Barbara Kieżun

W okresie II wojny światowej Barbara uczęszczała na tajne komplety licealne, co świadczy o jej determinacji w edukacji mimo trudnych warunków. W czasie okupacji jej rodzice osiedli w Warszawie, gdzie aktywnie angażowali się w działalność Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej, przekształcając swoje mieszkanie w punkt kontaktowy dla konspiratorów.

Na wczesnym etapie konfliktu zbrojnego sama Barbara również zdecydowała się na zaangażowanie w walkę z okupantem, uczestnicząc w konspiracji. Została przeszkolona w zakresie usług sanitarno-medical oraz łączności, co przygotowało ją do warunków panujących na froncie. W trakcie powstania warszawskiego przydzielono ją do zgrupowania „Krybar” w ramach oddziału „Elektrownia”, które operowało na Powiślu.

Niestety, Barbara Kieżunówna zaginęła bez śladu w dniach 4-6 września 1944 roku, w chaosie i zgiełku walk toczących się na Powiślu. Jej historia pozostaje symbolem heroizmu oraz poświęcenia młodych ludzi, którzy walczyli o wolność w mrocznych czasach II wojny światowej.