Zbigniew Stachowski

Nauka i edukacja

Zbigniew Janusz Stachowski, urodzony 21 października 1946 roku w Toruniu, jest wybitnym polskim filozofem oraz religioznawcą. Posiada tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych, co podkreśla jego głęboką wiedzę i zaangażowanie w obszarze badań nad religią oraz filozofią.

W dalszym ciągu, jego kariera wojskowa obejmowała pełnienie funkcji pułkownika w Wojsku Polskim. Stachowski nie tylko przyczynił się do rozwoju nauki, ale także do umacniania polskiej kultury oraz wspólnoty religijnej jako Honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Religioznawczego.

Życiorys

Zbigniew Stachowski to absolwent Liceum Ogólnokształcącego nr 3 w Toruniu, który rozpoczął swoją drogę edukacyjną w 1965 roku, kształcąc się w Oficerskiej Szkole Łączności w Zegrzu. Uczelnia ta, przekształcona od 1967 roku w Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Łączności, była miejscem, gdzie zdobył niezbędne umiejętności i wiedzę, które ukończył w 1968 roku. Po zakończeniu nauki, rozpoczął swoją karierę zawodową jako dowódca plutonu szkolnego w macierzystej uczelni. Następnie, w dalszej kolejności, został przydzielony do Centralnego Ośrodka Szkolenia Wojsk Łączności w Legnicy, gdzie kontynuował rozwijanie swoich kompetencji wojskowych.

W 1974 roku Zbigniew podjął kontynuację nauki, zapisując się na Wojskową Akademię Polityczną na Wydziale pedagogiczno-politycznym, a studia te zakończył w 1978 roku. Podczas tego okresu, swoją pracę magisterską napisał pod kierunkiem Mirosława Nowaczyka, co otworzyło mu drogę do dalszej kariery akademickiej. Już w 1980 roku rozpoczął pracę w tej samej akademii, a w 1984 obronił swoją rozprawę doktorską, która nosiła tytuł „Problemy wojny i pokoju w doktrynie społecznej Kościoła katolickiego (od Jana XXIII do Jana Pawła II)”. Recenzentami jego rozprawy byli cenieni naukowcy: Józef Keller oraz Józef Borgosz.

W 1990 roku zdobył stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. „Kościół i kultura. Problemy akulturacji w nauczaniu Jana Pawła II”. W latach 1990–1995 pełnił funkcję docenta oraz profesora nadzwyczajnego w Akademii Obrony Narodowej, co potwierdza jego autorytet w dziedzinie nauk wojskowych i społecznych. Po roku 1995, rozpoczął nowy etap w swojej karierze, podejmując pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, która od 2001 roku nosi nazwę Uniwersytetu Rzeszowskiego. Dodatkowo, w latach 1994–1998 był związany z Wyższą Szkołą Zarządzania i Marketingu w Warszawie, gdzie również miał okazję kształtować przyszłe pokolenia specjalistów.

Zbigniew Stachowski, w latach 1996–2001, pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Społeczno-Gospodarczej w Tyczynie. Natomiast w latach 2000–2005 działał jako przewodniczący Konferencji Założycieli Uczelni Niepaństwowych, stanowiącej część Stowarzyszenia Rektorów i Założycieli Uczelni Niepaństwowych. Jego wkład w edukację i rozwój kadr akademickich jest nieoceniony, co czyni go wybitną postacią w polskim szkolnictwie wyższym.

Polskie Towarzystwo Religioznawcze

Zbigniew Stachowski jest aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Religioznawczego od 1980 roku. W okresie od 1984 do 1994 roku pełnił funkcję sekretarza redakcji kwartalnika pod nazwą Przegląd Religioznawczy. Ponadto, w latach 1991–2015, sprawował urząd prezesa tej instytucji, co podkreśla jego znaczenie w środowisku religioznawczym. W 2015 roku, w ramach podziękowania za długoletnią działalność, Zarząd Towarzystwa podjął uchwałę o nadaniu mu tytułu „Honorowego Prezesa Polskiego Towarzystwa Religioznawczego”.

Życie prywatne

Zbigniew Stachowski to postać o bogatym tle rodzinnym. Urodził się jako syn Zygfryda i Janiny, mając dwóch braci: Tomasza oraz Lecha.

W 1971 roku zawarł związek małżeński, a z tego związku ma jedną córkę.

Wybrane publikacje

Oto wybrane publikacje Zbigniewa Stachowskiego, które ilustrują jego istotny wkład w dziedzinę nauk społecznych i religioznawstwa.

  • Antynomie transformacji w Polsce. Chrześcijaństwo, mniejszości, liberalizm, (red. nauk) Warszawa 1993,
  • Człowiek i kultury. Liber amicorum. Studia poświęcone profesorowi Mirosławowi Nowaczykowi, (red. nauk) Warszawa-Tyczyn 2001,
  • Filozofia i religia w kulturze narodów słowiańskich, Rzeszów 1995,
  • Filozofia w kulturach krajów słowiańskich, Rzeszów 2007,
  • Jan Paweł II a wyzwania współczesności, Warszawa 1991,
  • Kościół i kultura. Problemy inkulturacji w nauczaniu Jana Pawła II, Warszawa 1990,
  • Language – Religion – Culture. In memory of professor Witold Tyloch, (red. nauk) Warsaw 1992,
  • Nowe ruchy religijne. Wybrane problemy, (red. nauk) Warszawa-Tyczyn 2000,
  • Religia i kultura. Materiały z konferencji naukowej (Gdynia, 11-12 maja 1991 rok), (red. nauk) Gdynia 1991,
  • Religioznawstwo polskie w XXI wieku, (red. nauk) Tyczyn 2005,
  • Sekty czy nowe ruchy religijne. Wybrane zagadnienia, (red. nauk) Tyczyn 2005,
  • Stosunki państwo-Kościół w latach 1944-1987 (wybór materiałów źródłowych), Warszawa 1988.

Przypisy

  1. Oficjalna strona internetowa Polskiego Towarzystwa Religioznawczego [online].
  2. a b c EwaE. Stachowska EwaE., Słów kilka o żartobliwych chwilach w życiu i poważnej aktywności zawodowej Profesora Zbigniewa Stachowskiego, JerzyJ. Kojkoł, BeataB. Guzowska, RyszardR. Wójtowicz (red.), [w:] Społeczeństwo-Kultura-Religia. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Zbigniewowi Stachowskiemu, Gdynia: Wydawnictwo Akademickie AMW, 2015 r., s. 7-11, ISBN 978-83-60278-88-8.

Oceń: Zbigniew Stachowski

★★★★★
Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:23