Rynek Nowomiejski w Toruniu


Rynek Nowomiejski w Toruniu to ważny element zarówno historyczny, jak i kulturowy tego pięknego miasta. Jako centralny punkt Nowego Miasta, jego historia sięga roku 1264, kiedy to rozpoczęto planowanie tej lokalizacji.

Ten obszar, z jego bogatą przeszłością, odgrywa kluczową rolę w rozwoju architektonicznym i społecznym regionu, stanowiąc miejsce spotkań mieszkańców i turystów.

Charakterystyka

Rynek Nowomiejski w Toruniu to szczególny i dobrze zdefiniowany obszar. Ma kształt kwadratowy, o wymiarach zbliżonych do 95 na 95 metrów. Warto zwrócić uwagę, że pierzeje mają długość około 70 metrów, a ich umiejscowienie jest ukośne w stosunku do głównych stron świata.

Z każdego z narożników placu wyrastają po dwie ulice, które stanowią przedłużenia poszczególnych pierzei. Z narożnika położonego na wschód ul. Szpitalna i Św. Jakuba, z południowego wylot ul. Browarna oraz Ślusarska, z zachodniego ul. Królowej Jadwigi wraz z Prosta, a z północy ul. Sukiennicza i Św. Katarzyny.

Nieopodal wschodniego narożnika znajduje się również kościół św. Jakuba, który dodaje charakteru temu miejscu.

Zabudowa rynku

Ratusz Nowomiejski odgrywał kluczową rolę w centrum Rynku już od XIV wieku. W jego wnętrzach znajdowały się ważne pomieszczenia jak sala posiedzeń Rady Miejskiej, sala sądu ławniczego oraz pomieszczenia kancelarii i kamlarii. Ważne funkcje pełniły także sukiennice i ławy chlebowe. W piwnicach ratusza, które zachowały się do dziś, mieściły się piwiarnia oraz więzienie. W wyniku wydarzeń historycznych, szczególnie po połączeniu Starego i Nowego Miasta w 1454 roku, obiekt zyskał nowe przeznaczenie, stając się pomocniczą siedzibą władz miejskich, a później magazynem.

Na przestrzeni lat, po utracie kościoła św. Jakuba przez ewangelicką gminę nowomiejską w 1668 roku, Ratusz został przekształcony w kościół luterański pod wezwaniem św. Trójcy. Budowla, pierwotnie gotycka, przetrwała aż do XIX wieku. Z powodu zniszczeń i złego stanu technicznego postanowiono o budowie nowego obiektu zbór pw. Trójcy Świętej, który według projektu Karla Friedricha Schinkla w stylu neoromańskim ukończono w 1824 roku. Nowa świątynia służyła ewangelikom do 1918 roku, a następnie, aż do 1939, funkcjonowała jako cerkiew prawosławna parafii toruńskiej. W chwili obecnej jest siedzibą Fundacji Tumult.

Wokół Rynku Nowomiejskiego wznosiły się kamienice najzamożniejszych mieszczan, a ich architektura była nieco prostsza niż w staromiejskich odpowiednikach, co związane było z bardziej rzemieślniczym charakterem Nowego Miasta. W miejscu, gdzie obecnie znajduje się kamienica nr 10, do połowy XVIII wieku funkcjonowały ławy mięsne, zajmujące działkę o szerokości około 4,6 metra, ciągnącą się aż do ul. Wielkie Garbary. W nowożytnej historii Rynku istniały również dwie z ponad dwudziestu nowomiejskich karczm: Gospoda pod Modrym Fartuchem oraz Gospoda Murarska.

Warto dodać, że w XVI wieku przy Rynku powstał Nowomiejski Dom Weselny, ale liczne pożary, jakie nawiedziły Nowe Miasto, m.in. w latach 1413 i 1455, spowodowały znaczne straty. Na skutek wojen krzyżackich, a następnie szwedzkich i napoleońskich, zachowało się stosunkowo niewiele obiektów z okresu średniowiecza. Dzisiejszy kształt kamienic jest głównie wynikiem przekształceń, jakie miały miejsce w okresie nowożytnym oraz XIX wieku.

W czasach międzywojennych Rynkiem Nowomiejskim dominowali kupcy. Natomiast podczas II wojny światowej architekt Hans Döllgast podjął się prac mających na celu ujednolicenie zabudowy. Wszystkie pierzeje Rynku Nowomiejskiego oraz fasady domów narożnych zostały w 1961 roku wpisane do rejestru zabytków nieruchomych pod numerem A/1371.

