Zbigniew Milewski (inżynier)


Zbigniew Jan Milewski, który przyszedł na świat 8 lipca 1927 roku w Toruniu, był znanym polskim specjalistą w dziedzinie inżynierii. Jego praca skupiała się na konstrukcji jachtów oraz budowie różnorodnych jednostek pływających.

W ciągu swojego życia, zdobył renomę jako inżynier okrętowy, przyczyniając się do rozwoju polskiego przemysłu stoczniowego. Niestety, zmarł 29 lipca 2005 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w świecie inżynierii morskiej.

Życiorys

Zbigniew Milewski był wyjątkową postacią, urodzoną w rodzinie inżynierskiej, w której jego ojciec był architektem i projektantem budynków w Gdyni. W 1930 roku, Milewski wraz z bliskimi przeniósł się do Lublina, gdzie głęboko rozwijał swoje zainteresowania żeglarstwem. Od tego czasu stał się aktywnym członkiem Ligi Morskiej i Kolonialnej. Wspólnie z przyjacielem skonstruował drewnianą łódź, a sama dokumentacja tego projektu została wydana w formie książkowej.

Podczas II wojny światowej, Zbigniew był żołnierzem Armii Krajowej i uczestniczył w tajnym nauczaniu, co pozwoliło mu na zdobycie tzw. małej matury. W 1945 roku wziął udział w obozie Centralnego Ośrodka Wodnego Ligi Morskiej w Giżycku, w ramach którego prowadzone były działania mające na celu poszukiwanie, wydobycie i zabezpieczenie wraków zatopionych jachtów oraz statków.

W 1947 roku zdał maturę państwową, po czym rozpoczął studia na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej. Niestety, jego „wroga postawa wobec władzy ludowej” doprowadziła w 1949 roku do usunięcia go z tej uczelni. Kontynuował naukę na Wydziale Mechanicznym (w sekcji lotniczej) Politechniki Warszawskiej, gdzie pomimo intensywnych prześladowań ze strony służb bezpieczeństwa, udało mu się obronić dyplom.

Po zakończeniu edukacji, Zbigniew podjął pracę w Polskim Rejestrze Statków. Już w 1948 roku zakupił uszkodzony jacht Kumka IV, którego twórcą był Tadeusz Sołtyk. Od tego czasu żeglował nim po Bałtyku aż do 1950 roku. W 1966 roku objął stanowisko kierownika sekcji kadłubowej Biura Konstrukcyjnego w Stoczni „Wisła”. W 1957 roku wespół z Mieczysławem Plucińskim, zainicjował działalność prywatnego biura konstrukcyjnego pod nazwą „Szkutnik”. W ramach jego działalności, Zbigniew opracował szczegółową dokumentację techniczną dla wielu modeli jachtów oraz łodzi. Wspólnie z Leonem Tumiłowiczem zaprojektował jacht Tom, którego prototyp, znany jako POLONIA, stał się pierwszym w Polsce jachtem stworzonym na zlecenie.

Milewski miał na swoim koncie bez mała 32 typy projektów łodzi, żaglówek, jednostek rybackich i inspekcyjnych. Jego wiedza oraz doświadczenia znalazły swoje odzwierciedlenie w książce „Projektowanie i budowa jachtów żaglowych”, która stała się istotnym podręcznikiem dla wielu współczesnych konstruktorów jachtów.

Niektóre jego konstrukcje zdobyły dużą popularność. Na przykład King’s Ametyst, produkowany przez Gdańską Stocznię Jachtową, w latach 60. stał się najważniejszym produktem eksportowym (aż 75 jednostek). Był to jacht rodzinny, mający średnią wielkość, chociaż nie do końca odpowiadał ówczesnym standardom żeglarskim w Polsce – do dnia dzisiejszego zostały tylko trzy takie jednostki. Inny projekt, jacht Topaz, był pionierską prototypową jednostką wykonaną z laminatu w Stoczni „Oksywie” w Gdyni. Natomiast jacht Alek, stworzony według formuły One Tone Cup w 1965 roku, zaskoczył swoją udaną prezentacją na konkursie „Yachting World”, a rok później zyskał I nagrodę konkursu PZŻ. Jacht typu Zośka, dowodzony przez R. Konkolskiego, brał udział w transatlantycznych regatach i jako jedyny opłynął Ziemię z jednoosobową załogą.

W 1970 roku redakcja „Żagli” ogłosiła konkurs na projekt „Jacht moich marzeń”, w którym to niekwestionowanym zwycięzcą został Zbigniew Milewski, ze swoim projektem małego jachtu sklejkowego o nazwie Miś. W 1976 roku Wydawnictwo Morskie opublikowało dokumentację tego jachtu, co stanowiło ogromne osiągnięcie w jego karierze.

Otrzymał liczne odznaczenia, w tym Weterana Walk o Niepodległość, Zasłużonego Pracownika Morza oraz Zasłużonego Działacza Żeglarstwa. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 66-15-11).

Przypisy

  1. https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=152128&inni=0&cinki=1 [dostęp 03.06.2020 r.]
  2. Niezniszczalna "Kumka IV" - Aktualności - Archiwum - Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku [online], www.nmm.pl [dostęp 19.09.2016 r.]

Oceń: Zbigniew Milewski (inżynier)

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:11