Grzegorz Braun


Grzegorz Michał Braun, urodzony 11 marca 1967 roku w Toruniu, to postać znana jako polski skrajnie prawicowy polityk, ale również jako reżyser, scenarzysta oraz publicysta. Jego działalność polityczna obejmuje różnorodne aspekty, w tym kandydowanie na prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w 2015 roku. W obecnych czasach jest posłem w ramach IX i X kadencji Sejmu, gdzie reprezentuje swoje poglądy oraz zainteresowania.

Grzegorz Braun jest także prezesem Konfederacji Korony Polskiej, która stanowi część szerszego ugrupowania noszącego nazwę Konfederacja Wolność i Niepodległość. Jego zaangażowanie w politykę europejską wyrażone jest również poprzez służbę jako poseł do Parlamentu Europejskiego w X kadencji.

Życiorys

Grzegorz Braun to postać wybitna w polskim życiu społecznym i kulturalnym. W 1990 roku zakończył swoje studia na kierunku polonistyka, które odbywały się na Uniwersytecie Wrocławskim. Po ukończeniu nauki rozpoczął pracę w tej samej instytucji, gdzie do 2007 roku prowadził wykłady z dziennikarstwa. W 1993 roku uzyskał dyplom studiów podyplomowych na Wydziale Radia i Telewizji oraz Uniwersytecie Śląskim.

W latach 1990–1994 pełnił rolę publicysty, jednocześnie będąc członkiem redakcji kwartalnika „Fronda”. Późniejsza współpraca obejmowała również Radio Wrocław. Jako reżyser filmowy, Braun ma na koncie ponad 20 produkcji, w tym dokument pt. Plusy dodatnie, plusy ujemne, który powstał w 2005 roku i dotyczył relacji Lecha Wałęsy ze Służbą Bezpieczeństwa. Ponadto, współtworzył telewizyjne cykle, takie jak Stół z powyłamywanymi nogami czy Errata do biografii, które ujawniały kontrowersyjne aspekty biografii znanych postaci.

Działalność polityczna

Już od 1987 roku Grzegorz Braun był aktywnym uczestnikiem wydarzeń związanych z Pomarańczową Alternatywą, a jego działalność opozycyjna nie uszła uwadze Służby Bezpieczeństwa, która prowadziła nad nim obserwację. W okresie 1988 i 1989, przyczynił się do organizacji strajków studenckich na Uniwersytecie Wrocławskim oraz działał w Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej.

W 2007 roku został przedstawiony jako kandydat Unii Polityki Realnej do Senatu, jednak nie udało mu się zebrać wystarczającej liczby podpisów. Uczestniczył również w wyborach prezydenckich w 2010 roku, gdzie wspierał Jarosława Kaczyńskiego. W tym samym czasie ubiegał się o mandat radnego w Wrocławiu, ale jego kandydatura nie zakończyła się sukcesem.

24 stycznia 2015 roku ogłosił zamiar kandydowania na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Wybory, które odbyły się 10 maja, przyniosły mu 8. miejsce na 11 kandydatów, z wynikiem wynoszącym 124 132 głosy (0,83% ważnych głosów). W drugiej turze wyborów zadeklarował poparcie dla Andrzeja Dudy. W tym samym roku zainicjował KWW Grzegorza Brauna „Szczęść Boże!”, który wsparł kilka okręgów w Sejmie i wystawił jeden własny kandydat do Senatu, sam Braun zaś do żadnych wyborów się nie zgłosił.

Po wyborach prezydenckich w 2015 roku, przeszedł do działania z inicjatywą „Pobudka”, której celem była praca na rzecz wolności oraz emancypacji duchowej, intelektualnej i materialnej Polaków. Hasło projektu – „Kościół – Szkoła – Strzelnica – Mennica” – jasno określa wartości, które chciał promować. W tym okresie Braun zaangażował się na rzecz fundacji Osuchowa oraz „Ojczyzna, Rodzina, Własność”.

25 stycznia 2019 roku ogłosił swój udział w przedterminowych wyborach na urząd prezydenta Gdańska, w których zajął 2. miejsce, zdobywając 11,86% głosów. Dodatkowo, 7 stycznia 2019 roku, przystąpił do koalicji, która powstała na wybory do Parlamentu Europejskiego i przyjęła później nazwę Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy, startując w okręgu podkarpackim, gdzie zdobył 33 072 głosów, jednak komitet nie osiągnął progu wyborczego.

