Bronisław Siemieniecki


Bronisław Franciszek Siemieniecki, urodzony 10 września 1950 roku w Toruniu, jest wybitnym polskim profesorem, który od lat zajmuje się zagadnieniami związanymi z zastosowaniem nowoczesnych technologii informacyjnych w obszarze humanistyki oraz pedagogiki medialnej.

Jego praca koncentruje się szczególnie na teorii konstruktywistyczno – kognitywistycznej edukacji medialnej, w której zaprezentował pionierskie podejście w Polsce. Jako jeden z pierwszych w swoim kraju zwrócił uwagę na istotę mediów w kontekście kształcenia oraz ich roli w rozwijającym się społeczeństwie informacyjnym.

Profesor Siemieniecki bada również wpływ mediów na społeczeństwo oraz interakcję, jaką mają z naszym codziennym życiem i edukacją, co czyni go jednym z kluczowych naukowców w tej dziedzinie.

Zainteresowania badawcze

Badania te koncentrują się na zastosowaniu technologii w edukacji, obejmując różnorodne obszary, takie jak edukacja informatyczna oraz humanistyczna. Istotnym elementem jest tu wykorzystanie technologii informacyjnej (zwanej także technologią informacyjno-komunikacyjną) w zakresie nauczania, dokształcania oraz samokształcenia na odległość.

Analizowane są również problemy wpływu mediów na procesy poznawcze, a także stymulowanie uczących się do myślenia twórczego z wykorzystaniem komputerów. Zwraca się uwagę na rolę komputerów w procesie kształcenia, szczególnie w kontekście monitorowania dydaktycznego, diagnostyki oraz terapii. Ważnym zagadnieniem jest także badanie, w jaki sposób uczący się nawiązują pierwszy kontakt z komputerem.

Dodatkowo, szczególną uwagę poświęca się zastosowaniom komputerów w rewalidacji osób niepełnosprawnych, a także identyfikowaniu zagrożeń, które mogą pojawić się w związku z rozwojem technologii komunikacyjnej. Analizowane jest ich potencjalne oddziaływanie na jednostkę oraz społeczeństwo jako całość.

Dorobek naukowy

Dokonania na Uniwersytecie

W 1994 roku, na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego, Bronisław Siemieniecki zakończył swoją drogę naukową, obroniwszy rozprawę habilitacyjną zatytułowaną „Przekaz poglądowy i werbalny w procesie myślenia twórczego”.

W ciągu czterech lat, w 1998 roku, zdobył tytuł profesora nauk humanistycznych, przyznawany przez prezydenta RP.

Od 2007 roku pełni funkcję kierownika w Katedrze Dydaktyki i Mediów w Edukacji na Wydziale Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dodatkowo, był wykładowcą na Wydziale Humanistycznym UMK, a także w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Włocławku, gdzie miał zaszczyt być dziekanem. Współpracował także z Wyższą Szkołą Suwalsko-Mazurską im. Papieża Jana Pawła II, w której był rektorem, oraz z Szkołą Wyższą im. Pawła Włodkowica.

Jego międzynarodowe doświadczenie obejmuje współpracę z University of Cantabria oraz The School of Information na Uniwersytecie Michigan w USA.

Wielką zasługą Siemienieckiego jest zorganizowanie oraz sprawowanie opieki naukowej nad Studium Podyplomowym „Metody komputerowe pedagogiki szkolnej”, które ma na celu przygotowanie nauczycieli do efektywnego korzystania z najnowszych osiągnięć techniki komputerowej w dydaktyce.

Jako pomysłodawca cyklicznej konferencji „Technologia informacyjna w zmieniającej się edukacji”, która odbywa się w Toruniu, przyczynił się do rozwoju tematu nowoczesnych metod edukacyjnych.

Siemieniecki przez osiem lat kierował studiami doktoranckimi na kierunku Pedagogika na Wydziale Humanistycznym UMK w Toruniu, od momentu ich organizacji w 1999 roku aż do 2007 roku.

Pełnił również szereg funkcji, w tym wicedyrektora Instytutu Pedagogiki oraz kierownika Wyższych Studiów Licencjackich z Pedagogiki, specjalizujących się w technologii informacyjnej w edukacji oraz opiekuna specjalizacji związanej z metodami komputerowymi w pedagogice szkolnej.

