Roman Kordziński

---

Życiorys

Roman Kordziński to osoba, która swoją edukację rozpoczęła na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie zdobył dyplom z filologii polskiej oraz filozofii. Dalej kształcił się, kończąc reżyserię teatralną na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie im. Aleksandra Zelwerowicza w 1968 roku. Jako student współpracował z Wandą Laskowską w Teatrze Narodowym, co znacząco wpłynęło na jego przyszłą karierę.

Pełnił rolę dyrektora artystycznego w takich teatrach jak Teatr Polski w Poznaniu (1973–1981), Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1982–1985) oraz Słupski Teatr Dramatyczny (1989–1992). Wcześniej, w latach 1967–1968, był etatowym reżyserem w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, a także w innych prestiżowych instytucjach, takich jak Teatr Polski w Poznaniu oraz Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego.

Kordziński był reżyserem licznych spektakli, które zrealizowane zostały na podstawie utworów takich autorów jak Brecht, Ibsen, Szekspir, Wyspiański i Słowacki. Jego działalność dydaktyczna obejmowała wykłady na Wydziale Artystycznym Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych oraz na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, gdzie prowadził kursy dla zespołów operowych.

W ciągu swojej kariery Kordziński współpracował z wieloma teatrami, w tym Teatrem Narodowym w Warszawie w latach 1965-1966, Teatrem Rozmaitości w Warszawie (1966, 1979, 1981) oraz wieloma innymi, takimi jak: Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1967), Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie (1968-1969, 1986) oraz Teatr Nowy w Poznaniu (1969-1970, 1993). W tym ostatnim teatrze przyznano mu pierwszą w historii Srebrną Maskę dla Mirosława Kropielnickiego za rolę w „Słudze dwóch panów” Carlo Goldoniego.

Jego pasja do reżyserii była również widoczna w współpracy z Teatrem Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu (1970-1971), Teatrem Zagłębia w Sosnowcu (1981) oraz wieloma innymi, w tym Teatrem Polskim w Bydgoszczy (1981), Teatrem im. Stefana Jaracza w Olsztynie (1985–1986, 1989), Teatrem im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1987), Teatrem im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie (1987–1989), Teatrem im. Juliusza Ostery w Lublinie (1988), Lubuskim Teatrem im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (1988), Sceną na Piętrze (1995–1997, 2000) oraz Teatrem Wielkim w Łodzi (1997, 2006).

Kordziński reżyserował także swoje spektakle poza granicami kraju, na przykład w Pécsi Nemzeti Színház (Teatr Narodowy w Peczu, Węgry) oraz w Narodno Pozoriste Banja Luka (Teatr Narodowy Republiki Serbskiej Bośnia i Hercegowina).

Niestety, Roman Kordziński zmarł 28 października 2016 roku w Gnieźnie, i został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu.

Odznaczenia i nagrody

Roman Kordziński jest znaczącą postacią w polskim świecie teatralnym, a jego kariera została uświetniona wieloma prestiżowymi nagrodami oraz odznaczeniami.

• 1967 – Toruń – IX Festiwal Teatrów Polski Północnej – zdobył nagrodę za reżyserię „Czajki” Antoniego Czechowa w Teatrze im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku,
• 1969 – Złota Chryzantema, uzyskał nagrodę publiczności w plebiscycie ZSP i „Expressu Poznańskiego” za spektakl „Rzecz listopadowa” Ernesta Brylla w Teatrze Polskim w Poznaniu,
• 1969 – Kalisz – IX Kaliskie Spotkania Teatralne – przyznano mu II nagrodę za inscenizację „Rzeczy listopadowej” Ernesta Brylla w Teatrze Polskim w Poznaniu,
• 1970 – Poznań – Złota Chryzantema – nagroda w plebiscycie czytelników „Expressu Poznańskiego” za przedstawienie „Bar Wszystkich Świętych” Jerzego Broszkiewicza w Teatrze Polskim w Poznaniu,
• 1971 – Kalisz – XI KST – otrzymał wyróżnienie za inscenizację i reżyserię „Kordiana” Juliusza Słowackiego w Teatrze Polskim w Poznaniu,
• 1975 – Złoty Krzyż Zasługi,
• 1975 – Odznaka za zasługi dla województwa poznańskiego,
• 1977 – Dyplom Honorowy Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich – Klubu Dramatopisarzy za wybitne osiągnięcia w realizacji dramatu współczesnego w stulecie istnienia teatru,
• 1980 – Złota Odznaka honorowa „Zasłużony Białostocczyźnie”.

Wszystkie te wyróżnienia świadczą o głębokim zaangażowaniu Kordzińskiego w rozwój sztuki teatralnej oraz jego znaczącej roli jako reżysera i inscenizatora.

---

Oceń: Roman Kordziński

---