UWAGA! Dołącz do nowej grupy Toruń - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Oficerska Szkoła Artylerii

Uczelnie

Oficerska Szkoła Artylerii (OSA) jest instytucją edukacyjną, która odgrywała kluczową rolę w kształceniu przyszłych oficerów artylerii w ramach ludowego Wojska Polskiego. Ważnym wydarzeniem w historii szkoły był jej rozwój w latach 60. XX wieku, w którym to okresie zaczęła również kształcić specjalistów w dziedzinie wojsk rakietowych.

Instytucja ta znajdowała się przy ul. Jana Sobieskiego 36, co podkreśla jej centralne znaczenie w strukturach wojskowych oraz bliskość do kluczowych ośrodków administracyjnych.

Historia

Historia Oficerskiej Szkoły Artylerii to znaczący rozdział w dziejach polskiej armii. Osobny artykuł na temat tej instytucji można znaleźć pod tym linkiem: Koszary przy ul. Sobieskiego w Toruniu. Zgodnie z rozkazem dowódcy 1 Armii Wojska Polskiego nr 00130 z dnia 5 lipca 1944 roku, powstała 1 Szkoła Podchorążych Artylerii (SPA-1). Jej fundament stanowiła kadra oraz podchorążowie będący częścią dywizjonu szkolnego artylerii, który był zlokalizowany w Centralnej Szkole Podchorążych w Riazaniu.

1 Szkoła Podchorążych Artylerii znalazła swoje miejsce w Chełmie, a 15 października 1944 roku zorganizowano tam promocję jej absolwentów. Następnie, rozkazem nr 131 Naczelnego Dowódcy WP, dnia 2 grudnia 1944, szkoła ta została przekształcona w Oficerską Szkołę Artylerii nr 1 (OSA-1). W całym tym okresie zarówno SPA-1, jak i OSA-1, kształciły łącznie 1500 oficerów.

W oparciu o rozkaz Naczelnego Dowódcy WP nr 58/Org. z 15 marca oraz nr 69/Org. z 30 marca 1945 roku, utworzono w Toruniu Oficerską Szkołę Artylerii nr 2 (OSA-2). Do budowania kadry OSA-2 wykorzystano część pracowników oraz podchorążych z OSA-1 w Chełmie. Inauguracja roku szkolnego w OSA-2 miała miejsce 1 września 1945 roku. W tym samym czasie OSA-1 została przeniesiona z Chełma do Olsztyna, gdzie funkcjonowała do wiosny 1946 roku.

Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP z dnia 18 stycznia 1946 roku, OSA-1 została rozwiązana, a wybrana część kadry oraz podchorążych włączono do OSA nr 2 w Toruniu, co skutkowało przekształceniem tej instytucji w Oficerską Szkołę Artylerii. Przełomowym momentem było nadanie Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu imienia generała Józefa Bema, co miało miejsce 12 października 1954 roku.

W związku z rozwojem artylerii Wojska Polskiego, w tym wprowadzeniem nowoczesnej broni rakietowej, zachodziły zmiany w programie kształcenia w OSA. Rezultatem tych przekształceń było postanowienie Ministra Obrony Narodowej, który rozkazem nr 44/MON z dnia 21 lipca 1965 roku, zmienił nazwę szkoły na Oficerską Szkołę Wojsk Rakietowych i Artylerii z dniem 30 sierpnia 1965 roku.

Przypisy

  1. Leszkowicz 2022 r., s. 752.
  2. Dziennik Rozkazów MON, 30.08.1965 r., nr 14, poz. 81, s. 205.
  3. Centralne Archiwum Wojskowe, sygn. III.413.11.
  4. Ibidem, dok. 208, s. 278.
  5. Organizacja i działania bojowe ludowego Wojska Polskiego w latach 1943–1945. Wybór materiałów źródłowych, t. I, oprac. L. Ponahajba i in., Warszawa 1958, dok. 85, s. 95.

Oceń: Oficerska Szkoła Artylerii

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:9