Jacek Aleksander Merkel, urodzony 20 listopada 1954 roku w Toruniu, to znana postać w polskim życiu politycznym i gospodarczym. Pełnił on funkcję posła na Sejm w latach 1989–1993, kiedy to miał okazję działać zarówno w X, jak i I kadencji tego gremium.
Jego kariera zawodowa oraz polityczna odzwierciedlają znaczący wpływ na rozwój polskiej sceny politycznej w czasach transformacji ustrojowej, kiedy to kraj zmieniał się i dostosowywał do nowych warunków demokratycznych.
Życiorys
Ukończone studia w 1978 roku w Instytucie OkrętowymPolitechniki Gdańskiej stanowią ważny punkt w życiorysie Jacka Merkela. Po zakończeniu nauki kontynuował pracę w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym Stoczni im. Lenina w Gdańsku do 1983 roku. Jego zaangażowanie w życie społeczne zaczęło się od udziału w strajku, który miał miejsce w sierpniu 1980 roku w Stoczni Gdańskiej, co skierowało go na ścieżkę aktywizmu politycznego.
Jacek Merkel stał się członkiem władz Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. W okresie jego działalności politycznej, zasiadał zarówno w prezydium zarządu regionu, jak i w prezydium Komisji Krajowej. Tragiczne wydarzenia stanu wojennego doprowadziły do jego internowania, które trwało ponad rok. Po ustaniu represji brał aktywny udział w obradach Okrągłego Stołu, co miało znaczący wpływ na dalszy rozwój demokracji w Polsce.
W 1990 roku kierował sztabem wyborczym Lecha Wałęsy, a po jego wyborze na prezydenta, pełnił funkcję ministra stanu do spraw bezpieczeństwa narodowego w Kancelarii Prezydenta RP, gdzie pracował do 12 marca 1991 roku. W latach 1989–1993 zasiadał jako poseł na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego i w I kadencji jako członek Kongresu Liberalno-Demokratycznego. Jako aktywny członek KLD, prowadził kampanię wyborczą swojej partii w 1993 roku.
W 1994 roku do 2001 roku był także częścią Unii Wolności, a w 2001 roku, wspólnie z Maciejem Płażyńskim, Donaldem Tuskiem oraz Andrzejem Olechowskim, współtworzył Platformę Obywatelską. Chociaż początkowo został pełnomocnikiem okręgowym tej inicjatywy, później zrezygnował z aktywnej działalności politycznej.
Równolegle do swojej działalności w polityce, Merkel aktywnie uczestniczył w sektorze gospodarczym. Od 1990 roku pełnił funkcję przewodniczącego rady nadzorczej Fundacji Gospodarczej NSZZ „Solidarność”, a w latach 1991-1993 był prezesem Solidarność Chase Bank S.A. Pracował również w Caravanie Polsko-Arabska Sp. z o.o. oraz był członkiem rad nadzorczych wielu przedsiębiorstw, takich jak PHZ Universal i Prokom Software. W okresie 2000–2003 przewodniczył radzie nadzorczej 4Media oraz spółek zależnych.
Od 2004 roku Jacek Merkel skoncentrował się na prowadzeniu własnej działalności gospodarczej, a także jest autorem publikacji zatytułowanej „W imieniu własnym”, wydanej przez Wydawnictwo Bursztyn w Gdańsku w 1999 roku.
Odznaczenia
W 2011 roku Jacek Merkel otrzymał zaszczytne odznaczenie, które przyznał mu ówczesny prezydent Bronisław Komorowski. Wyróżnienie to było przyznane za jego wybitne zasługi dla przemian demokratycznych w Polsce, jak również za znaczące osiągnięcia w działalności publicznej i społecznej.
Merkel jednak odmówił przyjęcia Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, co podkreśla jego osobiste wartości i przekonania dotyczące tego typu honorów.
Przypisy
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 07.11.2017 r.]
- Jacek Merkel. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 09.03.2014 r.]
- M.P. z 2011 r. nr 98, poz. 994
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Leszek Lorbiecki | Paul Adolph | Marian Rissmann | Arkadiusz Fajok | Samuel Luter Geret | Edmund Standara | Henryk Skwarka | Michał Wojtczak | Tadeusz Żyliński (konsul) | Krzysztof Żabiński | Bogdan Lewandowski | Mariusz Kubiak (polityk) | Grzegorz Braun | Jerzy Wenderlich | Łukasz Zbonikowski | Hermann Rauschning | Stefan Kotlewski | Irena Nieżychowska | Artur Szulc (prezydent) | Mariusz KałużnyOceń: Jacek Merkel