Bogusław Linda


Bogusław Linda, urodzony 27 czerwca 1952 roku w Toruniu, to figura, która na trwałe wpisała się w historię polskiej kultury. Jest on nie tylko uznawanym aktorem, lecz także reżyserem, scenarzystą teatralnym i filmowym, komikiem oraz pedagogiem.

Uznaje się go za „jednego z najpopularniejszych polskich aktorów filmowych”, a także za „idola młodzieży lat 90.” oraz „idola pokolenia »Solidarności«”. Linda występował w renomowanych produkcjach reżyserów takich jak Krzysztof Kieślowski, Agnieszka Holland, Andrzej Wajda, Maciej Ślesicki, Patryk Vega oraz Władysław Pasikowski.

Oprócz pracy na ekranie, Bogusław Linda jest współzałożycielem oraz wykładowcą Warszawskiej Szkoły Filmowej, gdzie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami twórców filmowych.

Życiorys

Bogusław Linda, znany polski aktor i reżyser, przyszedł na świat 27 czerwca 1952 roku w Toruniu. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące, a następnie w 1975 roku uzyskał dyplom na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Już podczas studiów wystąpił w spektaklu dyplomowym, Szewcy, gdzie wcielił się w postać Sajetana.

Jego aktorska kariera rozpoczęła się w Teatrze Starym w Krakowie, w którym miał zaszczyt debiutować w 1975 r., odgrywając rolę Teofila Dąbrowskiego w Białych ogrodach w reżyserii Romany Próchnickiej. W tym samym okresie zagrał także młodego oficera w WarszawianceStanisława Wyspiańskiego oraz Mikołkę w Zbrodni i karze Fiodora Dostojewskiego, w reżyserii Macieja Prusa. W latach 1978–1981 występował w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, grając w ważnych sztukach literackich, takich jak Czarodziejska góra Thomasa Manna i Ameryka Franza Kafki.

W 1979 roku Bogusław Linda podpisał swój debiut reżyserski, pracując nad spektaklem Szelmostwa Skapena Moliera, który był wystawiany przez wrocławską PWST. W latach 1980–1983 był również aktorem warszawskiego Teatru Studio.

Wielki krok w filmowej karierze Lindy miał miejsce w 1973 roku, kiedy zadebiutował w telewizyjnym serialu Czarne chmury. Wkrótce później wystąpił w polsko-norweskiej produkcji Dagny, reżyserowanej przez Haakona Sandoya. Jego pierwsza znacząca rola to anarchista Gryziak w filmie Gorączka z 1980 roku, w reżyserii Agnieszki Holland. W tym filmie zagrał także kalekę w Kobiecie samotnej (1981), a następnie wcielił się w Dzidka w kultowym Człowieku z żelaza w reżyserii Andrzeja Wajdy.

Linda zyskał dużą popularność dzięki rolom w Przypadku (1981) Krzysztofa Kieślowskiego oraz Matce Królów (1982) Janusza Zaorskiego, w obu produkcjach kreował postacie, które odzwierciedlały egzystencjalny niepokój i walkę z trudną rzeczywistością. W 1982 roku wyjechał na kilka miesięcy do Paryża, gdzie współpracował przy filmie Danton w reżyserii Wajdy.

W 1987 roku Linda spróbował przełamać swój wizerunek w filmie Jacka BromskiegoZabij mnie glino, gdzie zagrał groźnego przestępcę. W 1988 roku zadebiutował jako reżyser krótkometrażowego filmu Koniec (1990), a dwa lata później stworzył produkcję Seszele (1991).

Punktem zwrotnym kariery Lindy była rola w filmie Psy (1992) Władysława Pasikowskiego, w której wcielił się w postać Franza Maurera, esbeka z zasadami. Jego wizerunek jako cynicznego „twardziela” ustaliły kolejne filmy, jak Psy 2 (1994), Sara (1997), Pułapka (1997) oraz Demony wojny według Goi (1998). W Sarze pokazał także swoje umiejętności wokalne, śpiewając własną wersję piosenki Leonarda Cohena „I’m Your Man”.

W latach 90. zagrał wiele pamiętnych ról, np. sztukmistrza Stygmy w Jańciu Wodniku (1993) Jana Jakuba Kolskiego, Michała Suleckiego, ojca walczącego o prawo do wychowywania córki w Tacie (1995) Macieja Ślesickiego, księdza Robaka w Panu Tadeuszu (1999) Andrzeja Wajdy oraz Ryśka Rudego w komedii Złoto dezerterów (1998) Janusza Majewskiego. Podczas Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach w 1996 roku odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.

W 1998 roku stworzył dla Telewizji Polskiej dokumentalny serial Projekt X, składający się z 13 reportaży z jego podróży po świecie. W 2001 roku zagrał w trzech istotnych produkcjach: gangstera Alexa w filmie Reich Władysława Pasikowskiego, Petroniusza w Quo Vadis Jerzego Kawalerowicza oraz policjanta w filmie drogi Sezon na leszcza. W 2002 roku nagrał piosenkę „Gdzie mam szukać cię” razem z ukraińską skrzypaczką Assią Akhat. Prowadził również talk-show Co ty wiesz o gotowaniu, czyli Linda w kuchni na TVN, który niestety zakończono z powodu niskiej oglądalności po sześciu odcinkach.

