Lutosław Wolniewicz

---

Życiorys

Lutosław Wolniewicz to wybitny naukowiec, urodzony jako syn Henryka i Marty. W swojej edukacji kładł fundamenty pod przyszłą karierę, rozpoczynając od ukończenia Liceum im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Następnie studiował fizykę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Uniwersytecie Warszawskim.

Jego kariera naukowa rozpoczęła się w 1954 roku na pierwszym z wymienionych uniwersytetów, gdzie nawiązał współpracę z prof. Włodzimierzem Kołosem. Razem opracowali fundamentalne teorie dotyczące drobin dwuatomowych, uwzględniając dokładnie ruch jąder, efekty relatywistyczne oraz poprawki radiacyjne. Ta współpraca umożliwiła im potwierdzenie sprzeczności pomiędzy wartościami teoretycznymi a istniejącymi pomiarami doświadczalnymi.

Wolniewicz zdołał także podać najbardziej precyzyjne wartości prawdopodobieństw przejść dwuatomowych, co pozwoliło astrofizykom na lepsze szacowanie ilości wodoru w przestrzeni kosmicznej. W 1976 roku uzyskał tytuł profesora w zakresie nauk fizycznych.

Jako autor około 100 publikacji naukowych w czasopismach anglojęzycznych, Wolniewicz stał się ważną postacią w środowisku akademickim. Był przez wiele lat wykładowcą Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu od 1954 roku oraz pełnił funkcję profesora (visiting professor) na uniwersytetach kanadyjskich, w Toronto i Guelph, a także na Uniwersytecie w Bielefeld w Niemczech.

W ciągu kilkunastu lat regularnie spędzał czas jako akademischer Gast na Politechnice Federalnej w Zurychu. W 1981 roku otrzymał zaszczytne wyróżnienie zostania pierwszym demokratycznie wybranym dyrektorem Instytutu Fizyki UMK. Ponadto jest bratem prof. Bogusława Wolniewicza, znanego również w kręgach akademickich.

Osiągnięcia naukowe

Lutosław Wolniewicz jest uznawany za jedno z ważniejszych nazwisk w dziedzinie nauk przyrodniczych, zwłaszcza związanych z obliczeniami atomowo-molekularnymi. Jego osiągnięcia naukowe obejmują szereg przełomowych koncepcji i metodologii, które znacząco wpłynęły na rozwój tej dyscypliny.

• Stworzył szkołę obliczeń atomowo-molekularnych,
• opracował i wdrożył teorię efektów nieadiabatycznych drobin, wykorzystując perturbacyjno-wariacyjną metodę obliczeń, a także zaprojektował nowy, stabilny algorytm,
• opracował innowacyjną metodę opisu rozpraszania atomu na drobinie dwuatomowej.

---

Oceń: Lutosław Wolniewicz

---