Budynek Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu


Budynek Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu stanowi przykład neogotyckiej architektury, która niegdyś była siedzibą ewangelickiego seminarium nauczycielskiego. Od 1993 roku obiekt ten pełni rolę miejsca edukacji duchowej, a jego lokalizacja przy placu Stefana Wincentego Frelichowskiego 1 w Bydgoskim Przedmieściu wzbogaca krajobraz tej historycznej dzielnicy. Warto dodać, że budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 1089).

W otoczeniu obiektu znajdują się dawne zabudowania koszarowe, a charakter architektury w sposób naturalny wpisuje się w sąsiedztwo innych ważnych obiektów, takich jak gmach katolickiego seminarium nauczycielskiego usytuowany przy ul. Sienkiewicza 30/32. Budynek, zaprojektowany przez renomowanego architekta Karla Kleefelda, został oddany do użytku w 1910 roku. Jego plan ma formę litery „U”, co nadaje mu wyjątkowy kształt.

W północnym skrzydle obiektu można znaleźć salę gimnastyczną, która sąsiaduje z częścią mieszkalną przeznaczoną dla nauczycieli, a także z budynkiem gospodarczym. Owa przestrzeń była istotnym elementem funkcjonowania seminarium przez wiele lat. Od 1993 roku budynek został poddany modernizacji i adaptacji, aby dostosować go do potrzeb Wyższego Seminarium Duchownego, które obecnie aktywnie działa w tym miejscu.

W następnych latach przeprowadzono liczne remonty, które przyczyniły się do zachowania integralności tego zabytkowego budynku oraz poprawy jego funkcjonowania w roli placówki edukacyjnej.

Przypisy

  1. Wydział Sztuk Pięknych UMK. toruntour.pl. [dostęp 07.02.2024 r.]
  2. Seminarium – historia. wsdtorun.pl. [dostęp 06.02.2024 r.]
  3. Wyższe Seminarium Duchowne. toruntour.pl. [dostęp 06.02.2024 r.]
  4. Gmina Miasta Toruń: Gminny Program Opieki nad Zabytkami Miasta Torunia na lata 2022–2025. 2021 r., s. 106.
  5. Kucharzewska 2004 r., s. 293.

Oceń: Budynek Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu

Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:18