Mieczysław Preis

Nauka i edukacja

Mieczysław Preis to postać, która na stałe zapisała się w historii polskiego harcerstwa. Urodził się 24 stycznia 1930 roku w Toruniu, a swoje życie poświęcił pracy z młodzieżą oraz działalności w Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP). Jako nauczyciel i instruktor ZHP, Preis zyskał dużą reputację, a jego wkład w rozwój harcerstwa był niezwykle znaczący.

Był komendantem Chorągwi Gdańskiej ZHP oraz Chorągwi Lubuskiej, co uczyniło go jednym z kluczowych liderów tej organizacji. Jego zaangażowanie oraz oddanie w służbie harcerskiej przyczyniły się do umocnienia wartości i tradycji harcerstwa w Polsce. Mieczysław Preis zmarł 16 maja 2001 roku w Gdańsku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w społeczności harcerskiej.

Życie prywatne

Mieczysław Preis, urodzony 24 stycznia 1930 roku w Toruniu, był synem Jana, który pracował jako maszynista kolejowy, oraz Władysławy Szczepanowskiej, która zajmowała się domem i wychowaniem dzieci. W rodzinie Preisów była jeszcze starsza siostra, Janina Piotrowska, nauczycielka, która zmarła w 1960 roku. W 1947 roku jego ojciec otrzymał propozycję pracy w PKP w Gdańsku, co skłoniło rodzinę do przeprowadzki do Gdańska – Oliwy.

Mieczysław swoją edukację kontynuował w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Oliwie. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia z zakresu farmacji na Gdańskiej Akademii Medycznej w latach 1950–1954. Ukończył je z tytułem magistra w listopadzie 1954 roku. W trakcie studiów angażował się w działalność organizacji studenckich oraz śpiewał w Chórze Akademickim. Był przewodniczącym Komitetu Uczelnianego ZSP na swojej uczelni oraz liderem Komisji Okręgowej ZSP w Gdańsku. Po zdobyciu tytułu, przez pewien czas pracował jako zastępca asystenta w Zakładzie Mikrobiologii, a następnie, do jesieni 1957 roku, jako asystent w tej samej instytucji.

W latach 1957–1968 Mieczysław Preis pełnił rolę nauczyciela chemii w Technikum Ekonomicznym w Sopocie oraz Technikum Przemysłu Spożywczego w Gdańsku. W kolejnych latach, od 1968 do 1970, kierował V Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Gdańsku Oliwie. Po tym okresie rozpoczął pracę w Urzędzie Wojewódzkim na stanowisku dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki, a po kilku latach przeszedł do Okręgowego Przedsiębiorstwa Rozpowszechniania Filmów w Gdańsku jako zastępca dyrektora.

W 1979 roku objął stanowisko dyrektora Bałtyckiej Agencji Artystycznej BART w Sopocie, gdzie organizował Międzynarodowe Festiwale Piosenki odbywające się w Operze Leśnej. W 1981 roku zdobył dodatkowe wykształcenie, kończąc studia podyplomowe na Uniwersytecie Gdańskim na kierunku „Wiedza o teatrze, filmie i telewizji”. W następnych latach był aktywny w pracy artystycznej, obejmując stanowisko kierownika Galerii Sztuki i organizując liczne wystawy w Trójmieście oraz Niemczech.

W latach 1996–2001, jako właściciel galerii i marszand, prowadził galerię sztuki w Centrum Gdyni. Pełnił również istotne funkcje w Gdańskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuki, od 1972 do 2001, w tym jako prezes zarządu. Dodatkowo, od 1979 roku, był członkiem Stowarzyszenia Działaczy Kultury Morskiej, gdzie pełnił funkcję prezesa.

Z powodu troski o dzieci w potrzebie, w 1991 roku wstąpił do KIWANIS INTERNATIONAL Polska. Był jego założycielem oraz prezesem oddziału w Gdańsku, a w latach 1998-1999 koordynował działania KIWANIS w Polsce. Mieczysław Preis ożenił się w 1967 roku z Jadwigą Purzycką – Preis, nauczycielką biochemii na Akademii Medycznej w Gdańsku. Mieli córkę Agnieszkę, która zdobyła tytuł magistra inżyniera elektroniki na Politechnice Gdańskiej.