W 2005 roku zagrał rolę komediową w Czas surferów, a oprócz tego wystąpił w dwóch sezonach serialu Dziki. Stworzył również album studyjny Las putas melancólicas z zespołem Świetliki. W 2006 roku zagrał w polsko-amerykańskim westernie Letnia miłość oraz wyreżyserował film Jasne błękitne okna, gdzie grał u boku Joanny Brodzik i Beaty Kawki.

W 2009 roku Bogusław Linda wcielił się w postać uwodziciela Cezarego w komedii Randka w ciemno, reżyserowanej przez Wojciecha Wójcika. 5 października 2009 roku odebrał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” z rąk Piotra Żuchowskiego, sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Film Trzy minuty. 21:37, wyreżyserowany przez Macieja Ślesickiego, miał premierę kinową 1 kwietnia 2011 roku, w którym Linda zagrał malarza. 19 kwietnia 2012 roku na warszawskich deskach teatrów zadebiutował jego spektakl Merlin Mongoł, co było jego pierwszym doświadczeniem reżyserskim w teatrze.

W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za swoje wybitne zasługi dla polskiej kultury, a także za działalność artystyczną i społeczną. Tego samego roku odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd w rodzinnym Toruniu, co było kolejnym dowodem jego znaczenia i wpływu w polskiej kulturze.

Obecnie Bogusław Linda angażuje się w projekty filmowe reżyserowane przez Patryka Vegę oraz Władysława Pasikowskiego. Warto wspomnieć, że w 2003 roku wziął udział w kampanii Pij mleko! Będziesz wielki. Ponadto w listopadzie 2017 roku był częścią akcji „Ramię w ramię po równość” Kampanii Przeciw Homofobii.

Życie prywatne

Warto przyjrzeć się sylwetce Bogusława Lindy, który jest synem Aliny Lindy, profesora uniwersyteckiego.

Aktor ten wyjątkowo dba o swoją prywatność, przez co rzadko udziela wywiadów i dzieli się informacjami na temat swojego życia osobistego.

W młodzieńczych latach cieszył się znaczną popularnością wśród kobiet, a w środowisku aktorskim znany był z licznych romansów.

W 2000 roku zawarł związek małżeński z Lidią Popiel, którą poznał na planie filmowym przy okazji pracy nad filmem „Kroll”.

Oni to mają razem córkę, Aleksandrę, która przyszła na świat w 1992 roku. Aktor doczekał się również dwóch synów, bliźniaków Mikołaja i Michała, z poprzedniego małżeństwa, które miało miejsce w 1979 roku.

Poza swoją karierą filmową, Bogusław Linda ma również inne pasje. Interesuje się jeździectwem oraz łowiectwem, co czyni go uznawanym za dobrego myśliwego i świetnego strzelca.

Filmografia

Aktor

Bogusław Linda zadebiutował na wielkim ekranie w 1973 roku, odgrywając rolę halabardnika w filmie „Czarne chmury”. Jego kariera filmowa szybko zyskała na znaczeniu, a kolejne role utwierdziły go w pozycji jednego z najbardziej rozpoznawalnych aktorów w Polsce.

W ciągu swojej kariery wystąpił w wielu znakomitych produkcjach, w tym:

  • 1976: Dagny – jako Stanisław Sierosławski,
  • 1977: Wodzirej – jako lekarz,
  • 1979: Janek – jako towarzysz ZWM,
  • 1982: Matka Królów – jako Klemens Król,
  • 1999: Pan Tadeusz – jako Jacek Soplica/Ksiądz Robak,
  • 2001: Quo vadis – jako Petroniusz,
  • 2016: Powidoki – Władysław Strzemiński,
  • 2020: Psy 3. W imię zasad – Franz Maurer.

Przez lata Linda zyskał uznanie za swoje niezapomniane kreacje w filmach, które często były częścią polskiej klasyki filmowej.

Scenarzysta filmowy

W artystycznym dorobku Bogusława Lendy znajdziemy także jego wkład jako scenarzysta filmowy. W 1988 roku stworzył scenariusz do filmu „Koniec”, który również zyskał uznanie.

Scenarzysta i reżyser teatralny

Kiedy mowa o jego działalności w teatrze, warto zauważyć, że Bogusław Linda zrealizował również projekty jako scenarzysta i reżyser teatralny. Jego teatralne osiągnięcia obejmują:

  • 2012: Merlin Mongoł (Teatr Ateneum),
  • 2014: Tramwaj zwany pożądaniem (Teatr Ateneum).

