Stefan Połom


Stefan Połom, urodzony 10 grudnia 1938 roku w Toruniu, był znaczącą postacią w polskiej literaturze jako poeta i prozaik. Jego twórczość, która cieszyła się uznaniem w środowisku literackim, obejmowała różnorodne formy literackie, od wierszy po prozę, która odbijała jego unikalną wrażliwość i sposób postrzegania świata.

Połom zmarł 2 grudnia 2021 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek, który wciąż inspiruje czytelników oraz przyszłych twórców.

Życiorys

Studiował historię i filozofię na UMK. Jego debiut literacki przypadł na rok 1960, gdy jako poeta zadebiutował na łamach tygodnika „Nowa Kultura”. W swojej karierze zawodowej pełnił funkcję pracownika Muzeum we Fromborku, jak również redaktora literackiego w Polskim Radiu w Olsztynie.

Był zaangażowany w życie literackie, należąc do grupy poetyckiej „Helikon” w latach 1956–1957 oraz Orientacji Poetyckiej „Hybrydy” w okresie 1960–1971. Swoje zainteresowania literackie rozwijał również w ramach Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze” oraz Związku Literatów Polskich, do którego przynależał od 1968 roku. Poza tym, od 1974 roku był również członkiem Polskiego Towarzystwa Astronautycznego.

Stefan Połom zmarł 2 grudnia 2021 roku.

Twórczość

Stefan Połom jest autorem wielu interesujących dzieł, które zdobyły uznanie wśród czytelników i krytyków. Poniżej znajduje się lista jego najważniejszych publikacji:

  • przymierze obłoków,
  • włócznie,
  • w cieniu sierpnia,
  • źródła zapomnienia,
  • siódmy wspaniały świat roślin,
  • wierność,
  • wzgórze jasnowłosej (Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1982),
  • rok bez nieba (Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1984),
  • dzień słońca,
  • sen o Adelajdzie,
  • jezioro królewskie.

Przypisy

  1. Stefan Połom : Nekrologi. pozegnania.net. [dostęp 06.12.2021 r.]

Oceń: Stefan Połom

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:21