Karol Dominik Jacobi


Karol Dominik Jacobi, będący znaczącą postacią w historii sztuki Torunia, urodził się 2 października 1779 roku w tym malowniczym mieście, a swoje życie zakończył 2 sierpnia 1842 roku, również w Toruniu. Wywodził się z wielopokoleniowej rodziny malarzy cechowych, a jego twórczość miała istotny wpływ na lokalne środowisko artystyczne.

Jego ojcem był Jan Bogumił, pierwszy znany przedstawiciel rodu Jacobi w Toruniu, a matką Ewa z Michałowskich. Po zakończeniu edukacji w warsztacie ojca, Karol Jacobi złożył 6 grudnia 1796 roku pracę czeladniczą, przedstawiając rysunek Zeusa. Dalszy rozwój jego kariery artystycznej zaowocował przydzieleniem mu tematu pracy mistrzowskiej w kwietniu 1805 roku, którym były obrazy przedstawiające Świętą Rodzinę oraz Tidaemidę. Jego dzieła zostały zaprezentowane 18 maja tego samego roku.

Po uzyskaniu mistrzostwa, Karol Dominik Jacobi prowadził własny warsztat w Toruniu, koncentrując się głównie na zleceniach rzemieślniczych. Oprócz działalności artystycznej angażował się w życie społeczne miasta, będąc członkiem kolegium magistrackiego oraz rady parafialnej kościoła św. Jakuba na Nowym Mieście.

Chociaż jego twórczość artystyczna nie jest w pełni znana, Janina Kruszelnicka sugeruje, że mógł być autorem Portretu Eugenii (Joanny?) ze Zboińskich Piwnickiej, który znajduje się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu. Dzieło to, wykonane w drugiej ćwierci XIX wieku, wykazuje powiązania z rodziną Piwnickich, dla której Jacobi mógł realizować inne zamówienia. Dominik Piwnicki, ojciec chrzestny jednego z synów artysty, dodatkowo potwierdza te związki. Portret Piwnickiej odzwierciedla typ portretu romantycznego i bazuje na kompozycyjnym schemacie z XVIII wieku, co widać w stylizacji ubioru i melancholijnej pozie modelki przy lekturze listu.

W artyzmie Karola Dominika Jacobiego można dostrzec zarówno talent, jak i ograniczenia warsztatowe, zwłaszcza w aspekcie perspektywy przestrzennej wnętrz. Te trudności były typowe dla malarzy cechowych, gdzie kładziono nacisk na szczegółowe odtworzenie postaci ludzkiej, a inne elementy często były traktowane jako drugorzędne.

Artysta także dwukrotnie wstępował w związek małżeński; jego pierwszą żoną była szlachcianka Marianna z Cętkowskich (Cetkowskich), a drugą Petronela Kościńska. Z Marianną doczekał się dwóch synów: Jana Bogumiła (młodszego, ur. 27 maja 1806 w Toruniu, zm. 12 grudnia 1884) oraz Feliksa Antoniego (ur. 2 czerwca 1812 w Toruniu, z nieznaną datą śmierci), którzy również podążali ścieżką artystyczną, będąc przez pewien czas uczniami ojca. W warsztacie rodzinnym kształcił się także Walenty Jacobi (ur. ok. 1792), którego powiązania rodzinne z Karolem Dominikiem i jego braćmi nie są w pełni jasno określone.

Karol Jacobi zmarł 2 sierpnia 1842 roku w Toruniu, pozostawiając po sobie ślad w historii lokalnej sztuki, który do dziś budzi zainteresowanie badaczy i miłośników historii.


Oceń: Karol Dominik Jacobi

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:16