Adrianna Biedrzyńska

---

Życiorys

Adrianna Biedrzyńska jest absolwentką Szkoły Podstawowej nr 50 oraz VI Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy, gdzie ukończyła naukę w 1980 roku. Następnie podjęła studia na Wydziale Aktorskim Szkoły Filmowej w Łodzi, które zakończyła w 1984 roku. Już jako dziecko uczyła się gry na skrzypcach, jednak nie rozwijała kariery w tym kierunku. Również w młodym wieku zadebiutowała w wielu filmach, serialach telewizyjnych oraz przedstawieniach teatralnych.

Teatr

Stewardzoning na deskach teatru miała miejsce w grudniu 1983 roku, podczas gdy była jeszcze studentką łódzkiej filmówki, kiedy to zadebiutowała 17 grudnia w Teatrze Studyjnym 83 im. Juliana Tuwima w Łodzi. W okresie od 1984 do 1989 roku pracowała w warszawskim Teatrze Nowym. W 1987 roku wystąpiła na scenie Teatru Za Daleki w Warszawie. Od 1989 roku nie jest związana na stałe z żadnym teatrem, lecz regularnie występuje gościnnie w warszawskich teatrach, takich jak Rampa (1989–1990), Scena Prezentacje (1993, 2000, 2004), Syrena (1999, 2002, 2004) oraz Komedia (2008). Zagrała także gościnnie w białostockim Teatrze Dramatycznym im. A. Węgierki w 2006 roku.

W swojej karierze teatralnej sprawdza się w zarówno w rolach dramatycznych, jak i komediowych, aczkolwiek podkreśla, że lepiej czuje się w rolach komicznych. W 2008 roku miała przyjemność wystąpić w Katowicach w Kinoteatrze Rialto, gdzie zagrała tytułową rolę w komedii muzycznej dla dzieci, pt. Pchła Szachrajka, a jej partnerem był m.in. Rafał Sawicki. Krytycy teatralni pozytywnie ocenili jej grę w roli Mariny w spektaklu Perykles, władca Tyru (1984), mimo że sam spektakl nie odniósł wielkiego sukcesu.

W późniejszych latach 80. XX wieku Biedrzyńska skupiła się na rozwoju kariery filmowej.

Film i telewizja

Jej debiut na ekranie miał miejsce w 1983 roku, kiedy zagrała epizodyczną rolę w filmie Co dzień bliżej nieba, reżyserii Zbigniewa Kuźmińskiego. W 1984 roku otrzymała główną rolę w filmie muzycznym Miłość z listy przebojów (reż. Marek Nowicki). Od tego momentu zagrała w wielu innych filmach oraz serialach telewizyjnych, do których należy zaliczyć m.in. postać Anki w Dekalogu (reż. Krzysztof Kieślowski), Dorotę Waltz w Lepiej być piękną i bogatą (reż. Filip Bajon), a także Ewę Wiśniewską w Pajęczarkach (reż. Barbara Sass) oraz Ewę Góralczyk w serialu Fitness Club (reż. Paweł Karpiński). Pojawia się również w sitcomie Buła i spóła (reż. Krzysztof Jaroszyński). W późniejszych latach Biedrzyńska występowała także w produkcjach zagranicznych, a obecnie odgrywa jedną z głównych ról w serialu Barwy szczęścia, emitowanym na TVP2. Podjęła także działalność w Teatrze Telewizji, zagrała w monodramie Broadway, mój Broadway (reż. Tomasz Wiszniewski, 1988), a także w Żegnaj, laleczko, którego reżyserem był Laco Adamik, adaptującym powieść Raymonda Chandlera (1989), oraz w Wiosennych wodach (reż. Andrzej Maj, 1988).

Estrada

Adrianna często współpracowała z kabaretem Tey oraz Pawłem Dłużewskim, a także była częścią Babskiego Kabaretu. Próbuje swoich sił również jako piosenkarka, organizując koncerty w USA, Kanadzie i Australii.

Życie prywatne

Adrianna Biedrzyńska jest znana nie tylko ze swojego dorobku artystycznego, ale także z ciekawych wydarzeń, które miały miejsce w jej życiu osobistym. Jest siostrą Joanny Biedrzyńskiej, utalentowanej pianistki i wokalistki.

W 2006 roku miała miejsce niecodzienna sytuacja, gdy aktorka została uprowadzona przez swojego porywacza, który pochodził z Częstochowy. Przez siedem długich godzin przetrzymywał ją w niewoli, jednak, na szczęście, nie wyrządził jej żadnej krzywdy fizycznej.

Adrianna była w pierwszym małżeństwie z Maciejem Robakiewiczem, z którym doczekała się córki Michaliny. Niestety, to małżeństwo zakończyło się rozwodem. Po pewnym czasie, jej nowym mężem został Marcin Miazga. W 2003 roku aktorka znalazła się w ogniu oskarżeń, dotyczących defraudacji znacznych kwot pieniędzy, zarówno ona, jak i jej ówczesny mąż.