Wyróżniające się kamienice

Pierzeja południowa

Na południe od rynku znajdują się budynki, które wyróżniają się zarówno stylem architektonicznym, jak i bogatą historią. W architekturze tej pierzei dominują elementy klasycyzmu, co nadaje jej elegancki wygląd. Warto zwrócić uwagę na szczegóły budynków oraz ich ceglaną strukturę, które są dowodem na solidne rzemiosło architektoniczne.

NumerLokalizacjaRok budowyStyl architektonicznyRejestr zabytkówInformacje dodatkoweObrazek
1.Rynek Nowomiejski 1/św. Jakuba 211911, 1912klasycyzm nr A/100W przeszłości istniały tu dwie bliźniacze kamienice. W latach 70. XIX wieku była własnością blacharza Amanda Hirschbergera. Gmach przeszedł modernizację w 1874 roku, a w latach 1911–1912 został przebudowany przez firmę Rosenau i Wichert._
2.Rynek Nowomiejski 2około 1906–1907barok_Kamienica należała na początku XX wieku do restauratora Matthiasa Hoppe’a. Zlecił on przebudowę w latach 1906–1907. Po remoncie otworzył restaurację Zum Friedensengel (Pod Aniołem Pokoju). W 1920 roku mieścił się tam hotel Europa, a w 1941 Gaststätte Kuntersteiner Bierstube, zaś w 1947 roku restauracja Leszek._
3.Rynek Nowomiejski 3XV, II połowa XVII, 1865klasycyzm nr A/286Kamienica od XVIII wieku do II wojny światowej była własnością znanego toruńskiego rodu Körnerów. W latach 1847–1859 mieszkał w niej niemiecki pisarz, satyryk i etnograf Bogumil Goltz._
4.Rynek Nowomiejski 4XVIII wiekklasycyzm_Na parterze kamienicy znajdował się jeden z dwóch sklepów firmowych Herrmanna Thomassa, który prowadził drugą co do wielkości i najstarszą w Toruniu fabrykę pierników. pierwsza z prawej
5.Rynek Nowomiejski 5XVI, przebudowa XVII/XVIII wiek, 1891barok, klasycyzm na fasadzie nr A/516Do 1921 roku mieszkał w niej historyk i archiwista Arthur Semrau, kustosz Muzeum Miejskiego w Ratuszu, a także pierwszy toruński konserwator zabytków w latach 1919–1921. Redagował czasopismo naukowe „Mitteilungen des Coppernicus-Vereins für Wissenschaft und Kunst zu Thorn”._
6.Rynek Nowomiejski 6XV, przebudowa na początku XIX wiekugotyk, klasycyzm nr A/517Obecnie jest to plebania kościoła św. Jakuba – fary nowomiejskiej._
7.Rynek Nowomiejski 7XV, przebudowa XIX wiekgotyk_Od początku XX wieku przez około 30 lat mieściła Gospodę Nowomiejską._

Pierzeja zachodnia

Pierzeja zachodnia rynku również oferuje interesujące obiekty. Historia niektórych kamienic sięga czasów renesansu. Ich architektura łączy w sobie różne style, co czyni tę część rynku wyjątkowym miejscem do odkrywania przeszłości Torunia.

NrObiektLata budowyStyl architektonicznyEwidencja zabytkówUwagiZdjęcie
1.Gospoda Pod Modrym Fartuchem

Adres: Rynek Nowomiejski 8

XVI wiekbarokowy nr A/1376Według legendy została założona w 1489 roku. Przez długi czas była w rękach rodziny Szalitów. W przeszłości odwiedzana przez znane postacie, takie jak Kazimierz Jagiellończyk, Jan Olbracht i Napoleon._
2.Lokalizacja: Rynek Nowomiejski 91 połowa XIX stuleciaklasycyzm___
3.Rynek Nowomiejski 101 połowa XIX stuleciaklasycyzm_W tym miejscu mieszkał Ignacy Danielewski (1829-1907), który był wydawcą, literatem oraz dziennikarzem, redaktorem m.in. Gazety Toruńskiej._
4.Rynek Nowomiejski 11lata 80. XIX wiekuklasycyzm___
5.Rynek Nowomiejski 121847klasycyzm___
6.Apteka Pod Złotym Lwem w Toruniu

Adres: Rynek Nowomiejski 13

_gotyk, klasycyzm nr A/569Data powstania kamienicy i apteki nie jest znana, jednak apteka mogła zostać założona w 1624 roku._

Pierzeja północna

Na północy Rynek Nowomiejski obfituje w budynki z bogatymi dekoracjami. Kamienice te świadczą o różnorodności historycznej i estetycznych wyborach ich mieszkańców. Niektóre z nich były świadkami ważnych wydarzeń w historii miasta, co czyni je jeszcze bardziej fascynującymi.