Mieczysław Preis zmarł 16 maja 2001 roku po krótkiej chorobie i spoczywa na cmentarzu katolickim w Gdańsku – Oliwie.

Harcerstwo

W 1938 roku, podczas nauki w Szkole Podstawowej w Toruniu, Mieczysław Preis dołączył do Drużyny Zuchowej noszącej imię St. Tarkowskiego. Jego przygoda z harcerstwem, choć została przerwana przez wybuch II wojny światowej, pozostawiła trwały ślad w jego życiu. Wrażenia z pierwszej drużyny, świetnie prowadzonej metodologicznie, były tak silne, że Mieczysław pozostał „Zuchem” aż do końca swoich dni. To szczególne zainteresowanie zuchami stało się dla niego źródłem radości oraz satysfakcji w działalności harcerskiej.

Preis był osobą pełną kreatywnych pomysłów, które efektywnie dzielił się z innymi. Po wyzwoleniu Torunia, 20 marca 1945 roku, z entuzjazmem wstąpił do 6 Drużyny Harcerzy im. Zawiszy Czarnego. Już dwa tygodnie później objął odpowiedzialność drużynowego Nadwiślańskiej Drużyny Zuchów. Złożył przyrzeczenie harcerskie 2 listopada 1945 roku, a tym samym otrzymał krzyż harcerski. W styczniu 1947 roku odbył kurs podharcmistrzowski w Warszawie, skupiając się na specjalizacji zuchowej.

Edukując się w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Oliwie, Mieczysław szybko dołączył do drużyny harcerskiej funkcjonującej w tej szkole. Równolegle kontynuował działalność w II Drużynie Zuchów im. Zawiszy Czarnego, znajdując czas na rozwój w harcerstwie. W krótkim czasie awansował na stanowisko zastępcy namiestnika, a później namiestnika Zuchów w swoim hufcu. W lutym 1949 roku osiągnął stopień Harcerza Rzeczypospolitej oraz zaledwie dwa miesiące później uzyskał nominację na stopień podharcmistrza.

Od 1 kwietnia 1949 Preis stał się zastępcą inspektora WF w nowo utworzonej Komendzie Chorągwi Morskiej Harcerstwa, a równocześnie sprawował kierownicze funkcje w Komendzie Gdańskiej Chorągwi. W latach 1957–1958 był kierownikiem Wydziału Zuchów, a w 1958 roku zdobył tytuł harcmistrza. Otrzymał również zlecenie od naczelniczki ZHP Zofii Zakrzewskiej na pełnienie obowiązków komendanta Chorągwi Lubuskiej w Zielonej Górze przez pół roku, gdzie z sukcesem zajął się organizacją i przygotowaniem swojego następcy.

Po powrocie do Gdańska, Preis kontynuował działalność jako zastępca komendanta Centralnej Szkoły Instruktorów Zuchowych w Cieplicach w latach 1958–1960. W listopadzie 1962 roku został wybrany komendantem Chorągwi Gdańskiej, pełniąc tę funkcję aż do kwietnia 1969 roku. W czasie swojej kariery, od 1948 do 1973 roku, prowadził liczne obozy, kursy i konferencje dla instruktorów. Na zaproszenie organizacji The Woodcraft Folk zorganizował oboz harcerski w Anglii w 1968 roku. Był również delegatem na Zjazdy ZHP oraz członkiem Rady Naczelnej w latach 1959-1973.

Mieczysław Preis był również zapalonym żeglarzem, który uzyskał stopień sternika jachtowego i motorowodnego, co świadczy o jego różnorodnych zainteresowaniach i zaangażowaniu w aktywności na świeżym powietrzu. Harcerstwo na zawsze pozostało w jego sercu, a jego działalność miała znaczący wpływ na społeczność harcerską w Polsce.

Odznaczenia i ordery

W uznaniu za swoje zasługi Mieczysław Preis otrzymał szereg prestiżowych wyróżnień, które podkreślają jego wkład w rozwój lokalnej społeczności oraz działalność na rzecz kultury. Wśród jego odznaczeń znajdują się:

  • Krzyż Kawalerski Order Odrodzenia Polski przyznany w 1975 roku,
  • Złoty Krzyż Za Zasługi dla Związku Harcerstwa Polskiego,
  • Złota Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury.

Oceń: Mieczysław Preis

★★★★★
Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:21