908 roku założył tam szkółkę parafialną, a cztery lata później, w 1912 roku, zrealizował projekt budowy kościoła św. Stanisława.
W czasie I wojny światowej aktywnie działał w Komitecie Rekrutacyjnym do armii gen. Józefa Hallera, w którym był wiceprzewodniczącym, a także organizował pomoc dla Polski. Po wojnie, w latach 1922-1925, sprawował urząd superiora domu misyjnego w Whitestone, w Nowym Jorku.
Działalność w Bydgoszczy
W 1925 roku Mazurkiewicz wrócił do Polski, gdzie objął funkcję superiora domu Księży Misjonarzy w Bydgoszczy. 15 października tego samego roku oficjalnie przejął parafię św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy, stając się jej pierwszym proboszczem-misjonarzem. W trakcie swojej działalności w tym mieście, główną uwagę skoncentrował na budowie kościoła parafialnego.
Ze względu na ograniczone wsparcie finansowe ze strony lokalnej społeczności, pod koniec 1926 roku udał się ponownie do Stanów Zjednoczonych, aby zdobyć środki na kontynuację budowy. Zrealizował tam plan zebrania około 10 tysięcy dolarów, które systematycznie przekazywał na realizację projektu. Do Bydgoszczy powrócił w październiku 1926 roku, gdzie zdołał wybudować prezbiterium kościoła oraz dom misjonarski, a także zrealizować fundamenty pod rotundę kościoła.
Działalność w USA
W styczniu 1929 roku po raz kolejny wyjechał do Stanów Zjednoczonych, mając nadzieję na zebranie kolejnych 6 tysięcy dolarów. Niestety, już nie powrócił do parafii; do końca swojego życia pozostał w Stanach Zjednoczonych. Do 1935 roku pełnił obowiązki proboszcza parafii św. Stanisława Kostki w Brooklinie. W latach 1933-1956 działał jako wicewizytator polskich misjonarzy na terenie USA.
W okresie II wojny światowej pełnił rolę skarbnika okręgu przy Radzie Polonii USA, organizując pomoc dla polskich rodaków w kraju. Zmarł 6 lipca 1963 roku w New Haven. Jego działalność społeczna oraz patriotyczna została uhonorowana odznaczeniem Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Jerzy Kownacki | Stanisław Adamiak (duchowny) | Piotr Roszak | Henryk Antoni Szuman | Maciej Bała | Gertrude von Petzold | Wiesław Balewski | Łukasz Watzenrode | Jerzy Otello | Alojzy Górecki | Bernard Jaruszewski | Tymon Chmielecki | Jan Wiktor Nowak | Mikołaj ChrapickiOceń: Antoni Mazurkiewicz