W czerwcu 2019 roku zapowiedział powołanie własnej partii nazwanej Konfederacja Korony Polskiej, która wkrótce weszła w skład federacyjnej partii Konfederacja Wolność i Niepodległość (KKP zarejestrowano w styczniu 2020). W wyborach parlamentarnych w 2019 roku stanął na czołowej pozycji listy Konfederacji WiN w okręgu rzeszowskim, gdzie zdobył 31 148 głosów, uzyskując mandat posła na Sejm RP IX kadencji. Jego obecność w jednolitym kole poselskim tej formacji zasługuje na uwagę, a także udział w prawyborach, które miały wyłonić kandydata w wyborach prezydenckich w 2020 roku, gdzie przegrał z Krzysztofem Bosakiem.

W 2021 roku ogłosił swoją intencję kandydowania w przedterminowych wyborach na prezydenta Rzeszowa, zajmując czwarte miejsce z wynikiem 9,1% głosów. W wyborach w 2023 roku odniósł sukces, zdobywając reelekcję poselską z 26 895 głosami, a w Sejmie X kadencji, w okresie listopad-grudzień 2023 zasiadał w Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Obrony Narodowej.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2024 roku zdobył mandat europosła X kadencji, startując z drugiego miejsca na liście Konfederacji w okręgu nr 10, uzyskując poparcie 113 746 wyborców (7,64%). Pokonał również Konrada Berkowicza, który zajmował pierwszą pozycję w tym okręgu. W Parlamencie Europejskim zasiadał w Komisji Spraw Zagranicznych.

Poglądy polityczne

Grzegorz Braun w swoich poglądach politycznych całkowicie opowiada się za tradycyjną nauką Kościoła katolickiego, zwłaszcza w kontekście zagadnień moralnych. Jest zdecydowanym zwolennikiem pełnego zakazu aborcji oraz metod wspomagania prokreacji, które określa mianem „niegodziwej procedury”. Wzywa również do przywrócenia kary śmierci, stosowanej w przypadku „morderców, zdrajców stanu, szpiegów i dezerterów”.

Dodatkowo Braun identyfikuje się jako monarchista i ma negatywne nastawienie do systemów demokratycznych. Wyraża poparcie dla formalnej intronizacji Jezusa Chrystusa na króla Polski. Choć na wielu platformach broni wolności obywatelskich, w marcu 2019 roku oficjalnie opowiedział się za karaniem aktów homoseksualnych. Był także przeciwny nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt znanej jako „Piątka dla zwierząt”.

Jednocześnie współpracuje z Organizacją Monarchistów Polskich, gdzie wygłasza prelekcje na temat ideologii monarchistycznych podczas spotkań w Warszawie i Wrocławiu. Jego krytyka skierowana jest również w stronę Unii Europejskiej, którą określa jako „eurokołchoz”. Braun zajmuje się także analizą teoretyczną zmian ustrojowych, postulując przejście od systemu demokratycznego do monarchistycznego.

Podkreśla swoje oddalenie od anarchizmu oraz określa siebie jako państwowca, jednocześnie krytykując biurokratyzację. W jego opinii, cywilizowane narody powinny dążyć do równowagi pomiędzy interesem narodowym a poszanowaniem jednostki. Braun krytykuje również postawy rasistowskie i szowinistyczne, które nazywa „odchyłem” wynikającym z utraty kontaktu z cywilizacją łacińską, uznając je za „dzikie” i „niecywilizowane”. W obszarze gospodarki opowiada się za zasadą pomocniczości i nie jest zwolennikiem interwencji państwa poza zapewnieniem równego dostępu do rynku, z wyjątkiem obszarów kluczowych dla bezpieczeństwa narodowego.

Grzegorz Braun od dłuższego czasu podzielał teorie spiskowe, które sugerują, że pandemia COVID-19 jest wytworem mediów i polityków. Promował publikację zatytułowaną „Fałszywa Pandemia. Krytyka naukowców i lekarzy”, wydaną przez jego fundację „Osuchowa”. Uczestniczył w licznych protestach przeciwko restrykcjom wprowadzonym przez rząd Zjednoczonej Prawicy, wspierając przedsiębiorców, którzy łamali zakazy, otwierając swoje lokale. Braun konsekwentnie odmawiał noszenia maseczki, co prowadziło do konfliktów z marszałkami Sejmu, prowadzącymi obrady.