Reżyser filmowy

Jako reżyser filmowy, Linda także odnosił sukcesy. Zajmował się reżyserią następujących filmów:

  • 1988: Koniec,
  • 1990: Seszele,
  • 2000: Sezon na leszcza,
  • 2006: Jasne błękitne okna.

Gościnnie

Linda z występami w rolach gościnnych również pozostaje w pamięci widzów. Wśród jego epizodów telewizyjnych można znaleźć:

  • 1998: 13 posterunek jako gwiazdor-aktor Bogusław Linda (odc.12),
  • 2004: Fala zbrodni jako „Pietia” (odc.15),
  • 2015: Przypadki Cezarego P. jako on sam (odc. 11).

Polski dubbing

Bogusław Linda wzbogacił także polski dubbing. Jego prace obejmują:

  • 1990: Seszele – jako Uśmiechnięty (postać zagrana przez Grzegorza Ciechowskiego), wysłannik pani Grażyny,
  • 2001: Głupki z kosmosu – jako Bolok,
  • 2010: God of War III – jako Kratos,
  • 2013: God of War: Wstąpienie – jako Kratos.

Reklamy

Wiele reklam, w których wystąpił, przyczyniło się do jego popularności. Bogusław Linda reklamował m.in.:

  • sieci restauracji fast food Burger King,
  • producenta dżinsów Americanos,
  • marki telewizyjnych kanałów filmowych Cinemax,
  • producenta wódki Bols Platinum.

Dyskografia

Oto przegląd twórczości muzycznej Bogusława Lindy, który jest znanym artystą i aktorem. Jego dyskografia obejmuje zarówno albumy, jak i utwory, które zdobyły uznanie na polskim rynku muzycznym. Warto zapoznać się z przygotowaną poniżej tabelą, która zawiera szczegóły dotyczące jego albumów i notowanych utworów.

Albumy
Rok wydaniaNazwa albumuPozycja na liście
POL
2005Las putas melancólicas (oraz Świetliki)
  • Data wydania: 26 września 2005
  • Wydawca: Universal Music Polska
7
_Notowane utwory
RokTytuł utworuPozycja w zestawieniu
LP3
SLiP
2005„Filandia” (oraz Świetliki)75
2006„Delikatnienie” (oraz Świetliki)631

Twórczość

Twórczość Bogusława Lindy obejmuje różnorodne projekty, z których wiele zyskało uznanie w świecie kultury. Jego prace są nie tylko znaczące, ale i różnorodne, od literatury po inne formy sztuki.

  • Spagetti dla samotnego mężczyzny. Studio Marka Łebkowskiego, 2004,
  • z Magdą Umer: Zły chłopiec. Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2015, ISBN 978-83-764-2525-2.

Nagrody filmowe i nominacje

Bogusław Linda, znany polski aktor, zdobył liczne nagrody i nominacje w trakcie swojej bogatej kariery filmowej. Jego osiągnięcia są niezwykle imponujące i mówią wiele o jego talencie oraz uznaniu wśród krytyków i widzów.

  • 1981: Nagroda Złote Lwy 8 FPFF za rolę w filmie Gorączka,
  • 1987: Nagroda Złote Lwy 12 FPFF za rolę w filmie Magnat,
  • 1987: Nagroda Złote Lwy 12 FPFF za rolę w filmie Przypadek,
  • 1988: Nagroda Złote Lwy 13 FPFF za rolę w filmie Kobieta samotna,
  • 1988: Nagroda Szefa Kinematografii za rolę w filmie Zabij mnie glino,
  • 1991: Nagroda Złote Lwy 16 FPFF za rolę w filmie Kanalia,
  • 1991: Nagroda Złote Lwy 16 FPFF za rolę w filmie In flagranti,
  • 1991: Nagroda Złote Lwy 16 FPFF za rolę w filmie Kroll,
  • 1991: Nagroda na Festiwal Młodości w Kijowie za film In flagranti,
  • 1992: Nagroda Złote Lwy 17 FPFF w kategorii: pierwszoplanowa rola męska w filmie Psy,
  • 1994: Nagroda Valenciennes w kategorii: najlepsza główna rola męska w filmie Psy,
  • 1995: Nagroda Złote Lwy 20 FPFF w kategorii: pierwszoplanowa rola męska w filmie Tato,
  • 2000: Nominacja: Orły w kategorii: najlepsza główna rola męska; za rok 1999 dla filmu Pan Tadeusz,
  • 2001: Srebrny Bilet dla filmu Sezon na leszcza, nagroda Stowarzyszenia „Kina Polskie”,
  • 2001: Nagroda Złote Lwy 26 FPFF dla filmu Sezon na leszcza w kategorii: najlepszy film komediowy,
  • 2012: Złota Kaczka w kategorii: Najlepszy aktor filmów sensacyjnych,
  • 2013: Festiwal Dwa Teatry: Nagroda aktorska za rolę męską w kategorii spektakli Teatru Telewizji – za rolę Jerzego w spektaklu Bezdech w reżyserii Andrzeja Barta.

Oceń: Bogusław Linda

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:12