Przemysław Grudziński


Przemysław Grudziński to postać, która odegrała ważną rolę w polskiej polityce oraz historii. Urodził się 30 października 1950 roku w Toruniu, co czyni go jednym z znaczących przedstawicieli polskiej inteligencji. W swojej karierze łączył kompetencje historyka z zadaniami dyplomatycznymi, co owocowało wieloma znaczącymi osiągnięciami w obszarze polityki zagranicznej.

W latach 1992–1993 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, co pozwoliło mu zdobyć cenne doświadczenie w zakresie bezpieczeństwa narodowego. Następnie, jako podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w latach 1998–2000 oraz 2008–2009, miał wpływ na kształtowanie polskiej polityki zagranicznej, reprezentując interesy kraju na arenie międzynarodowej.

W latach 2000–2005 pełnił zaszczytną rolę ambasadora RP w Stanach Zjednoczonych, co było kluczowym przystankiem w jego karierze dyplomatycznej. Po powrocie do Polski, ponownie aktywnie uczestniczył w działalności międzynarodowej jako stały przedstawiciel RP przy Biurze ONZ w Wiedniu w latach 2009–2014, a także jako ambasador RP w Finlandii w latach 2015–2017.

Jego dorobek zawodowy jest dowodem na to, jak ważne są umiejętności dyplomatyczne w kształtowaniu polityki państwowej oraz w budowaniu międzynarodowych relacji.

Życiorys

Wykształcenie i praca naukowa

W roku 1972 Przemysław Grudziński zakończył swoje studia na Instytucie Historii przy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskując tytuł magistra na podstawie pracy dotyczącej Wojny amerykańsko-meksykańskiej z lat 1846–1848. Do roku 1976 związany był z Uniwersytetem jako asystent. W 1977 roku obronił doktorat w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, który dotyczył koncepcji Franklina D. Roosevelta o Europejskiej przyszłości. Pięć lat później, w tej samej jednostce, uzyskał habilitację, prezentując badania na temat strategii nuklearnej USA w latach 1939–1945. W roku 1988 korzystał z prestiżowego stypendium Fulbrighta, odbywając naukę na Uniwersytecie Princeton. Do 1996 roku jako adiunkt i docent był częścią zespołu badawczego Instytutu Historii PAN. W latach 1994–1997 oraz w okresie 2005–2008 pełnił funkcję profesora w George C. Marshall European Center for Security Studies w Niemczech. Dodatkowo, gościnnie wykładał m.in. na University of Southern California (1989), UCLA (1989), Princeton University (1979) oraz George Washington University (1980).

Kariera dyplomatyczna

W toku swojej kariery dyplomatycznej, w latach 1991–1992 Przemysław Grudziński objął stanowisko dyrektora Biura Studiów i Ekspertyz w Kancelarii Sejmu. Następnie przez rok był podsekretarzem stanu do spraw polityki obronnej w Ministerstwie Obrony Narodowej. W 1998 roku powrócił do administracji publicznej jako podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 2000-2005 pełnił funkcję ambasadora RP w Stanach Zjednoczonych. W sierpniu 2008 roku został ponownie wiceministrem spraw zagranicznych, jednak zrezygnował z tego stanowiska w kwietniu 2009, aby objąć funkcję stałego przedstawiciela RP przy Biurze NZ w Wiedniu, gdzie misję zakończył w listopadzie 2014. W październiku 2015 roku został powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Finlandii, z którego to stanowiska odwołano go na koniec kwietnia 2017.

Życie prywatne

Przemysław Grudziński pochodzi z rodziny o naukowych tradycjach, będąc synem mediewisty, profesora Tadeusza Grudzińskiego. Jego życie osobiste jest związaną z Marią Hebanowską, z którą wychowuje dwie córki: Justynę oraz Katarzynę.

Warto również dodać, że Grudziński biegłe posługuje się trzema językami obcymi: angielskim, rosyjskim oraz niemieckim.

Wybrane publikacje

Przemysław Grudziński jest autorem licznych znaczących publikacji, które przyczyniły się do badań nad historią oraz międzynarodowymi relacjami. Oto wybrane tytuły jego dzieł:

  • Przyszłość Europy w koncepcjach Franklina D. Roosevelta, 1933–1945, Ossolineum, Warszawa 1980, ISBN 83-04-00668-5,
  • Teologia bomby. Geneza nuklearnego odstraszania, PWN, Warszawa 1988, ISBN 83-01-08324-7,
  • Uczeni i barbarzyńcy. Strategia nuklearna Stanów Zjednoczonych, 1939–1945, PWN, Warszawa 1987, ISBN 83-01-05966-4,
  • Państwo inteligentne. Polska w poszukiwaniu międzynarodowej roli, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008, ISBN 978-83-7441-985-7.

Przypisy

  1. Przemyslaw Grudzinski [online], fulbrightscholars.org [dostęp 06.08.2024 r.]
  2. Nominacje dla ambasadorów RP w Finlandii i Grecji, msz.gov.pl, 08.10.2015 r. [zarchiwizowane 04.03.2016 r.]
  3. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 188/ [online], sejm.gov.pl, 22.07.2015 r. [dostęp 30.04.2019 r.]
  4. Postanowienie nr 110.1.2017 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10.01.2017 r. (M.P. z 2017 r. poz. 271)
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30.11.2014 r. nr 110-54-2014 (M.P. z 2015 r. poz. 92)
  6. Justyna Grudzińska [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 08.06.2021 r.]
  7. Tadeusz Grudziński, [w:] Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1993.

Oceń: Przemysław Grudziński

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:8