Wojciech Jacobson

---

Życiorys

Wojciech Jacobson pochodzi z Torunia. Jego pasja do żeglarstwa zaczęła się w dzieciństwie, kiedy to żeglował po Wiśle u boku ojca oraz starszych braci, z których najstarszy był członkiem Akademickiego Związku Morskiego RP. Rodzina posiadała własny jacht mieczowy.

Po ukończeniu szkoły w Poznaniu, podjął studia z zakresu chemii na Politechnice Szczecińskiej, która wówczas funkcjonowała jako Szkoła Inżynierska. W 1952 roku uzyskał stopień inżyniera, będąc w gronie drugiego rocznika absolwentów niedawno utworzonego Wydziału Chemii SI. W jegośród znajdują się również inne osobistości, w tym żona Jerzego Szmida, twórcy i pierwszego dziekana tego Wydziału. Do studiów magisterskich przystąpił w momencie, gdy Szkoła Inżynierska przekształciła się w Politechnikę. Stopień magistra osiągnął w 1961 roku, a po ukończeniu nauki zatrudnił się na swoim macierzystym Wydziale, gdzie specjalizował się w chemii organicznej aż do osiągnięcia wieku emerytalnego.

Od 1949 roku był członkiemJacht Klubu AZS w Szczecinie, gdzie zdobywał kolejne stopnie żeglarskie. W roku 1965 uzyskał tytuł jachtowego kapitana żeglugi wielkiej.

Początkowo jego żeglarska kariera skupiała się na wodach jeziornych oraz morskich wodach wewnętrznych. Jego pierwszy rejs oceaniczny miał miejsce po ukończeniu 40. roku życia. Uczestniczył w wyprawach, które znacząco wpisały się w historię żeglarstwa, w tym zarówno we wspomniane wędrówki żeglarskie Ludomira Mączki na jachcie Marii, w tym również w historycznym rejsie ze Szczecina do Callao w Peru w latach 1973–1974.

Można również wspomnieć o udziale w rejsie Vagabond II, który odbył się przez Przejście Północno-Zachodnie w latach 1985–1988, oraz o przejściu przez Cieśninę Magellana w 1993 roku, a także o opłynięciu przylądka Horn w 2001 roku. Całkowita długość tras, które pokonał, wynosi ponad 255 tys. mil morskich. Jako doświadczony żeglarz, wielokrotnie był nagradzany wysokimi odznaczeniami żeglarskimi.

Rejsy

Wojciech Jacobson, znany żeglarz, ma na swoim koncie wiele wyjątkowych rejsów, które zyskały uznanie w środowisku morskim. Poniżej przedstawiamy najciekawsze z nich:

