Wiktor Bogdan Komorowski, znany również pod pseudonimem „Ren”, to postać, która z pewnością zasługuje na szczególną uwagę w kontekście historii Polski. Urodził się 29 listopada 1926 roku w Toruniu, a swoje życie zakończył tragicznie 5 sierpnia 1954 roku w Warszawie. Był on nie tylko żołnierzem Armii Krajowej, ale także symbolem poświęcenia i determinacji, które cechowały osoby walczące o wolność kraju w trudnych czasach II wojny światowej.
Dokonania Komorowskiego oraz jego zaangażowanie w działania konspiracyjne są przykładem heroizmu, jaki towarzyszył powstańcom warszawskim. O jego życiu oraz wpływie na dzieje naszego narodu można mówić w sposób szerszy, analizując kontekst historyczny, w którym przyszło mu żyć i walczyć.
Młodość
„Wiktor to syn Wiktora i Julii z Kaczyńskich. Wczesna edukacja rozpoczęła się w rodzinnym Toruniu, gdzie ukończył szkołę powszechną oraz pierwszą klasę gimnazjum. W 1939 roku, po wysiedleniu, udał się z matką i bratem do Warszawy, gdzie podjął naukę na tajnych kompletach, czego efektem było ukończenie gimnazjum.
W 1942 roku postanowił wstąpić do Armii Krajowej, biorąc czynny udział w walkach podczas powstania warszawskiego. Po jego upadku mieszkał przez krótki czas w Zalesiu Górnym w pobliżu Warszawy, a następnie wrócił do swojego rodzinnego Torunia. W 1945 roku zdał dużą maturę i w październiku rozpoczął studia na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej.
Po jakimś czasie przeniósł się na Wydział Elektryczny Politechniki Wrocławskiej, kontynuując tam swoją edukację. Równolegle do studiów pracował jako instruktor w TPPR we Wrocławiu.
Działalność niepodległościowa
W 1950 roku Wiktor Komorowski, działający w podziemiu niepodległościowym, nielegalnie przemknął na Zachód. Jego podróż zaprowadziła go do obozów dla uchodźców w Niemczech i Austrii, gdzie nawiązał istotne kontakty z polskimi środowiskami na emigracji oraz z wywiadami brytyjskim i amerykańskim.
W grudniu 1950 roku, wykonując zlecenia wywiadowcze wspólnie z Włodzimierzem Turskim, podjął trudną misję powrotu do Polski przez Czechosłowację. W ręku miał 150 egzemplarzy broszury noszącej tytuł Dziura w żelaznej kurtynie, które rozesłał pocztą do polskich adresatów w kraju.
W latach 1950–1951 z Turskim jeszcze pięciokrotnie próbował nielegalnie przekroczyć granicę polsko-czechosłowacką w rejonie Śnieżki. Za każdym razem, wracał z ulotkami antykomunistycznymi, które następnie były rozsyłane w Polsce i Czechosłowacji.
11 kwietnia 1951 roku, podczas jednej z akcji w rejonie granicy, zatrzymano Turskiego oraz Kornelię Zawuską, jednak Komorowski zdołał zbiec i dotrzeć do Austrii. Twojego powrotu do Polski nie udało się zatrzymać.
Po pewnym czasie, 11 października 1952 roku, przeszedł przez granicę polsko-niemiecką w okolicach Forst, a następnie osiedlił się we Wrocławiu, gdzie zorganizował skrzynki kontaktowe. W tym okresie zwerbował do współpracy kilka osób. Jego pseudonim brzmiał „Ren”.
8 grudnia 1952 roku, podczas stawiania oporu w starciu z WUBP we Wrocławiu, Komorowski zdołał wyrwać się z zasadzki, potwierdzając swoją determinację w walce o niepodległość.
Skazanie, śmierć
W dniu 3 stycznia 1953 roku Wiktor Komorowski został aresztowany we Wrocławiu. 24 grudnia 1953 roku, Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie, pod przewodnictwem kpt. Jana Paramonowa, wydał wyrok, skazując go na karę śmierci na podstawie 7 MKK (sygn. akt WSR Warszawa Sr. 733/53). Niestety, Rada Państwa nie zdecydowała się na skorzystanie z prawa łaski, co doprowadziło do jego egzekucji.
Wiktor Komorowski został stracony 5 sierpnia 1954 roku w więzieniu mokotowskim. W jego rodzinie miały miejsce tragiczne wydarzenia; jego ojciec, również noszący imię Wiktor, zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach w sierpniu 1952 roku w więzieniu we Wrocławiu. Dodatkowo, brat Jerzy, urodzony w 1923 roku, został stracony 15 kwietnia 1952 roku w tym samym więzieniu.
Symboliczny grób Wiktora Komorowskiego znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Kwaterze „na Łączce”.
Przypisy
- Powstańcze Biogramy – Bogdan Komorowski [online], www.1944.pl [dostęp 29.11.2021 r.]
- „Księga najwyższego wymiaru kary” w Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Edward Hyra | Werner Henke | Zenon Marcinkowski | Roman Wilczek | Zdzisław Graczyk | Krzysztof Mitręga | Marek Mecherzyński | Adam Steinborn | Kurt Chill | Jarosław Wierzcholski | Barbara Kieżun | Dariusz Skorupka | Elżbieta Zawacka | Bernard Rygielski | Mariusz Mięsikowski | Mieczysław Miłosz | Bolesław Hozakowski | Anna Zakrzewska | Stanisław Findeisen | Franciszek PerlOceń: Wiktor Komorowski (powstaniec warszawski)