Irena Fenikowska, z domu Hozakowska, a po mężu Orzechowska, przyszła na świat 2 lipca 1923 roku w Toruniu. Jej życie zakończyło się 8 listopada 1993 roku w Warszawie, gdzie pozostawiła po sobie znaczący ślad. Była żoną Franciszka Fenikowskiego, znanego pisarza oraz podróżnika, którego dorobek artystyczny i literacki doceniamy do dziś.
W ciągu swojego życia Irena Fenikowska była również opiekunką i donatorką spuścizny swojego męża dla Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie. Jej działalność na rzecz ochrony i popularyzacji twórczości Fenikowskiego jest niezwykle cenna, a wspomnienia, które pozostawiła, ukazują nie tylko jej osobiste losy, ale także głębiej wnikają w kulturę i historię regionu.
Życiorys
Irena Fenikowska była córką Bronisława Hozakowskiego, który był kupcem oraz działaczem narodowym działającym na Pomorzu, a także Eugenii z Bortnowskich. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, zdobyła małą maturę w liceum sióstr Sacré Coeur w Pobiedziskach znajdujących się niedaleko Poznania. W wyniku wojennej zawieruchy, uzupełnienie wykształcenia odbyło się dopiero po wielu latach, kiedy to ukończyła studia zdobywając dyplom technika ekonomisty.
W okresie okupacji, Irena wraz z rodziną została przymusowo wysiedlona do Warszawy. W stolicy podjęła pracę w firmie nasiennej. Po zakończeniu wojny wróciła do Torunia, gdzie wspierała ojca w prowadzeniu ich rodzinnego interesu, aż do momentu jego upaństwowienia. Niestety, w 1948 roku ojciec zmarł, a matka, oskarżona bezpodstawnie o współudział w szpiegostwie na rzecz Anglii, spędziła kilka lat w więzieniu.
W latach 40. Irena Hozakowska zmieniła status cywilny, gdyż wyszła za mąż za architekta Tomasza Orzechowskiego i osiedliła się w Warszawie. Zatrudniona była między innymi w biurze projektowym odpowiedzialnym za odbudowę stolicy oraz w Zarządzie Stowarzyszenia Stenografów i Maszynistek. W 1975 roku, w dosyć niezwykłych okolicznościach, na skutek pomyłki telefonicznej, nawiązała znajomość z pisarzem Franciszkiem Fenikowskim. Rok później została jego żoną.
Irena była opiekunką i sekretarką w ostatnich latach życia Fenikowskiego, który odszedł 15 listopada 1982 roku. Po jego śmierci zajmowała się archiwizowaniem jego spuścizny oraz dbała o publikację książek i tomików poezji, często rezygnując z należnych jej honorariów. Chcąc udostępnić zbiory szerszej publiczności, podpisała umowę z Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku. Niestety, muzeum nie dotrzymało zobowiązań, a po śmierci Ireny, dzięki staraniom jej syna, korespondencja pisarza, dzienniki oraz niepublikowane materiały zostały przekazane do Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie, gdzie w 1997 roku zorganizowano pierwszą wystawę oraz wydano tomik pod tytułem Osioł nie jest osłem…
Mimo zmagania się z poważną chorobą, do końca życia Irena Fenikowska pozostawała mocno zaangażowana w losy spuścizny męża. W końcowej fazie swojego życia napisała również dwa tomy wspomnień rodzinnych. Zmarła w listopadzie 1993 roku i spoczęła na Starym Cmentarzu Służewskim w Warszawie, obok swojego męża.
Z pierwszego małżeństwa miała syna Krzysztofa Orzechowskiego, który odniósł sukces jako aktor i reżyser oraz pełnił funkcję dyrektora teatrów w Krakowie. Krzysztof jest również mężem znanej aktorki Anny Dymnej.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Bolesław Taborski (poeta) | Danuta Irena Bieńkowska | Andrzej Samulowski (malarz) | Mateusz Burdach | Tomasz Sobecki | Marek Wakarecy | Piotr Głowacki (aktor) | Adrianna Biedrzyńska | Jarosław Felczykowski | Wojciech Sobecki | Zygfryd Gardzielewski | Beata Wyrąbkiewicz | Urszula Mazurek | Zdzisław Piernik | Irena Jurkiewicz | Bernadetta Matuszczak | Piotr Rzymyszkiewicz | Robert Jarociński | Mieczysław Wiśniewski (malarz) | Mr. PolskaOceń: Irena Fenikowska