Fort Kolejowy w Toruniu

Budowa tego strategicznego obiektu rozpoczęła się w 1863 roku i zakończyła w 1866 roku. Został on zaprojektowany z myślą o bezpośredniej obronie mostu kolejowego oraz ważnej linii kolejowej Toruń-Warszawa. W wyniku jego dobrej lokalizacji, ogień artyleryjski fortu mógł obejmować rozległe tereny, sięgając aż do Kaszczorka, Czerniewic oraz Brzozy Toruńskiej.

W 1912 roku fort przeszedł istotne wzmocnienia, kiedy to zostały wybudowane trzy nowe stanowiska betonowe, co miało zintensyfikować jego zdolności obronne. Po zakończeniu I wojny światowej w 1920 roku jego wyposażenie zostało zabrane przez wojska niemieckie, co doprowadziło do znaczącego zaniedbania obiektu w kolejnych latach. W latach 1920–1925 nie prowadzono większych prac budowlanych, ograniczając się jedynie do drobnych remontów konserwacyjnych.

W okresie od 1922 do 1925 roku fort był zajmowany przez Flotyllę Wiślaną, a po tym czasie obiekt został przekazany 63 Toruńskiemu Pułkowi Piechoty, co wpłynęło na jego dalsze wykorzystanie w kontekście militarnym. Fort Kolejowy stanowi nie tylko ciekawy fragment historii Torunia, ale również ważny element wpisujący się w dzieje obronności tego regionu.