Nikodem Popławski

---

Życiorys

Nikodem Popławski jest postacią, która zyskała uznanie w dziedzinie nauk ścisłych. Urodził się w Toruniu, w rodzinie artystów plastyków, Bożenny i Janusza Popławskich. Jego wczesne lata były zdominowane przez zamiłowanie do nauki, co zaowocowało ukończeniem klasy o profilu matematyczno-fizycznym w VI Liceum Ogólnokształcym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu.

Popławski odniósł liczne sukcesy w olimpiadach przedmiotowych, zdobywając laury w dziedzinach takich jak fizyka, chemia, astronomia i wiedza techniczna. Jego przygotowania do tych zawodów odbywały się pod okiem renomowanych nauczycieli: Stanisława Banaszkiewicza oraz Marka Golki. Dodatkowo, był stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, co znacząco wpłynęło na jego rozwój naukowy.

Po zakończeniu edukacji w liceum, w 1993 roku podjął studia na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Już rok później zdecydował się na transfer na Uniwersytet Warszawski, gdzie kontynuował swoją naukę w dziedzinie fizyki.

W 1999 roku obronił pracę magisterską poświęconą fizyce grawitacyjnej, zatytułowaną „Interferometr Michelsona w czasoprzestrzeni płaskiej fali grawitacyjnej”. Jego dalsze kroki naukowe prowadziły go do Indiana University w Bloomington, gdzie w 2004 roku uzyskał stopień doktora z zakresu fizyki. Pracował tam do 2013 roku, a obecnie pełni rolę pracownika naukowego na University of New Haven.

Osiągnięcia

Nikodem Popławski jest powszechnie uznawany za jednego z najważniejszych teoretyków w dziedzinie kosmologii. Najbardziej jest znany z rozwinięcia hipotezy dotyczącej czarnych dziur, która sugeruje, że każda z nich może skrywać nowy wszechświat.

W ramach tej koncepcji, nasz Wszechświat miałby być umiejscowiony wewnątrz czarnej dziury, która sama istnieje w większym, zewnętrznym wszechświecie. Teoria Popławskiego oparta jest na klasycznej teorii grawitacji Einsteina-Cartana, która poszerza ogólną teorię względności o skręcenie czasoprzestrzeni. Ta koncepcja dodaje do zakrzywionej czasoprzestrzeni nowy wymiar, który bierze pod uwagę spin cząstek elementarnych w polu grawitacyjnym.

Skręcenie czasoprzestrzeni staje się kluczowe w kontekście czarnych dziur i początkowych faz Wszechświata, gdzie gęstości są ogromne. Skręcenie objawia się jako siła odpychająca, co wpływa na zachowanie materii wewnątrz czarnych dziur.

Według Popławskiego, materia nie zapada się do punktu, który nazywamy osobliwością, ale osiąga stan o skończonej gęstości, który następnie eksploduje, generując nowy, zamknięty wszechświat po drugiej stronie horyzontu zdarzeń. W tym kontekście, czarna dziura przemienia się w tunel czasoprzestrzenny, łączący różne wszechświaty.

Ważnym aspektem teorii Popławskiego jest jej wytłumaczenie Wielkiego Wybuchu. Odmienia on ten fenomen, sugerując, że był on w rzeczywistości Wielkim Odbiciem, które miało miejsce wewnątrz czarnej dziury z innego wszechświata.

Popławski przyczynił się do nowego zrozumienia kosmologii opartej na teorii Einsteina-Cartana, eliminując problemy związane z osobliwościami. Oferuje również wyjaśnienie, dlaczego nasz Wszechświat jest średnio płaski, jednorodny i izotropowy, obejmując te zjawiska bez potrzeby odwoływania się do inflacji kosmologicznej.

Badania Popławskiego sugerują, że skręcenie czasoprzestrzeni może stanowić źródło ciemnej energii, ciemnej materii oraz asymetrii między materią a antymaterią we Wszechświecie.

W 2010 roku, jego teoria została uznana przez National Geographic i Science za jedno z dziesięciu najważniejszych odkryć roku. Popławski wystąpił również w piątym odcinku serialu „Ciekawość”, wyprodukowanego przez Discovery Channel, zatytułowanym „Wszechświat równoległy”. Odcinek ten został wyemitowany we wrześniu 2011 roku.

---

Oceń: Nikodem Popławski

---