Bolesław Taborski (poeta)

---

Udział w powstaniu warszawskim

Bolesław Taborski, w chwili wybuchu II wojny światowej miał zaledwie 12 lat. Już wtedy jego zaangażowanie w działalność konspiracyjną zaczęło się w Krakowie. Po przeprowadzce do Warszawy w 1943 roku kontynuował walkę w obronie ojczyzny. W tym czasie należał do katolickiej grupy samokształceniowej oraz wstąpił do Armii Krajowej, do pułku „Baszta”, przyjmując pseudonim „Juliusz”.

W trakcie powstania warszawskiego brał udział w walkach na Mokotowie. Prowadził dzienniczek, w którym skrótowo zapisywał wydarzenia z każdego dnia trwających walk. Całość dokumentu Bolesław Taborski wzbogacił o obszerne opisy, które opublikował w książce zatytułowanej „Moje Powstanie wtedy i teraz” w 1998 roku. Dzienniczek stanowi pierwszą część tej publikacji, natomiast druga część zawiera zbiór artykułów, w których poeta odnosi się do tematyki związanej z powstaniem.

Po zakończeniu powstania warszawskiego Bolesław Taborski trafił najpierw do obozu przejściowego w Pruszkowie, a potem do Stalagu X B Sandbostel, gdzie przebywał aż do wyzwolenia w 1945 roku. Po tym wydarzeniu osiedlił się w Lubece, w północnych Niemczech, gdzie ukończył polskie liceum.

Życie i działalność kulturalna na emigracji

Bolesław Taborski swoje życie artystyczne rozpoczął po 1946 roku, kiedy to osiedlił się na emigracji w Wielkiej Brytanii. W tym czasie związał się z redakcją „Merkuriusza Polskiego”, czasopisma, które odgrywało znaczącą rolę w polskim życiu kulturalnym na obczyźnie. Ponadto był aktywnym członkiem grupy poetyckiej Kontynenty.

W okresie od 1959 do 1989 roku, Bolesław pracował w Sekcji Polskiej BBC, gdzie jego zadaniem było prowadzenie programów radiowych, w tym niedzielnego show poświęconego kulturze i sztuce, które zyskało popularność pod nazwą „Sztuka nad Tamizą”. Stanowiło to ważny wkład w promocję polskiej kultury poza granicami kraju.

Jako tłumacz, Taborski przyczynił się do popularyzacji dzieł Jana Pawła II w anglojęzycznym świecie, przekładając na język angielski takie dramaty jak „Hiob”, „Jeremiasz”, „Brat naszego Boga”, „Przed sklepem jubilera” oraz „Promieniowanie ojcostwa”. Był również autorem wielu książek z zakresu teatru.

Warto wspomnieć, że poza działalnością literacką, był również czynnie zaangażowany w życie literackie, będąc członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz PEN Clubu, organizacji, która skupia pisarzy i promuje wolność słowa.

Bolesław Taborski był w związku małżeńskim z Halina Taborską, z którą wychował córkę Annę. Jego życie zakończyło się 20 maja 2011 roku, a jego ostatnim miejscem spoczynku stał się Panteon Żołnierzy Armii Krajowej, znajdujący się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D18-P04-2).

Główne dzieła

Bolesław Taborski jest autorem wielu ważnych zbiorów poezji, które powstały na przestrzeni kilku dziesięcioleci. Jego twórczość zawiera refleksje nad upływem czasu oraz głębokie emocje, które znajdują odzwierciedlenie w jego wierszach. Oto lista najważniejszych zbiorów, które przyczyniły się do jego uznania:

• Czasy mijania (1957),
• Ziarna nocy (1958),
• Przestępując granicę (1962),
• Lekcja trwająca (1967),
• Głos milczenia (1969),
• Wybór wierszy (1973),
• Sieć Słów (1976),
• For the Witnesses (1978),
• Obserwator cieni (1979),
• Miłość (1980),
• Cudza teraźniejszość (1983),
• Sztuka (1985),
• Cisza traw (1986),
• Życie i śmierć (1988),
• Dobranoc bezsensie (1991),
• Przetrwanie (1998),
• Poezje wybrane (1999),
• Drzwi gnieźnieńskie/Gniezno Door (2000),
• Ułamek istnienia (2002),
• Nowa Era Big Brothera i inne wiersze (2004),
• Plan B. (2007),
• Mój przyjaciel Szekspir (2007),
• Jedyne wyjście (2010).

Oprócz poezji, Taborski także badał zagadnienia związane z teatrem. Napisał szereg książek o tematyce teatralnej, które są uznawane za cenne źródła wiedzy. Należy do nich:

• Nowy teatr elżbietański (1967),
• Polish Plays in English Translations – a bibliography (1968),
• Byron and the theatre (1972),
• Karola Wojtyły dramaturgia wnętrza (1989),
• Wprost w moje serce uderza droga wszystkich: o Karolu Wojtyle Janie Pawle II – szkice, wspomnienia, wiersze (2005).

Ważnym elementem jego twórczości jest także książka dotycząca powstania warszawskiego: Moje Powstanie – wtedy i teraz (1998).

---

Oceń: Bolesław Taborski (poeta)

---