W czerwcu 2022 roku, obok Mirosława Piotrowskiego oraz Włodzimierza Korab-Karpowicza, był jednym z sygnatariuszy Apelu o pokój w Europie Środkowej, ogłoszonego podczas marszu „Dmowski na zamek”, który zorganizował Olszański. Autorzy apelu wskazali, że trwająca wówczas inwazja Rosji na Ukrainę była spowodowana „strachem Rosji przed rozszerzeniem się NATO i strachem państw sąsiednich przed potęgą Rosji”, jak również „zmianami w ustawie językowej na Ukrainie, które dyskryminują językową mniejszość rosyjską”. Oświadczenie uznano za proputinowskie, co podkreśliły m.in. portale niezalezna.pl oraz OKO.press.

Wyniki wyborcze

W analizie wyników wyborczych Grzegorza Brauna przedstawiamy istotne dane dotyczące jego kampanii w różnych latach. Wyniki te odzwierciedlają zmiany w jego popularności oraz wyborcze osiągnięcia w poszczególnych wyborach w ostatnich latach.

Rok wyborówNazwa komitetuInstytucjaObszarRezultat
2010_KWW Polski WrocławRada miasta Wrocławianr 3172 (0,56%)
2015_KW Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Grzegorza Michała BraunaPrezydent Rzeczypospolitej Polskiej124 132 (0,83%)
2019_KWW Grzegorza BraunaPrezydent miasta Gdańska20 164 (11,86%)
2019_KWW Konfederacja KORWiN Braun Liroy NarodowcyParlament Europejski IX kadencjinr 933 072 (4,43%)
2019_Konfederacja Wolność i NiepodległośćSejm IX kadencjinr 2331 148 (5,29%)
2021_KWW Grzegorz Braun – KonfederacjaPrezydent miasta Rzeszowa7296 (9,15%)
2023_Konfederacja Wolność i NiepodległośćSejm X kadencjinr 2326 895 (3,99%)
2024Parlament Europejski X kadencjinr 10113 746 (7,64%)

Kontrowersje

W wrześniu 2012 roku Prokuratura Rejonowa Warszawa-Wola podjęła decyzję o postawieniu Grzegorza Brauna w stan oskarżenia w związku z zajściem, które miało miejsce na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie podczas ekshumacji jednej z ofiar katastrofy smoleńskiej. Zarzuty obejmowały naruszenie nietykalności cielesnej policjanta oraz wtargnięcie na cmentarz. Zostało to formalnie uregulowane 3 stycznia 2013 roku.

Późniejsze postępowania sądowe zakończyły się prawomocnym wyrokiem w lutym 2015 roku, w którym Braun został skazany na karę grzywny za atak na funkcjonariusza policji oraz znieważenie go. Incydent ten był związany z jego aktywnością podczas pikiety organizowanej przez Narodowe Odrodzenie Polski w Wrocławiu w 2008 roku.

Każdego roku w Uroczystość Trójcy Przenajświętszej, Grzegorz Braun bierze udział w manifestacji modlitewnej organizowanej przez Rycerstwo Chrystusa Króla, które prowadzi ks. Piotr Natanek, ukarany w 2011 roku suspensą przez kardynała Stanisława Dziwisza.

Reżyser ten jest także znany z ostrej krytyki protestantyzmu, w szczególności postaci Marcina Lutra. Na terenie pustelni ks. Natanka w 2018 roku był jednym z prelegentów podczas debaty o protestantyzmie i reformacji, gdzie wygłosił opinie w bezpośredniej negacji dialogu ekumenicznego oraz podważał decyzje Soboru Watykańskiego II.

Jego wypowiedzi na temat Żydów i judaizmu spotkały się z ostrą krytyką ze strony środowisk lewicowych i liberalnych, które zarzuciły mu antysemityzm. Olga Tokarczuk, autorka powieści „Księgi Jakubowe”, została przez niego określona jako twórczyni „antypolskiej, antykatolickiej fantasmagorii”. Oskarżył ją zresztą o popełnienie „pośmiertnego mordu rytualnego” na biskupie Kajetanie Sołtyku. Braun głosi również teorie spiskowe dotyczące Judeopolonii, sugerując, że w Polsce budowana jest tajna infrastruktura dla zakupu majątku w kontekście relacji z Izraelem.

