Bernard Rygielski


Bernard Rygielski, znany jako mat Polskiej Marynarki Wojennej, urodził się 22 lutego 1910 roku w Toruniu, a zmarł 3 grudnia 1984 roku w Gdyni. Jego życie jest przykładem oddania i poświęcenia, zwłaszcza w kontekście obrony Westerplatte, gdzie odegrał kluczową rolę podczas II wojny światowej.

Po zakończeniu działań wojennych rozpoczął pracę jako motorzysta w Przedsiębiorstwie Robót Czerpalnych i Podwodnych, co podkreśla jego umiejętności oraz wiedzę techniczną. Rygielski nie ograniczył się jednak do pracy zawodowej; stał się również przewodnikiem po Westerplatte, gdzie dzielił się swoją pasją i doświadczeniem z turystami, przybliżając im historyczną wartość tego miejsca.

Życiorys

Bernard Rygielski urodził się w Toruń jako syn Franciszka oraz Józefy Gerc. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej, a jego kariera wojskowa rozpoczęła się w 1931 roku, kiedy to został wcielony do Marynarki Wojennej. Po ukończeniu specjalistycznego kursu na okręcie ORP Bałtyk, awansował w 1933 roku do stopnia marynarza nadterminowego, a cztery lata później do stopnia mata. Służył m.in. na okrętach ORP „Gryf” oraz ORP „Iskra”, gdzie pełnił funkcję kierownika siłowni pomocniczej po stronie prawej.

W odpowiedzi na sytuację w kraju, 6 lutego otrzymał przydział na Westerplatte jako motorzysta motorówki reprezentacyjnej. W momencie rozpoczęcia walki, przewodził obronie placówki „Fort”. Niestety, został ranny w wyniku bombardowania, które miało miejsce 2 września. Dążył do dalszej obrony, wierząc, że posiada wystarczające zasoby do kontynuacji walki, jednak po otrzymaniu rozkazu kapitulacji podjął decyzję o jego wykonaniu.

W czasie niewoli przebywał w obozach takich jak Stalag I A, I B, VI C, VI-J oraz VI-K. Po wyzwoleniu, wstąpił do Polskiej Marynarki Wojennej w Wielkiej Brytanii, gdzie służył na okrętach ORP „Conrad” oraz ORP „Błyskawica”, na którym powrócił do Polski w 1947 roku. W latach 1947-1949 pełnił obowiązki w Marynarce Wojennej w Komendzie Portu Wojennego w Gdyni jako motorzysta okrętowy.

Po zakończeniu służby wojskowej, 28 września 1950 roku, podjął pracę w Przedsiębiorstwie Robót Czerpalnych i Podwodnych w charakterze motorzysty. Na emeryturę przeszedł w 1972 roku, a od 1974 roku był przewodnikiem, który oprowadzał turystów po odrestaurowanej wartowni nr 1 na Westerplatte. Zmarł 3 grudnia 1984 roku w Gdyni.

Rodzina

Bernard Rygielski zawarł związek małżeński w 1946 roku z Agnieszką Skowrońską w Czersku. Ich wspólne życie rozpoczęło się w Gdyni, gdzie osiedlili się 14 czerwca 1949 roku.

Para ta doczekała się czwórki dzieci: trzech synów i jednej córki.


Oceń: Bernard Rygielski

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:19