Adam Steinborn

---

Życiorys

Adam Steinborn był synem Ottona Steinborna oraz Heleny Tomiły z Kawczyńskich, oboje rodzice odznaczali się znaczącą działalnością w ruchu niepodległościowym na Pomorzu. Już jako młodzież brał aktywny udział w organizacjach promujących wolność, takich jak Towarzystwo Tomasza Zana oraz drużyna skautów im. Zawiszy Czarnego. W 1920 roku, podczas wojny, służył jako harcerz-ochotnik.

Studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, gdzie zakończył edukację w 1925 roku; w latach 1927–1930 pełnił tam obowiązki asystenta Katedry Geografii Ekonomicznej. Ponadto, w 1926 r. ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy w Grudziądzu, a dwa lata później uzyskał stopień podporucznika rezerwy.

Od 1936 roku pracował w Krajowej Hurtowni Herbaty „Szumilin” w Warszawie, która w trakcie II wojny światowej została przekształcona w Rejonową Hurtownię Aprowizacyjną nr XXIII, zajmującą się pakowaniem i dystrybucją artykułów spożywczych „na kartki”. W latach 1938–1944 pełnił funkcję dyrektora tej instytucji. W latach 30-tych angażował się w różne inicjatywy zawodowe, czynił karierę w takich organizacjach jak Zgromadzenie Kupców Polskich, Polska Centrala Importu Kawy, Izba Przemysłowo-Handlowa, Kompania Handlu Zamorskiego oraz Zrzeszenie Hurtowników Kolonialnych.

W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany jako podporucznik artylerii. Po porażce wrześniowej wrócił do Warszawy 8 października. W listopadzie tego samego roku zaangażował się w działalność Związku Walki Zbrojnej, a później złożył przysięgę jako oficer kontrwywiadu Armii Krajowej, gdzie pracował w Komendzie Głównej (Oddział II, Referat 997). Do stycznia 1945 roku kontynuował służbę w Oddziale Osłonowym Sztabu Obszaru Zachodniego AK, zakończywszy ją w stopniu kapitana.

Po zakończeniu działań wojennych objął stanowisko dyrektora w firmie zajmującej się handlem krajowym i zagranicznym „Transactor”, co wiązało się z aresztowaniem oraz odbyciem kary pozbawienia wolności w latach 1949–1953. Po 1957 roku powrócił do sektora handlu zagranicznego, pracując aż do 1980 roku w „Metalexporcie”. W latach 60-tych zdobył doświadczenie akademickie, wykładając w Szkole Głównej Planowania i Statystyki.

19 kwietnia 1927 roku ożenił się z Janiną z Mieszkowskich. Para doczekała się trojga dzieci, w tym Bożenę, Elżbietę Joannę oraz Grzegorza Bogusza.

Ordery i odznaczenia

Adam Steinborn był znanym osobistością, która zdobyła liczne ważne odznaczenia w uznaniu swoich zasług.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, przyznany 10 listopada 1944,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1973 roku,
• Krzyż Walecznych, przyznany 4 lipca 1943 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, uzyskany 1 stycznia 1945 roku.

---

Oceń: Adam Steinborn

---