W czerwcu 2020 roku, zgłaszając poprawkę do ustawy o Polskim Bonie Turystycznym, Braun stwierdził, że aby „wszyscy byli zdrowi, piękni, bogaci”, Minister Emilewicz powinna dysponować własnym helikopterem do rozrzucania pieniędzy, co wzbudziło krytykę niektórych mediów.

W wrześniu 2021 roku, podczas wystąpienia w Sejmie, publicznie zagroził Adamowi Niedzielskiemu, ministerowi zdrowia, co wywołało oburzenie i przerwanie obrad. Z tego powodu Prezydium Sejmu nałożyło na niego karę obniżenia wynagrodzenia oraz całkowitego wstrzymania diety na 6 miesięcy. Po niewielkim czasie zwolennicy Brauna zorganizowali zbiórkę internetową, która zakończyła się zebraniem ponad 120 tysięcy złotych, które przeznaczył na działania prawne w kwestii pandemii COVID-19.

W marcu 2022 roku, Braun nielegalnie wtargnął na teren Instytutu Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego, gdzie doszło do szarpaniny z dyrektorem instytutu Łukaszem Szumowskim.

W listopadzie 2021 roku, po spaleniu kopii Statutu kaliskiego przez Wojciecha Olszańskiego, politycy Konfederacji potępili ten czyn, jednak Braun publicznie go bronił, opowiadając się za wolnością zgromadzeń i podważając zasadność kar dla organizatorów.

Po rozpoczęciu rosyjskiej agresji na Ukrainę, Braun wyraził swoje poglądy na Twitterze, wzywając do nieprzyjmowania uchodźców. Z grupą swoich zwolenników wtargnął do Urzędu Miasta w Goleniowie, gdzie na fasadzie budynku wywieszono flagę Ukrainy. W wrześniu 2022 roku, zorganizował marsz w Warszawie pod hasłem „Stop ukrainizacji Polski”, co zostało zinterpretowane przez rosyjskie media jako dowód rzekomego buntu Polaków.

W wrześniu 2022 roku, podczas głosowania w Sejmie nad potępieniem nieuznawanych referendów na terytorium Ukrainy, Braun wstrzymał się od głosu. Tego samego dnia, w związku z mandatem drogowym, Sejm na wniosek Komendanta Głównego Policji zadecydował o uchwałach dotyczących uchwały immunitetu, jakie posiadał.

W styczniu 2023 roku, Braun usunął choinkę z Sądu Okręgowego w Krakowie, co uzasadnił symbolami znajdującymi się na bańkach. W maj 2023 roku, przerwał wykład Jana Grabowskiego na temat Holocaustu, co zakończyło się komisyjnym zgłoszeniem do prokuratury.

Sejmowa Komisja Etyki Poselskiej podjęła względem Brauna rekordowo wiele uchwał, wynoszącą szesnaście do grudnia 2023 roku. W styczniu 2024 roku, podczas internetowego plebiscytu „Dzban Roku”, dotarł do finału, przegrywając z Przemysławem Czarnkiem.

4 czerwca 2024 roku, Braun usunął flagę Ukrainy z Kopca Kościuszki w Krakowie. Oba te incydenty doczekały się zgłoszenia na Policję.

Zgaszenie gaśnicą chanukiji w Sejmie

W grudniu 2023 roku, Braun z użyciem gaśnicy proszkowej zgasił chanukiję w Sejmie. Próbowała go powstrzymać lekarka Magdalena Gudzińska-Adamczyk. W wyniku tego incydentu, Prezydium Sejmu nałożyło na Brauna karę obcięcia wynagrodzenia oraz zakaz obrad przez Marszałka Sejmu Szymona Hołownię. Cała scena wywołała ostry sprzeciw i potępienie ze strony liderów wszystkich frakcji w parlamencie. Szef Kancelarii Sejmu, Jacek Cichocki, złożył do prokuratury zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez Brauna. Jednak Prokuratura Okręgowa w Warszawie już wcześniej wszczęła postępowania z urzędu w tej sprawie.

Lewica próbowała podjąć kroki w Sejmie, aby potępić ewentualne postawy Brauna, jednak zgłoszenie to nie zostało poddane pod głosowanie w wyniku planowanej poprawki zaproponowanej przez PiS. Krytycy wskazali, że zachowanie to miało charakter antysemicki, a znani działacze i przedstawiciele wspólnot żydowskich, w tym ambasador USA w Polsce i przewodniczący Komitetu Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem, potępili te działania. Na wniosek Sławomira Mentzena, Braun został zawieszony w prawach członka klubu poselskiego. W odpowiedzi na te wydarzenia, jego sympatycy zorganizowali zbiórkę funduszy, która okazała się sukcesem, gromadząc ponad 200 tysięcy złotych.