NumerNazwa obiektuRok budowyStyl architektonicznyEwidencja zabytkówInformacje dodatkoweZdjęcie
1.Gospoda Bractwa Murarskiego w Toruniu

Adres: Rynek Nowomiejski 17

XV, przebudowa XVIII wiekubarokowynr rejestru A/275Obiekt pełni funkcję wojewódzkiej instytucji kultury – Galerii i Ośrodka Plastycznej Twórczości Dziecka_
2.Rynek Nowomiejski 181903wczesny modernizm_Kamienica zaprojektowana i wybudowana przez Maxa Homanna dla Paula Trautmanna w 1903 roku, zmodernizowana w latach 1911–1912 przez firmę Rosenau i Wichert._

Pierzeja wschodnia

Wschodnia pierzeja rynku charakteryzuje się nowoczesnym podejściem do architektury. Starsze budynki zostały poddane renowacji, co pozwoliło na zachowanie ich historycznego charakteru, a jednocześnie wprowadziło nowoczesne akcenty. To połączenie tradycji i nowoczesności tworzy harmonijną przestrzeń.

NrObiektLata budowyStyl architektonicznyEwidencja zabytkówUwagiZdjęcie
1.Rynek Nowomiejski 22XIX wiekklasycyzm_W 1939 roku obiekt był siedzibą sztabu Armii Pomorze. W latach 30. XX wieku gen. Władysław Bortnowski (1891-1966), późniejszy dowódca Armii „Pomorze” w trakcie kampanii wrześniowej, miał tu swoją siedzibę. W czerwcu 1938 roku zatrzymał się u niego marszałek Edward Rydz-Śmigły, który przybył na lokalne uroczystości patriotyczne._
2.Rynek Nowomiejski 23XVI, zmodernizowane w XIXrenesans_To historyczny dom parafii św. Jerzego. Ostatnie prace restauratorskie przywróciły fasadzie styl renesansowy, a w szczycie odkryto kartusz z datą konserwacji z 1887 roku oraz napis wskazujący na własność parafii. Posiada oryginalny ornamentowy szczyt, zwieńczony gryfem pomorskim._
3.Rynek Nowomiejski 25XV, zmodernizowane w XIXklasycyzm nr rejestru A/1392/1-2Do XV wieku istniały dwie oddzielne działki. Po ich połączeniu, od XVI wieku funkcjonował tu Nowomiejski Dom Weselny, który został zniszczony podczas oblężenia w 1813 roku. W 1828 roku zbudowano nowy obiekt, który pełnił rolę sierocińca do 1881 roku. Kamienicę przebudowano w 1882 roku, podwyższając ją o jedną kondygnację._
4.Rynek Nowomiejski 26XIX wiekklasycyzm_Obiekt został wzniesiony na starszych fundamentach, a w połowie XIX wieku przebudowany przez W. Martiniego._
5.Rynek Nowomiejski 271724, II połowa XIX wiekuklasycyzm nr rejestru A/54To narożna kamienica, z dodatkowym adresem ul. Szpitalna 10. Przebudowana w połowie XIX wieku według projektu Carla Friedricha Barnicka._

Przypisy

  1. a b c d e f g Rynek Nowomiejski. torun.webd.pl. [dostęp 26.01.2024 r.]
  2. a b Ratusz Nowomiejski. turystyka.torun.pl. [dostęp 26.01.2024 r.]
  3. Michał Kwinto: Fundacja Tumult. tumult.pl, 05.10.2016 r. [dostęp 26.01.2024 r.]
  4. Kamienice mieszczańskie. turystyka.torun.pl. [dostęp 26.01.2024 r.]
  5. Kluczwajd 2022 ↓, s. 85.
  6. a b c Kluczwajd 2022 ↓, s. 18-19.
  7. a b Kluczwajd 2022 ↓, s. 20-21.
  8. Kluczwajd 2022 ↓, s. 20.
  9. a b c Kluczwajd 2022 ↓, s. 25.
  10. Szot 2007 ↓, s. 28.
  11. Szot 2007 ↓, s. 23-24.
  12. a b Szot 2007 ↓, s. 23.
  13. Szot 2007 ↓, s. 22.
  14. Szot 2007 ↓, s. 10, 15, 18.
  15. Szot 2007 ↓, s. 18.
  16. Filipski 2016 ↓, s. 114.
  17. Przewoska 2013 ↓, s. 42–43.
  18. Grochowina 2003 ↓, s. 121.
  19. a b Birecki 2011 ↓, s. 316-317.
  20. Arszyński 1994 ↓, s. 171.
  21. Arszyński 1994 ↓, s. 170.
  22. Szot 2007 ↓, s. 9.
  23. Szot 2007 ↓, s. 8-9.
  24. Szot 2007 ↓, s. 7.

Oceń: Rynek Nowomiejski w Toruniu

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:6