Aleksander Perski

---

Życiorys

Urodzony w Warszawie, Aleksander Perski był uczniem Liceum im. Stefana Batorego. W 1961 roku pełnił funkcję komendanta Hufca Walterowskiego po Jacku Kuroniu, a w 1962 roku był jednym z inicjatorów Klubu Poszukiwaczy Sprzeczności, który następnie stał się miejscem wielu istotnych dyskusji. Przez kilka lat studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie, zgodnie z ówczesnymi normami, został zaliczony do tzw. komandosów.

Rok 1968 okazał się dla niego przełomowy. W tym czasie aktywnie uczestniczył w protestach studenckich, które miały miejsce w związku z zawieszeniem spektaklu „Dziady” w warszawskim Teatrze Narodowym. Zatrzymany przed wiecem 8 marca, został zwolniony dwa dni później. Sytuacja jednak się zaostrzyła i z dniem 19 marca 1968 zaczął organizować protesty, co prowadziło do jego aresztowania 21 marca. Ostatecznie, bez procesu, wypuszczono go na wolność 12 września 1968, a sprawa przeciwko niemu została umorzona.

W 1969 roku podjął decyzję o wyjeździe do Szwecji, gdzie podjął studia z zakresu psychologii na Uniwersytecie w Uppsali. W tym miejscu obronił swoją pracę doktorską, stając się pracownikiem naukowym Instytutu Karolinska. W 1999 roku założył klinikę badania stresu – pierwszą w Szwecji, która nosi nazwę Stressmottagningen.

Aleksander Perski pierwotnie był również autorem wielu publikacji. Wśród jego książek znajdują się takie tytuły jak „Poradnik na czas przełomu: o stresie, wypaleniu oraz drogach powrotu do życia w równowadze” (wydanie polskie w 2004) oraz „Nie musisz być najlepsza: jak nie wpaść w pułapkę perfekcjonizmu, uniknąć stresu i wypalenia”, którą napisał wspólnie z Joanną Rose (wydanie polskie w 2010).

W 2013 roku Aleksander Perski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co podkreśla jego znaczące osiągnięcia oraz wkład w rozwój nauki oraz społeczności akademickiej.

---

Oceń: Aleksander Perski

---