W styczniu 2024 roku, Sejm podjął decyzję o odebraniu Braunowi immunitetu. W przypadku potwierdzenia zarzutów, politykowi grozi do pięciu lat pozbawienia wolności.

Procesy sądowe

Grzegorz Braun jest współautorem cyklu telewizyjnego Errata do biografii, który miał na celu ujawnienie agenturalnych wątków obecnych w życiorysach wielu znanych Polaków. Program ten był emitowany na antenach TVP, zdobywając sporą uwagę widzów.

W kwietniu 2007 roku, Braun publicznie ogłosił, że profesor Jan Miodek, znany językoznawca, był współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa. To stwierdzenie doprowadziło do wszczęcia procesu sądowego przez Jana Miodka przeciwko Braunowi, którego Braun niestety przegrał.

Wrocławski Sąd Apelacyjny oddalił apelację Grzegorza Brauna, a Sąd Najwyższy, wydając wyrok w dniu 10 września 2009 roku, nałożył na Brauna obowiązek przeproszenia Jana Miodka w prasie ogólnopolskiej oraz w Radiu Wrocław.

29 maja 2010 roku Braun zdecydował się złożyć skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Powołując się na artykuł 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, argumentował, że jego wolność słowa została naruszona. Postępowanie to rozpoczęło się 14 marca 2013 roku i jego zakończenie miało miejsce w listopadzie 2014 roku.

Wyrok Trybunału uznał, że postępowania sądowe w Polsce bezspornie naruszyły wolność wypowiedzi Grzegorza Brauna, skazując Polskę na wypłatę odszkodowania oraz zadośćuczynienia.

Życie prywatne

Grzegorz Braun jest synem reżysera Kazimierza Brauna oraz Zofii z domu Reklewskiej. Jako wnuk Wincentego Sebastiana Reklewskiego oraz bratanek znanego byłego przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a także byłego prezesa TVP Juliusza Brauna, wywodzi się z rodziny o bogatych tradycjach medialnych. Jego siostrami są aktorki Monika i Justyna Braun.

6 grudnia 2014 roku, Grzegorz Braun wziął ślub w kościele św. Klemensa Hofbauera w Warszawie. Ceremonia odbyła się w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego, a jego żoną została Aleksandra Gruziel, montażystka filmowa, która pracowała m.in. przy produkcjach męża. Para ma dwoje dzieci.

Warto zaznaczyć, że Grzegorz Braun jest aktywnie związany z polskim środowiskiem tradycjonalizmu katolickiego. Należy do wspólnot takich jak Instytut Dobrego Pasterza czy Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X. Co ciekawe, oprócz języka polskiego, posługuje się także językiem czeskim oraz angielskim, co ułatwia mu komunikację w międzynarodowych kręgach kulturowych.

Filmografia

Grzegorz Braun to reżyser, który wyróżnia się swoim unikalnym podejściem do sztuki filmowej. Jego filmografia obejmuje wiele interesujących dzieł, które dotyczą różnorodnych tematów społecznych i historycznych.

