Zenon Marcinkowski to postać, która pozostawiła ślad w historii polskich służb mundurowych. Urodził się 12 grudnia 1928 roku w Toruniu, gdzie zmarł 23 maja 1991 roku.
Pełnił znaczące funkcje w strukturach Milicji Obywatelskiej oraz Służby Bezpieczeństwa. W latach 1978-1983 obejmował stanowisko komendanta wojewódzkiego MO w Toruniu, a w 1983 roku został szefem Wojewódzkiej Ustwę Służby Wewnętrznej w Toruniu.
Jeszcze w tym samym roku przeniesiono go na stanowisko szefa WUSW w Słupsku, gdzie pozostał aż do 1989 roku.
Życiorys
Zenon Marcinkowski, syn Jana i Lucyny, rozpoczął swoją edukację w Dwuletniej Szkole Oficerskiej MBP w Legionowie w latach 1949–1951. Po ukończeniu szkoły, objął stanowisko starszego oficera śledczego w Sekcji II Wydziału Śledczego WUBP w Bydgoszczy, a w 1953 roku przeszedł do Sekcji III tego wydziału.
W dniu 1 kwietnia 1955 roku został starszym oficerem śledczym w Sekcji II Wydziału VII Wojewódzkiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Publicznego w Bydgoszczy. Po przekształceniach w strukturze Służby Bezpieczeństwa, od 1 stycznia 1957 pełnił funkcję starszego oficera operacyjnego Wydziału III SB KW MO w Bydgoszczy. Z dniem 1 lutego 1959 roku objął stanowisko kierownika Grupy tego wydziału, natomiast od 1 lipca 1962 roku pełnił funkcję zastępcy naczelnika Wydziału IV, a z kolei od 1 grudnia 1966 roku był naczelnikiem Wydziału III SB tej komendy.
W 1964 roku ukończył kurs doskonalenia kadr kierowniczych Służby Bezpieczeństwa. Od 1 października 1969 roku został naczelnikiem Wydziału Śledczego SB KW MO w Bydgoszczy, a 15 marca 1970 roku objął stanowisko zastępcy komendanta wojewódzkiego MO ds. SB w Bydgoszczy, które zmienił na podobną funkcję w Toruniu od 1 czerwca 1975 roku.
Zenon Marcinkowski z dniem 1 marca 1978 roku został komendantem wojewódzkim MO w Toruniu. Następnie, od 1 sierpnia 1983 roku, pełnił funkcję szefa WUSW w Toruniu, a od 1 września 1983 roku do 5 września 1989 roku był szefem WUSW w Słupsku.
Marcinkowski był również członkiem PZPR od 1951 roku, w której to organizacji pełnił rolę I sekretarza OOP PZPR przy KW MO w Toruniu oraz sekretarza KZ PZPR przy KWMO w Toruniu.
Awanse
W ciągu swojej kariery wojskowej Zenon Marcinkowski uzyskał wiele awansów, co dokumentuje jego rozwój w służbie. Jego awanse przedstawiają się następująco:
- chorąży (1951),
- podporucznik (1952),
- porucznik (1954),
- kapitan (1957),
- major (1963),
- podpułkownik (1970),
- pułkownik (1974).
Odznaczenia
Zenon Marcinkowski to osoba o wyjątkowych osiągnięciach, co potwierdzają liczne odznaczenia, jakie otrzymał w ciągu swojej kariery. Poniżej znajduje się lista wyróżnień, które zdobył w różnych latach.
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1986),
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1979),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1974),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1969),
- Srebrny Krzyż Zasługi (1964),
- Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974),
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984),
- Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju (1980),
- Srebrny Medal Za zasługi dla obronności kraju (1972),
- Brązowy Medal Za zasługi dla obronności kraju (1969),
- Złota Odznaka Za zasługi w ochronie porządku publicznego (1978),
- Srebrna Odznaka Za zasługi w ochronie porządku publicznego (1975),
- Brązowa Odznaka Za zasługi w ochronie porządku publicznego (1973),
- Brązowa Odznaka W Służbie Narodu (1960),
- Srebrna Odznaka W Służbie Narodu (1969),
- Złota Odznaka W Służbie Narodu (1979),
- Odznaka „W Służbie Penitencjarnej” (1984).
Każde z tych odznaczeń stanowi dowód uznania dla wkładu i zaangażowania Zenona Marcinkowskiego w działalność na rzecz społeczeństwa oraz ochrony porządku publicznego.
Przypisy
- Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 05.02.2019 r.]
- Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 05.02.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Roman Wilczek | Zdzisław Graczyk | Krzysztof Mitręga | Marek Mecherzyński | Adam Steinborn | Kurt Chill | Jarosław Wierzcholski | Zbigniew Kiciński | Kazimierz Smentek | Benedykt Porożyński | Werner Henke | Edward Hyra | Wiktor Komorowski (powstaniec warszawski) | Barbara Kieżun | Dariusz Skorupka | Elżbieta Zawacka | Bernard Rygielski | Mariusz Mięsikowski | Mieczysław Miłosz | Bolesław HozakowskiOceń: Zenon Marcinkowski