W obszarze teoretycznych podstaw pedagogiki medialnej

  • Stworzył podstawy teoretyczne teorii kognitywistyczno – konstruktywistycznej pedagogiki medialnej, których kluczowe założenia zostały przedstawione w podręczniku „Pedagogika medialna”, wydanym przez PWN w Warszawie,
  • opracował założenia dotyczące kształcenia humanistów, w tym przede wszystkim pedagogów, w zakresie edukacji medialnej i technologii informacyjnej. Specjalność pedagogiczna „Komputery w edukacji“ stanowi ważny wkład do rozwoju pedagogiki medialnej,
  • rozwijał teorię wiadomości w kontekście mechanizmów związanych z wykorzystaniem mediów do stymulowania twórczości uczących się, prowadząc badania dotyczące wpływu mediów, w tym komputerów, na procesy poznawcze (w tym badania nad wpływem mediów na podkorowe struktury mózgu),
  • jest autorem lub współautorem wielu publikacji poświęconych nowoczesnym technologiom informacyjnym w edukacji, w tym książek:
    • „Komputery i hipermedia w procesie edukacji dorosłych”,
    • „Komputer w edukacji. Podstawowe problemy technologii informacyjnej w edukacji“,
    • „Pedagogika medialna“,
  • w swoim dorobku posiada ponad 100 oryginalnych prac naukowych, z czego 61 ma szczególne znaczenie dla pedagogiki medialnej.

W obszarze praktyki edukacyjnej

  • Opracował podstawy teoretyczne oraz program pięcioetapowego kształcenia studentów kierunku „Pedagogika” w zakresie technologii informacyjnej i edukacji medialnej, wdrażając go do Instytutu Pedagogiki UMK w Toruniu. Obecnie specjalność ta jest realizowana na wielu uniwersytetach oraz w prywatnych szkołach wyższych,
  • w 1992 roku stworzył podstawy programowe Studium Podyplomowego „Metody komputerowe pedagogiki szkolnej”,
  • zbudował ośrodek kształcenia, w którym z sukcesem przeszkolił m.in. w ramach programu Interklasa ponad 1200 nauczycieli w zakresie zastosowania technologii informacyjnej w edukacji,
  • stworzył nowoczesny program kształcenia dla edukacji powszechnej uzupełniony technologią komputerową, który realizowany jest w systemie kształcenia na odległość,
  • opracował nowatorskie programy dla pedagogów, obejmujące edukację medialną oraz nowoczesną edukację informatyczną, a także komputerową diagnostykę i terapię pedagogiczną,
  • w roku akademickim 2002-2003, w partnerstwie z firmami Microsoft i Intel, realizował eksperyment związany z nowym programem technologii informacyjnej dla studentów uczelni wyższych, pod nazwą „Nauczanie ku przyszłości”,
  • w 1995 roku został powołany na Dyrektora Micrografx Training and Didactic Center in Torun, gdzie pracował do 2000 roku, prowadząc badania nad zastosowaniem oprogramowania graficznego w polskiej edukacji.

Praca redakcyjna

Bronisław Siemieniecki jest uznawanym twórcą unikalnej serii wydawniczej w Polsce, która koncentruje się na wyzwaniach związanych z Technologią Informacji. Seria ta nosi nazwę „Multimedialna Biblioteka Pedagogiczna” i obejmuje już trzydzieści sześć tomów, z które kolejne są w trakcie redakcji.

Głównym celem tej biblioteki jest wsparcie procesu edukacji poprzez nowoczesne technologie informacyjne, a także dostarczanie platformy do naukowej dyskusji na temat zastosowań nowoczesnych technologii komunikacyjnych w edukacyjnych kontekstach.

Warto zaznaczyć, że Bronisław Siemieniecki pełni również funkcję redaktora naczelnego pisma naukowego „Kognitywistyka i media w edukacji”, które jest wydawane przez Wydawnictwo Adama Marszałka w Toruniu. Pismo to skupia się na badaniach dotyczących przetwarzania informacji w mózgu i ich wpływu na procesy edukacyjne.

Dodatkowo, Bronisław Siemieniecki jest również członkiem trzech zespołów redakcyjnych, które zajmują się wydawaniem czasopism naukowych. Są to: „Komputer w edukacji”, „Kultura i edukacja”, oraz „Ateneum”.

Współpraca z Ministerstwem Edukacji Narodowej

W latach 1994–2001 Bronisław Siemieniecki prowadził szereg wykładów, które koncentrowały się na tematyce dydaktyki ogólnej oraz dydaktyki mediów. Jego wiedza oraz doświadczenie zaowocowały licznymi zaproszeniami od Ministerstwa Edukacji Narodowej do poprowadzenia warsztatów komputerowych. Te zajęcia były skierowane do nauczycieli szkół podstawowych i średnich z różnych zakątków Polski, a ich realizacja miała miejsce w ramach ogólnopolskiego projektu OSI CompuTrain.

W 2008 roku, jako profesjonalista o uznanej renomie, został powołany przez minister Katarzynę Hall do Rady do Spraw Edukacji Informatycznej i Medialnej. Jest to organ wspierający Ministra Edukacji Narodowej, który został powołany na podstawie Zarządzenia nr 14 z dnia 17 czerwca. Celem tej Rady jest stworzenie strategii oraz działań mających na celu rozwój edukacji informatycznej i medialnej w polskich szkołach.


Oceń: Bronisław Siemieniecki

Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:24