  • 2024: Gietrzwałd 1877. Wojna światów – reżyseria,
  • 2021: Dr Bodnar – komu przeszkadza amantadyna? – reportaż, reżyseria,
  • 2017: Luter i rewolucja protestancka – reżyseria,
  • 2015: Zamach Smoleński – reżyseria,
  • 2014: Nie jestem królikiem doświadczalnym – reżyseria,
  • 2013: Nie o Mary Wagner – reżyseria,
  • 2012: Transformacja – reżyseria,
  • 2012: Poeta pozwany – reżyseria,
  • 2011: Towarzysz generał idzie na wojnę – reżyseria (wraz z Robertem Kaczmarkiem),
  • 2010: Eugenika – w imię postępu – reżyseria,
  • 2010: New Poland – reżyseria (wraz z Robertem Kaczmarkiem),
  • 2010: Towarzysz generał, reżyseria, scenariusz,
  • 2009: Marsz wyzwolicieli, reżyseria, scenariusz,
  • 2008: TW Bolek – scenariusz i reżyseria (wraz z Robertem Kaczmarkiem),
  • 2007: Oskarżenie – reżyseria, scenariusz,
  • 2007: Defilada zwycięzców – scenariusz i reżyseria (wraz z Robertem Kaczmarkiem),
  • 2007–2010: Errata do biografii – reżyseria, współpraca reżyserska, scenariusz, lektor,
  • 2006: Będziesz moja – reżyseria,
  • 2006: Plusy dodatnie, plusy ujemne – reżyseria,
  • 2005: Warto kochać – reżyseria,
  • 2002: Arche. Czyste zło – scenariusz,
  • 2001: Zacz@towani. Historie_miłosne.pl – reżyseria,
  • 2001: Krótka seria – reżyseria, scenariusz,
  • 1999: Wielka ucieczka cenzora – reżyseria, scenariusz,
  • 1999: Śmierć człowieka utalentowanego – reżyseria, scenariusz,
  • 1998: Obserwacja – realizacja,
  • 1996: Reakcjonista – realizacja, scenariusz,
  • 1995: Prezydent – reżyseria Teatru Telewizji,
  • 1995: Ostatnie powstanie – reżyseria, scenariusz,
  • 1993: Gorący czwartek – II reżyser,
  • 1990: Nie wierzę politykom – współpraca realizatorska.

Każdy z tych projektów ukazuje wszechstronność oraz zaangażowanie Brauna w poruszanie ważnych kwestii.

Publikacje

Grzegorz Braun to autor, który pozostawił znaczący ślad w polskiej literaturze poprzez swoje różnorodne publikacje. Jego dorobek obejmuje kilkanaście książek, które poruszają ważne tematy społeczne i historyczne.

  • 2011: Towarzysz generał idzie na wojnę (Rafael, Kraków; ISBN 978-83-7569-273-0),
  • 2014: Kto tu rządzi? (wspólnie z Janem Pińskim, Bollinari Publishing House, Warszawa; ISBN 978-83-63865-73-3),
  • 2016: Stałe warianty gry (Prohibita, Warszawa; ISBN 978-83-61344-90-2),
  • 2016: Rok w kondominium (Agencja SGK),
  • 2017: Iskry Boże (Prohibita),
  • 2017: Świat według Brauna (Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi, Kraków),
  • 2018: Gietrzwałd 1877. Nieznane konteksty geopolityczne (Fundacja Osuchowa),
  • 2018: Układy i układanki (Prohibita, Warszawa; ISBN 978-83-65546-34-0),
  • 2018: Remanenty historyczne (Prohibita),
  • 2019: System. Od Lenina do Putina (Fronda, Warszawa),
  • 2020: A nie mówiłem? (IZI Books, Warszawa),
  • 2020: Nowa Normalność (wspólnie z Tomaszem Sommerem, 3S Media, Warszawa),
  • 2021: Nowa Normalność 2 (wspólnie z Tomaszem Sommerem, 3S Media, Warszawa),
  • 2021: Będziesz wisiał (Capital, Warszawa),
  • 2022: Zakazana historia Polski (Capital, Warszawa),
  • 2022: A więc wojna (Capital, Warszawa),
  • 2024: Gram vabank (wspólnie z Tomaszem Sommerem i Martą Wardą, 3S Media, Warszawa).

Nagrody i wyróżnienia

Grzegorz Braun, uznany reżyser i dokumentalista, zdobył szereg prestiżowych nagród oraz wyróżnień za swoje twórcze dokonania. Poniżej przedstawiamy niektóre z nich:

  • 1999: „Wielka ucieczka cenzora” – otrzymał nagrodę na Ogólnopolskim Niezależnym Przeglądzie Form Dokumentalnych „Nurt” w Kielcach,
  • 2000: „Wielka ucieczka cenzora” – uhonorowany Nagrodą Dyrektora I Programu TVP podczas Małego Przeglądu Form Dokumentalnych w Szczecinie,
  • 2008: „Defilada zwycięzców” – zdobył Nagrodę Radia Kielce za „artyzm dźwięku w formie dokumentalnej” na Ogólnopolskim Niezależnym Przeglądzie Form Dokumentalnych „Nurt” w Kielcach,
  • 2008: „Oskarżenie” – laureat Nagrody Głównej „Złoty Opornik” za „koncepcję artystycznego przedstawienia dramatu żołnierzy Drugiej Konspiracji i skonfrontowanie jej ze stanowiskiem oprawców” na Ogólnopolskim Festiwalu Filmowym „Niepokorni Niezłomni Wyklęci” w Ciechanowie,
  • 2012: „Eugenika” – uhonorowany Nagrodą Feniks za „ważny, choć niekiedy wstrząsający w swoim wyrazie, głos na temat ochrony godności ludzkiego życia” przyznaną przez Stowarzyszenie Wydawców Katolickich w Warszawie.