Spektakle teatralne

Adrianna Biedrzyńska jest utalentowaną aktorką, która występowała w wielu znaczących spektaklach teatralnych na przestrzeni lat. Jej kariera rozpoczęła się w 1983 roku, kiedy to zagrała rolę Angeliki Arnaux w przedstawieniu Bal manekinów, w reżyserii Bogdana Michalika. Rok później, w 1984, wystąpiła jako Marina w Peryklesie, władcy Tyru, w reżyserii Bohdana Cybulskiego.

W 1985 roku mogliśmy ją zobaczyć w dwóch rolach: w pierwszej, jako Anka w Ogłoszeniu matrymonialnym pod reżyserią Janusza Bukowskiego, a w drugiej w Dr. Guillotin, gdzie odegrała postać Amantki. Rok 1987 to występ jako Leta w sztuce Dusia, Ryba, Wal i Leta, a w 1989 roku zagrała Małgorzatę w Faust, również w reżyserii B. Cybulskiego.

Jej kariera rozwijała się dynamicznie. W 1990 roku wystąpiła jako Maryna w sztuce Wesele, a następnie, w 1998 roku, miała przyjemność zagrać Judy w Wieczorze kawalerskim, w reżyserii Cezarego Morawskiego. Rok 1999 przyniósł jej rolę Roz w sztuce Księżyc nad Buffalo, w reżyserii C. Morawskiego, a w 2000 roku odegrała Isabelle w Łożu z baldachimem pod kierownictwem Romualda Szejda.

Adrianna zagościła na scenie w różnych rolach, m.in. jako Louise w In flagranti w 2002 roku oraz jako Josette Riviere w Harcerkach w 2004, reżyserowanych przez R. Szejda. Rok ten przyniósł również inną znaczącą rolę – Truvy Jones w Stalowych magnoliach, której reżyserem był Wojciech Malajkat.

W późniejszych latach Biedrzyńska zagrała Olgę w Kobiecie nad nami w 2006 roku oraz Markizę De Merteuil w Niebezpiecznych związkach w 2008, a także w tej samej wersji jako Pchła Szachrajka.

Teatr Telewizji

Pomijając jej występy teatralne, Adrianna Biedrzyńska aktywnie uczestniczyła w produkcjach Teatru Telewizji. Jej debiut miał miejsce w 1984 roku, kiedy to zagrała Polinę w Graczu, w reżyserii Andrzeja Kondratiuka.

W 1986 roku wystąpiła jako Przybłęda w Czupurku, także w reżyserii Barbary Borys-Damięckiej. Dalsze lata obfitowały w różnorodne role: w 1988 roku pojawiła się ponownie jako Leta w Dusia, Ryba, Wal i Leta, a także w Oficynie, gdzie zagrała Annę Frank pod kierownictwem tej samej reżyserki.

W szeregu ciekawych ról odnalazła się również w 1989 roku w Iluzji jako Izabela i Hipolita w reżyserii Krzysztofa Gordona oraz jako Woźna w hotelu Pod Kulą Ziemską, gdzie reżyserował Wojciech Biedroń.

Każdy rok przynosił nowe wyzwania sceniczne, a Biedrzyńska z powodzeniem zmieniała charaktery m.in. w Ogłoszeniu matrymonialnym w 1991 roku jako Anka, a później jako Anna w Madame de Sade w 1993 roku, reżyserowanej przez Andrzeja Sapiję. Jej różnorodność talentu ujawniała się w kolejnych projektach, jak Kłamczucha z 1993 roku, gdzie zagrała Lili Hervier, pod reżyserią Paweł Trzaska.

Rola Bożeny w Bożenie w 1995 roku, reżyserowanej przez Andrzeja Barańskiego, to kolejny istotny etap w jej karierze. Brylowała również w kolejnych przedstawieniach, takich jak Kolacyjka w 1997 roku oraz Żelazna konstrukcja w 2000 roku, gdzie odgrywała Zofię, w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego.

Ostatecznie, w 2001 roku zadebiutowała w roli Andżeliki w sztuce Błahostka, którą wyreżyserował Tomasz Zygadło. Jej osiągnięcia w teatrze pozostają imponujące i stanowią ważną część polskiego dorobku artystycznego.

Filmografia

Adrianna Biedrzyńska to znana polska aktorka, której bogata filmografia jest dostępna w bazie filmpolski.pl. Jej wkład w polskie kino oraz dubbing jest niezwykle istotny dla krajowej kultury filmowej.