• W latach 1973–1974 odbył rejs ze Szczecina do Callao w Peru na pokładzie „SY Maria” z Ludomirem Mączką, w trakcie którego miał przystanki, m.in. na Wyżynie Gujańskiej oraz w Andach,
• W 1976 roku uczestniczył w The Cutty Sark Tall Ships’ Races, znanym jako „Operacja Żagiel” z okazji 200-lecia Stanów Zjednoczonych, żeglował do USA na s/y Polonez pod dowództwem kapitana Krzysztofa Baranowskiego, a powrócił na SV Dar Pomorza z kapitanem Kazimierzem Jurkiewiczem,
• W 1980 roku brał udział w akcji prowadzonej przez I. Gieblewicza w Chicago, której celem było przetransportowanie historycznego jachtu „Dal” ze Stanów Zjednoczonych do Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku,
• W 1982 roku wziął udział w The Cutty Sark Tall Ships’ Races na STS Pogoria pod dowództwem kapitana Andrzeja Marczaka, gdzie współuczestniczył w opracowaniu strategii, która zapewniła im III miejsce w klasie wielkich żaglowców,
• W latach 1983–1984 żeglował z Ludomirem Mączką na „Marii” wzdłuż wybrzeży Urugwaju, Brazylii i Gujany Francuskiej, następnie wrócił do Hawru,
• W lat 1985–1986 odbył rejs z Hawru do Vancouver na s/y Vagabond II, gdzie towarzyszyli mu Ludomir Mączka oraz jego córka, Magda, co stanowiło przygotowanie do pierwszego przebycia „Drogi Północnej” z zachodu na wschód,
• W latach 1986–1988 poprowadził Vagabonda II przez Przejście Północno-Zachodnie z Vancouver do Brestu, towarzyszył mu L. Mączka oraz J. Kurpiel,
• W latach 1988–1999 odbywał rejsy na STS „Pogoria” oraz STS „Concordia”, w tym przepłynął przez Cieśninę Magellana w 1993 roku i dotarł do wysp na Oceanie Indyjskim oraz Pacyfiku, czterokrotnie odwiedzając Wyspę Wielkanocną, współpracując przy tym z kanadyjską Class Afloat oraz szkołą pod żaglami West Island College z Montrealu,
• W 2001 roku wziął udział w rejsie West Island College na STS „Concordia”, który prowadził trasą Wyspa Wielkanocna – Ushuaia, kończąc podróż na przylądku Horn, co zamknęło ich pętlę wokół obu Ameryk.

Publikacje (wybór)

Wojciech Jacobson to znana postać w dziedzinie literatury i edukacji, autorem licznych materiałów szkoleniowych oraz artykułów publikowanych w profesjonalnych czasopismach. Jego dorobek obejmuje zarówno książki, jak i prace współautorskie. W szczególności wyróżniają się następujące publikacje:

• „Marią do Peru”, 1976 (autor),
• „Z Marią przez życie i oceany”, 2000 (autor: Jan W. Zamorski; W. Jacobson – korekta merytoryczna, komentarze i uzupełnienia),
• „Mam na imię Ludomir” (współautor, z Maciejem Krzeptowskim, 2008),
• „Od równika do bieguna, czyli Marią do Hawru… i dalej”, 2022 (autor; Szczecin, Estimark; ISBN: 978-83-965800-0-9).

Nagrody i wyróżnienia

Wojciech Jacobson, znany polski żeglarz i działacz, zdobył wiele nagród oraz wyróżnień za swoje osiągnięcia w dziedzinie żeglarstwa.

• Rejs Roku – Srebrny Sekstant, który otrzymał w latach 1985 oraz 1988, współpracując z takimi osobami jak Ludomir Mączka i Janusz Kurbiel,
• w 1989 roku uhonorowany nagrodą Grotmaszta Bractwa Kaphornowców,
• w 1998 roku zdobył Derek Zavitz Memorial Award, przyznawana przez kanadyjskich studentów osobom, które stanowią wzór do naśladowania,
• w 1999 roku otrzymał tytuł Honorary First Mate z powodu zakończenia współpracy z Class Afloat,
• w 2008 roku przyjęto go w poczet członków rady programowej Polskiej Fundacji Morskiej,
• w 2009 roku zdobył tytuł Conrady – Indywidualności Morskie,
• w 2010 roku nagrodzono go „Nagrodą Chwały Mórz”, znaną też jako „Topór Bojowy”, przyznawaną przez Braci Wybrzeża,
• w 2011 roku otrzymał tytuł „Ambasador Szczecina”,
• jego imię znajduje się na tablicy w Alei Żeglarzy w Nowym Warpnie,
• w latach 2000–2010 zasiadał w kapitule Kolosów,
• w 2016 roku uhonorowany tytułem Super Kolos za całokształt swoich dokonań oraz znaczący wpływ na rozwój polskiego żeglarstwa,
• jest członkiem Bractwa Wybrzeża oraz honorowym członkiem Polskiego Związku Żeglarstwa oraz Akademickiego Związku Sportowego.

---

Oceń: Wojciech Jacobson

---