Henryk Antoni Szuman

---

Życiorys

Henryk Antoni Szuman pochodził z liczącej wiele członki rodziną, w której pełniącą rolę lekarza oraz społecznika, byli jego rodzice, Leon i Eugenia z Gumpertów. W okresie nauki w toruńskim gimnazjum wyróżniał się jako przewodniczący tajnej organizacji, która czerpała inspiracje z tradycji filomackiej w latach 1896–1900. W 1904 roku rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, gdzie zyskał reputację lidera patriotycznej organizacji studenckiej.

Po ukończeniu studiów z zakresu filozofii i teologii, 23 lutego 1908 roku, przyjął święcenia kapłańskie. Swoją działalność duszpasterską zainaugurował w Brodnicy nad Drwęcą, a następnie pełnił obowiązki w Lubichowie i Dobrczu, a także jako wikariusz w Nidzicy oraz Wielu. Kontynuował naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim, rozwijając swoje kompetencje teologiczne.

W dniu 3 maja 1915 roku objął posadę proboszcza w Trzebczu, gdzie zorganizował pomoc dla dzieci, które straciły rodziców na skutek I wojny światowej, ratując przed zgermanizowaniem kilkudziesięciu najmłodszych. Od 20 maja 1920 roku pełnił tę samą rolę w Nawrze, a od 14 czerwca 1932 roku w parafii św. Mateusza w Starogardzie Gdańskim. W latach 1937–1939 miał zaszczyt być dziekanem dekanatu starogardzkiego.

Wielkim dziełem Szumana było zbudowanie kościoła św. Wojciecha oraz objęcie stanowiska pierwszego administratora parafii św. Wojciecha. Aktywnie angażował się w działalność wielu polskich organizacji edukacyjnych i charytatywnych, zyskując przydomek apostoła trzeźwości oraz miłości do ubogich. Zasłużył na tytuł prałata, nadany mu przez papieża Piusa XI.

Niestety, 1 września 1939 roku, ze względu na wybuch II wojny światowej, został zmuszony do opuszczenia parafii. Tragicznie zginął 2 października 1939 roku w wyniku publicznej egzekucji, która miała miejsce pod murem kościoła św. Mikołaja w Fordonie koło Bydgoszczy. Przed śmiercią wzniósł okrzyk: „Niech żyje Chrystus Król, niech żyje Polska”.

Henryk Antoni Szuman jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.

---

Oceń: Henryk Antoni Szuman

---