Alfons Sierakowski, urodzony 16 lutego 1816 roku w Toruniu, to postać, której życie i działalność wywarły znaczący wpływ na społeczność swojego czasu. Zmarł 28 kwietnia 1886 roku w Poznaniu, pozostawiając po sobie ślad jako hrabia oraz ziemianin, który zaangażował się w rozwój społeczny i edukacyjny.
Był doskonałym przykładem, jak działalność społeczna i oświatowa mogą kształtować otaczający świat, a jego osiągnięcia są dziś doceniane przez historyków i badaczy tamtej epoki.
Życiorys
Alfons Sierakowski był synem Antoniego i uzyskał swoje wykształcenie w Warszawie oraz w Collegium Hosianum w Braniewie. Następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Po odbyciu praktyki rolniczej na Śląsku, objął rodzinne majątki w Osieku, co miało miejsce w 1841 roku, po śmierci jego dziadka, Kajetana Sierakowskiego, oraz w Waplewie, gdzie przejął zarząd po zmarłym ojcu w 1842 roku.
W 1844 roku uzyskał potwierdzenie swojego tytułu hrabiego w Rosji. W 1858 roku aktywnie włączył się w działalność Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim. W okresie powstania styczniowego oskarżano go o udzielanie wsparcia powstańcom, co świadczy o jego patriotyzmie i zaangażowaniu w sprawy narodowe.
Alfons był również inicjatorem stowarzyszenia, które powstało z myślą o wsparciu oświaty ludowej. Posiadał znaczący wkład finansowy w działalność Towarzystwa Pomocy Naukowej dla Młodzieży Prus Zachodnich w Chełmnie. Jego stypendia, przyznawane w latach 1848–1868, umożliwiły zdobycie wykształcenia aż 311 Polakom, w tym: 54 lekarzy, 23 adwokatów i sędziów, 77 księży oraz 157 profesorów gimnazjalnych i nauczycieli szkół podstawowych.
Był współzałożycielem oraz wsparciem finansowym organizacji walczącej z germanizacją – Towarzystwa Moralnych Interesów oraz Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W jego aktywności politycznej warto wspomnieć o roli posła do sejmu prowincjonalnego oraz delegata Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego na Prusy Zachodnie.
Pasją Alfonsa Sierakowskiego była sztuka; był kolekcjonerem, który w Waplewie stworzył znaczną kolekcję obrazów, mebli, militariów oraz cennych zabytków piśmiennictwa. W 1844 roku związał się małżeństwem z Marią Sołtan, z którą miał dwoje dzieci – Adama i Antoninę. W 1876 roku, w wyniku problemów zdrowotnych (utrata słuchu), przekazał majątek w Waplewie swojemu synowi i zamieszkał w Poznaniu, gdzie wkrótce zmarł. Ostatecznie został pochowany w Waplewie.
Przypisy
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 843.
- Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 1, Warszawa 1858, s. 179.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Jarosław Józefowicz | Jacek Winkler | Kazimierz Grenda | Edmund Zdrojewski | Czesława Lewandowska-Szymańska | Stefan Kosiński | Leon Szymański (1892–1939) | Joanna Elżbieta Piastówna | Zygmunt Sobolewski | Jerzy Adamek (pilot) | Roman Truszczyński | Aleksander RudnickiOceń: Alfons Sierakowski