Rok	Tytuł filmu	Rola	Uwagi
1983	Co dzień bliżej nieba	dziewczyna w oknie wystawowym „Telimeny”, nie wymieniona w czołówce	–
1984	Miłość z listy przebojów	Eliza	–
1985	Képvadászok	tajemnicza kobieta	–
1986	Blisko, coraz bliżej	Krysia, dziewczyna Bolka	Serial telewizyjny
	Ucieczka	dziewczyna	–
	Borys Godunow	Maryna Mniszchówna	–
	Kronika wypadków	dziewczyna	–
	Maskarada	Ewa, partnerka Jerzego Wolfa, Wykonanie piosenek	–
	Zkroceni zleho muze	Laura	–
1987	Jedenaste przykazanie	Jadzia „Kiki”, prostytutka u pani Rokefeler	–
	Komediantka	Zosia, siostrzenica Osińskiej, żona Babińskiego	Serial telewizyjny
	Rzeka kłamstwa	wnuczka Bocianichy
1988	Hanussen	dziennikarka Wally	–
	Kornblumenblau	więźniarka	–
	Mistrz i Małgorzata	Nisa	Serial telewizyjny
	Narrenweisheit	Gilberte	–
	Niezwykła podróż Baltazara Kobera	Rosa	–
	Piłkarski poker	żona Grundola	–
	Schodami w górę, schodami w dół	Maryjka, narzeczona Karola	–
	Serenite	2 role: Agata, matka Agaty	–
1989	300 mil do nieba	dziennikarka	–
1991	Nad rzeką, której nie ma	Ewa	–
	Obywatel świata	Ewa	–
1992	Pierścionek z orłem w koronie	Janina	–
	Un’altra vita	Alia	–
1993	Lepiej być piękną i bogatą	Dorota Waltz	–
	Pajęczarki	Ewa Wiśniewska	–
1994–1995	Fitness Club	Ewa Góralczyk, właścicielka fitness clubu „Ewa”	Serial telewizyjny
1996	Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front	Katy
1997–2017	Klan	Nina Stec, żona Romualda Steca, prezesa Klubu Sportowego „Sparta-Stec”
1999	Badziewiakowie	Iwona
	Przygody dobrego wojaka Szwejka	Katy Wendler	–
2000–2001	Graczykowie	Zuza	Serial telewizyjny
2001–2002	Graczykowie, czyli Buła i spóła
2001–2003	Zrozumieć świat	ciocia Irena
2005	Molly’s Way	Izabella	–
2006	Niania	Lidka Panek, starsza siostra Frani	Serial telewizyjny
od 2007	Barwy szczęścia	Małgorzata Zwoleńska, matka Magdy i Natalii
2007	Na dobre i na złe	Sylwia Lawina
2009	Dekalog 89+	pani pedagog	–
	Przeznaczenie	Maria Bogucka	Serial telewizyjny (odc. 11)
2010	Mała matura 1947	Żydówka, Dana Przedrzymirska	–
	Mała matura 1947	Żydówka, Dana Przedrzymirska	Serial telewizyjny
	Poza prawem	matka	Etiuda szkolna
	Weekend	matka Malinowskiego	–
	Wszystkie ręce umyte. Sprawa Barbary Blidy	Barbara Blida	Film dokumentalny-fabularyzowany
2012	Mika	Krystyna Kowalczuk	–
2013	Wybraniec	matka Kamila	–
2016	Kolekcja sukienek	Monika	–

Polski dubbing

• 1991: Thelma i Louise jako Thelma Dickinson,
• 2000: Planescape: Torment jako Anna (gra komputerowa),
• 2008: Małpy w kosmosie jako dr Ada.

Muzyka

Dyskografia

• 1997: Pięć oceanów (składanka),
• 2003: Ada Biedrzyńska – Debiut.

Piosenki

• „Ada, to nie wypada” (muzyka Zygmunt Wiehler, słowa Jerzy Jurandot; piosenka pochodzi z filmu „Ada! To nie wypada!” z 1936),
• „Do Europy”,
• „Grande Valce Brillante”,
• „Kocham cię, idioto” (muzyka Zbigniew Zamachowski, słowa Zenon Laskowik),
• „Kochaną być”,
• „Mgła” (muzyka Lindsay Martell, słowa Waldemar Chyliński),
• „Nasza cisza”,
• „Nie mów mi”,
• „Playa bonita” (muzyka Lindsay Martell, słowa Waldemar Chyliński),
• „Tańczę by żyć” (muzyka Mike Norman, słowa Waldemar Chyliński; 2003),
• „To nasze ostatnie bolero”,
• „Widzisz, mała”,
• „Z woli dusz”.

Nagrody i wyróżnienia

Adrianna Biedrzyńska, utalentowana aktorka, zdobyła szereg znaczących wyróżnień w ciągu swojej kariery, które potwierdzają jej umiejętności i pasję do sztuki.

• w 1987 roku została doceniona na festiwalu Młodego Polskiego Kina w Gdańsku za swoją rolę w filmie Ucieczka (1986),
• w 1988 roku otrzymała Nagrodę Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego za wybitne osiągnięcia aktorskie,
• w tym samym roku zdobyła również Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego przyznawaną przez tygodnik „Ekran”,
• 1988 rok przyniósł jej także Nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za znakomitą kreację aktorską w teatrze telewizji w spektaklu Wiosenne wody,
• w 1990 roku została laureatką Nagrody Wiktora, która jest przypisana osobowościom telewizyjnym,
• w 1993 roku zdobyła Nagrodę Złotej Kaczki w kategorii najlepsza polska aktorka w roku 1993.

---

Oceń: Adrianna Biedrzyńska

---