Przypisy

  1. Przemysław Czarnek Dzbanem Roku 2023. Wygrał z Grzegorzem Braunem [online], rozrywka.radiozet.pl, 21.01.2024 r. [dostęp 22.01.2024 r.]
  2. Czarnek czy Braun? Dla kogo tytuł Dzbana Roku? [online], igryfino.pl, 22.01.2024 r. [dostęp 22.01.2024 r.]
  3. YouTube pozbywa się Grzegorza Brauna. money.pl, 23.01.2024 r. [dostęp 24.01.2024 r.]
  4. Flaga Ukrainy, zerwana przez Brauna. Jest reakcja. wp.pl, 05.06.2024 r. [dostęp 06.06.2024 r.]
  5. Braun usunął ukraińską flagę z Kopca Kościuszki. Stanowisko policji. wp.pl, 04.06.2024 r. [dostęp 05.06.2024 r.]
  6. Maria Pankowska: Awantura w Sejmie. Grzegorz Braun napadł na obchody Chanuki, został wykluczony z obrad. OKO.press, 12.12.2023 r. [dostęp 13.12.2023 r.]
  7. Skandaliczna scena w Sejmie. Braun złapał za gaśnicę [online], wiadomosci.wp.pl, 12.12.2023 r. [dostęp 12.12.2023 r.]
  8. Grzegorz Braun wygraża sądem lekarce, która próbowała go powstrzymać w Sejmie. fakt.pl, 15.12.2023 r. [dostęp 15.12.2023 r.]
  9. Grzegorz Braun użył w Sejmie gaśnicy. Zgasił świece na menorze chanukowej [online], Rzeczpospolita [dostęp 12.12.2023 r.]
  10. Zrzutki na Grzegorza Brauna zablokowane. "Wpłaty nieaktywne". businessinsider.com.pl, 13.12.2023 r. [dostęp 15.12.2023 r.]
  11. Sejm zdecydował. Jest decyzja ws. immunitetu Grzegorza Brauna [online], wiadomosci.wp.pl, 17.01.2024 r. [dostęp 18.01.2024 r.]
  12. Poland's parliament votes to lift immunity of far-right lawmaker who extinguished Hanukkah candles [online], AP News, 17.01.2024 r. [dostęp 28.07.2024 r.]
  13. Konfederacja reaguje na skandal. "Podejmę dalsze kroki" [online], Onet Wiadomości, 12.12.2023 r. [dostęp 13.12.2023 r.]
  14. Sejm uchylił immunitet posłowi Konfederacji Grzegorzowi Braunowi [online], wiadomosci.dziennik.pl, 29.09.2022 r. [dostęp 27.10.2022 r.]
  15. Wojciech Podgórski: Braun zwołał antyukraiński marsz w Warszawie. Gazeta Wyborcza, 24.09.2022 r. [dostęp 24.09.2022 r.]
  16. Agata Szczęśniak: Sejm nie potępił Grzegorza Brauna. Dlaczego?. OKO.press, 12.12.2023 r. [dostęp 26.12.2023 r.]
  17. Katarzyna Romik, Sejm potępił pseudoreferenda w Ukrainie. Gazeta.pl, 29.09.2022 r.
  18. Grzegorz Braun w rosyjskiej telewizji. Propaganda wykorzystała jego wypowiedź. Polsat News, 02.10.2022 r. [dostęp 08.10.2022 r.]
  19. Katarzyna Zuchowicz: Grzegorz Braun: Polska potrzebuje króla. natemat.pl, 07.06.2015 r.
  20. Anna Pruska-Wiszniowska: Ślub Grzegorza Brauna w rycie łacińskim, tradycyjnym. radiownet.pl, 09.12.2014 r. [dostęp 21.06.2015 r.]
  21. Jarosław Tomasiewicz. Confederacy — the polish new right wing between tradition and modernity. „Studia Politicae Universitatis Silesiensis”, s. 7–32, 12.09.2020 r. Uniwersytet Śląski. DOI: 10.31261/SPUS.11379.

Oceń: Grzegorz Braun

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:14