Jarosław Mianowski

---

Życiorys

Jarosław Mianowski, znakomity muzykolog, rozpoczął swoją edukację od ukończenia studiów muzykologicznych na Wydziale Historycznym UAM w Poznaniu w 1990 roku. Jego praca magisterska nosiła tytuł Tonalny ethos w pieśniach i symfoniach Gustava Mahlera i powstała pod kierunkiem znakomitego profesora, Jana Stęszewskiego. W tym samym czasie Mianowski aktywnie uczestniczył w działalności Zespołu Szkół Muzycznych w Toruniu.

Po ukończeniu studiów zdobył tytuł magistra i podjął pracę na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. W 1992 roku, rozpoczął swoją karierę naukowo-dydaktyczną jako asystent w Katedrze Muzykologii na UAM, a także jednocześnie prowadził zajęcia na Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu (Wydział Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki).

Dzięki intensywnej pracy naukowej, 17 listopada 1997 roku, uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych. Jego dysertacja, zatytułowana Semantyka tonacji w niemieckich dziełach operowych XVIII i XIX wieku, była nadzorowana przez prof. Irenę Poniatowską. W 1998 roku objął stanowisko adiunkta, a w 2005 roku zyskał stopień doktora habilitowanego dzięki rozprawie Afekt w operach Mozarta i Rossiniego, która wyróżniała się nowoczesnym podejściem metodologicznym.

Dalszy rozwój kariery przyniósł mu tytuł profesora, który uzyskał w styczniu 2009 roku. Jako wybitny naukowiec uczestniczył w licznych konferencjach zarówno w kraju, jak i za granicą. Mianowski był autorem dwóch książek, ponad trzydziestu artykułów naukowych oraz około pięćdziesięciu popularnonaukowych tekstów i recenzji. Od 2001 roku pełnił rolę konsultanta programowego w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Ponadto prowadził zajęcia w poznańskim Prywatnym Policealnym Studium Sztuki Wokalnej oraz był stypendystą DAAD w Berlinie w 2001 roku.

Mianowski miał również znaczący wpływ na rozwój mediów muzycznych, będąc redaktorem miesięcznika płytowego „Klasyka” w latach 1997–1998, a od 2001 roku redaktorem naczelnym czasopisma „Operomania”, które wydawane było przez Teatr Wielki w Poznaniu. Publikował w nim różnorodne artykuły wstępne i teksty związane z operą i muzyką.

Główne zainteresowania badawcze Mianowskiego obejmowały historię i teorię opery XVIII i XIX wieku, dziewiętnastowieczną muzykę programową, a także socjologię opery oraz muzykę w środkach masowego przekazu. Jego pasje wykraczały poza obszar muzykologii – był miłośnikiem egzotycznych podróży, współczesnej poezji oraz kinematografii, zwłaszcza filmów hiszpańskich.

Niestety, zmarł na malarię. Uroczystości pogrzebowe miały miejsce 4 marca 2009 roku w bazylice katedralnej, a następnie na Centralnym Cmentarzu Komunalnym przy ul. Grudziądzkiej 192 w Toruniu.

Wybrane publikacje

Jarosław Mianowski jest autorem wielu istotnych publikacji, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w dziedzinie muzyki operowej. Poniżej przedstawiamy kluczowe tytuły wydane w jego dorobku:

• Semantyka tonacji w niemieckich dziełach operowych XVIII-XIX wieku, Toruń, Adam Marszałek, 2000, 2002, ISBN 83-7174-246-0, ISBN 83-7322-334-7,
• Afekt w operach Mozarta i Rossiniego, Poznań, Rhytmos, 2004, ISBN 83-920330-4-3,
• „Cupiditas vendicatae” in Rossini’s Operas. Between Affect and Emotion w: Early Music. Context and Ideas II, Kraków 2008.

---

Oceń: Jarosław Mianowski

---